◄ ادامه معضل ترافیک اتوبان تهران کرج با وجود 6 راه ارتباط زمینی

کارشناسان حمل و نقل با تحلیل دلایل حل نشدن معضل ترافیک اتوبان تهران کرج، توسعه ارتباط زمینی بین این دو شهر را راهکار مناسبی برای حل مشکل ترافیک نمی دانند.

به گزارش تین نیوز ، محمد اسماعیل علیخانی کارشناس حمل و نقل در این زمینه توضیح داد: اگر نگاهی گذرا به شبکه راه ها و راه آهن ها بیاندازیم ، در می یابیم  بیشترین امکان ارتباط زمینی  موازی در کشور بین تهران کرج ایجاد شده است.

این کارشناس حمل و نقل راه های ارتباط زمینی بین تهران کرج را به شرح زیر برشمرد:

۱- انوبان همت

۲ -  راه آهن شهری تهران کرج

۳ - اتوبان تهران کرج

۴ - جاده مخصوص تهران کرج‌

۵ - جاده قدیم تهران کرج

۶ - راه آهن تهران  کرج

 او افزود: البته چند محور موازی مانند کمربندی های تهران از جمله کنارگذر جنوبی تهران   ( آبیک - چرمشهر ) نیز در حوزه نفوذ این دوشهر قرار گرفته اند.

علیخانی با بیان این که شهرک های اقماری متعددی نیز در حوزه نفوذ این دوکلانشهر قرار ‌دارند، گفت: روز به روز و ساعت به ساعت به جمعیت این دو کلانشهر اقزوده می شود و البته حد توقف و نقطه پایانی برای این توسعه تعریف نشده است.

وی افزود: تهران و کرج ( مانند دیگر کلان شهرهای کشور) به یک کارگاه ساختمانی برای همیشه تبدیل شده اند.

این کارشناس خاطر نشان کرد: هنوز بسیاری از ساختمان های یک یا دو طبقه از موهبت تراکم ( و رسیدن از تراکم حدود 120 درصد به مثلا 500 درصد ) خود استفاده ننموده اند، که در این صورت آزاد راه تهران کرج  ده خطه هم جوابگو نخواهد بود و ایضا دیگر امکانات ارتباطی.

او ادامه داد: در اینجا چند واژه کلیدی می توان اشاره کرد. از جمله: مدیریت تقاضا، پاسخگویی به تقاضا، فروش تراکم، فقدان ماستر پلان برای توسعه کلان شهرها یا طرح های جامع  ویا عدم رعایت آنها، داشتن درک وارونه ازTOD ، بی توجهی به کمبود آب در بیشتر کلان شهرها و فراهم نمودن زمینه بحرانهای اجتماعی، بی توجهی به بحران آلودگی هوا، بی توجهی به بحران  اشتغال باتوجه به رشد کلان شهرها ، بی توجهی به بحران بروز زلزله، بی توجهی به بحران فرونشست زمین در مقابل  همه بی توجهی ها گرم کردن تنور فروش تراکم و بر اثر آن بالا رفتن دایم  و تصاعدی بهای زمین  تا میزانی که در وهم و تصور نمی گنجد.

این کارشناس تاکید کرد:   اما بی توجهی به ایجاد دوکلانشهر در فاصله سی /بیست کیلومتری یکدیکر ( که البته با توسعه آنها به برکت تراکم  روز به روز فاصله آنها کمتر می شود)، تعداد  راه آهن ها و راه های موازی روز به روز افزایش می یابد و یا به علت گران شدن دور از عقل و منطق بهای زمین( که بهای عرصه به مراتب بیشر از بهای زیر بنای راه وراه آهن خواهد شد) امکانات موجود  یعنی راه ها و راه آهن ها باید چند طبقه شوند.

علیخانی گفت: این در حالی است که 1800 کیلومتر سواحل خلیج فارس و دریای عمان ما به جز چند نقطه باز مانده از تاریخ و پیشینیان، همه خالی از سکنه است.

به گفته او  یک مهندس مشاور صاحب اندیشه 50 سال پیش مشکل امروز کشور را دیده و گفته بود که افزایش جمعیت یا تراکم کلان شهرهایی مانند تهران ، مشهد، اصفهان، تبریز شیراز، کرج و.. ممنوع بوده و همه باید در سواحل جنوب اسکان داده شوند و البته بسیارانی از صنایع سنگین  آب بر و نیروبر یا اشتغال زایی بالا همه در آن سواحل مستقر می شوند  همچنان که حدود 50 در صد جمعیت جهان در کنار دریاها و یا تا 50 کیلومتری دریاها زندگی می کنند.

این پیشکسوت حمل و نقل خاطرنشان کرد:  با چشم نابینا هم توسعه امیر نشین هم و کشورهای کوچک سواحل جنوبی خلیج فارس و...را می توان دید. به گفته وی، فاجعه اینجاست که عده ای صبح از کرج به امید کار و یا یافتن کار به تهران می آیند و عده ای بالعکس.

وی گفت: دراین میان یک شغل به ظاهر غیر کاذب  ولی در واقع کاذب درست شده، همه از بیکاری و یا کمبود درآمد مشغول مسافر کشی هستند و یکدیگر راجابجا می کنند.

او افزود: با این توضیحات برای جلوگیری یا رفع راهبندان های قطعاتی مانند تهران- کرج چه باید یا می توان کرد؟