سهم پروازهای عبوری از آسمان ایران نیز، در پی بحران های امنیتی اخیر، به شدت کاهش یافته و بازگشت به سطح پیش از بحران چندین سال زمان نیاز دارد.

صنعت هوانوردی در سایه کم توجهی های سنواتی و تهی شدن از عقلانیت مدیریتی و عدم اهتمام و اولویت به آن رمقی نداشت. از تهدیدهای بیرونی مثل حملات نظامی و اختلالات الکترونیکی گرفته، تا بحران های درونی در تصمیم گیری و اداره صنعت هوانوردی و حمل و نقل هوایی به دست افرادی ناتوان و فاقد کفایت و جسارت و چرخیدن در به همان پاشنه و مدیرانی از جنس گذشته و مدیران جدید سرسپرده.

آینده از آن کسانی است که تصمیمات را به موقع و خوب و سازگار با اهداف و ادعاها می گیرند.

وقایع سخت جمعی، روح ما را مانند طوفانی سهمگین می لرزاند. طبیعی است اگر این روزها نفس هایتان سنگین شده، خواب ها آشفته است و ترس بی دلیل گاهی گلویتان را می فشرد. اما بدانید: این واکنش ها نشانه آسیب پذیری نیست، بلکه گواه انسان بودن شماست. برای بازگرداندن آرامش، این گام ها را با هم برداریم:

با توجه به واقعیت های تحولات منطقه و جهان و ضرورت حفظ امنیت ملی ایران، به نظر می رسد که ضروری است ایران تجدید نظر کلی در سیاست های راهبردی خود داشته باشد.

روزهای عجیب، روزهایی که ما را آزمودند، روزهایی که از آسمان و زمین، نه فقط آتش، که درس هایی از زندگی، گذشت و مهربانی بارید. ما در این طوفان آموختیم که حتی وقتی آسمان می غرد و زمین می لرزد، قلب هایمان می توانند برای زندگی بتپند.

باید هشیار بود. نخاله های اسرائیل هنوز کف خیابان و کوچه اند. همان ها که ترور می کنند، همان ها که جاسوسی می کنند و خبر به آن طرف می فرستند، همان ها که عامل جنگ روانی اند، همان ها که پهپاد جابجا می کنند، همان ها که شایعه می سازند و خبر جعل می کنند.