| کد خبر: 182473 |

نماینده اسبق ایران در کمیته حمل‌ونقل اسکاپ:

◄ روی ترانزیت نمی‌توان و نباید حساب باز کرد

منافع فردی، ملی، منطقه‌ای، استراتژیک و اخیرا سیاسی و در پاره‌ای موارد، ترکیبی از آنها تکلیف کار در هر روز، هفته، سال و بیشتر از آن را تعیین می‌کند.

تین نیوز

اگرچه توقف ترانزیت سوخت اقلیم کردستان از ایران در سکوت خبری همچنان ادامه دارد و برخی کارشناسان ترانزیت این موضوع را با مسایل سیاسی مرتبط نمی‌دانند اما یک کارشناس حمل‌ونقل معتقد است واژگان دوست و دشمن در شرایط فعلی جهان، معانی ثابت و قابل اطمینانی ندارد و بر این اساس می‌توان این اقدام اقلیم کردستان را نیز در همین راستا ارزیابی کرد.

به گزارش تین‌نیوز، تاثیرپذیری از سیاست دولت آمریکا، دور زدن ایران، صادرات از طریق یکی از بنادر عراق، ترجیح ترکیه یا اردن به ایران برای صادرات و ترانزیت سوخت و ... از جمله گمانه‌هایی است که در مورد علت این اقدام اقلیم کردستان از سوی برخی کارشناسان مطرح شده که هیچ یک قطع به یقین نبوده و هنوز هیچ تحلیل جامع و واقعی در مورد انگیزه واقعی حکومت اقلیم برای انجام این کار، مشخص نشده است.

در این زمینه مهرداد تقی‌زاده معاون سابق حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی با تاکید بر این که حتما باید این موضوع و دیگر موضوعات مربوط به ترانزیت بار، تحلیل شوند، در مورد مراحل انجام این تحلیل‌ها گفت: برای انجام تحلیل اوضاع ترانزیت، نیازمند پایش مستمر وضعیت ترانزیت، تحلیل این‌که چرا وضع خوب یا بد شده و یا ثابت مانده، برنامه‌ریزی و تلاش و اقدام برای بهبود اوضاع، حصول نتایج جدید و ارزیابی شرایط جدید و شروع مجدد این سیکل از بخش پایش، هستیم.

محمد اسماعیل علیخانی؛ نماینده اسبق ایران در کمیته حمل‌ونقل اسکاپ  نیز در این مورد معتقد است: در جهانی که ما زندگی می‌کنیم، واژگان دوست و دشمن معانی ثابت و قابل اطمینانی ندارد.

وی افزود: منافع فردی، ملی، منطقه‌ای، استراتژیک و اخیرا سیاسی و در پاره‌ای موارد، ترکیبی از آنها تکلیف کار در هر روز، هفته، سال و بیشتر از آن را تعیین می‌کند.

این کارشناس تاکید کرد: به همین دلیل روی بسیاری امور از جمله ترانزیت نمی‌توان و نباید حساب باز کرد.

علیخانی با تاکید بر این‌که البته خود ما هم اخلاقمان بیست نیست، خاطر نشان کرد: در هر روز و ساعت از گوشه گوشه کشور صدایی به گوش می‌رسد که بعضا با هم هماهنگ نیست.

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • سعید قصابیان 1 0

    کافیست به کوریدور های مختلفی که پتانسیل عبور از ایران را دارند نگاهی بیندازید تا متوجه بشوید که ترانزیت یکی از مزایای نسبی اقتصاد کشور است و کمتر کشوری مثل ایران در شاهراه حمل و نقل بین المللی قرار دارد.اینکه گفته شود نباید روی ترانزیت حساب باز کرد نهایت بی مسئولیتی ست.
    موانع زیادی بر روی جذب بار و مسافر ترانزیت وجود دارد و کم کاری ها و بی تدبیری های زیادی تاکنون صورت گرفته اما این ها دلیل نمیشود که از تلاش و سرمایه گذاری بر روی ترانزیت دست بکشیم و میدان را به رقبای منطقه ای واگذار کنیم.

  • محمد اسمعیل علیخانی 0 0

    ترانزیت آدرس اشتباهی است که حدود بیست سال
    پیش داده شده، انواع مشاغل و پست های پر طمطراق برای آن تعریف شده، بدون آنکه حدود و وسعت کار ارزیابی شود.
    ۱- صاحب کالا مردم هستند نه دولت ها ، تصمیم در مورد کریدور عبور را صاحب کالا، فورواردر و موسسات
    حمل و نقل میگیرند . اساس امر اقتصادی است.هر کریدور ارزان، ایمن و سریع العبور باشد، انتخاب میشود.
    ۲- هیچ کشور بزرگی از راه ترانزیت ارتزاق نمی کند،
    در آمد ترانزیت در شرایط رونق هم اندک است والبته
    در آمد کلان مربوط توریسم است.
    ۳- ترانزیت بخصوص جاده‌ای در ازای در آمد هزینه ها یی هم دارد، آلودگی محیط، انواع قاچاق ، تخریب زیربناها، توسعه ایدز
    و ………
    وبسیاری مطالب که دراین مختصر نمیتوان گفت
    تبلیغ در مورد ترانزیت غیر مسئولانه، غیر کارشناسانه
    و البته اغراق آمیز بوده و هست ،که چند سالی است
    گروهی محدود جمع کثیری را سر کار گذاشته اند!!!!!
    یک کشور غیر مفلوک ،با بیش از ۵۰ میلیون نفر جمعیت نام ببرید که در ۵۰ سال گذشته با ترانزیت زندگی کرده و یا بخش عظیمی از در آمد کشور را ترانزیت تشکیل می‌دهد . تاکید می‌کنم کشور غیر مفلوک.

  • سعید قصابیان 0 0

    سلام.
    اولا قرار نیست کشور از ترانزیت ارتزاق کند و بخش عظیمی از در آمد کشور را ترانزیت تشکیل می‌دهد و بقیه منابع درامد کنار گذاشته شوند. ترانزیت یک منبع در آمد ارزی برای کشور است در کنار و بهتر از خیلی از منابع دیگر.چه اصراری هست که کشور را از این منبع درامد پاک و اشتغال زا محروم کنیم؟ اگر دنبال اقتصاد بدون نفت هستیم چیزی بهتر از ترانزیت و توریسم هست؟ در حالیکه خیلی از کشورهای مفلوک و غیر مفلوک اصلا امکان ورود به این بازار را ندارند. ترانزیت یک مزیت نسبی و منحصر بفرد برای کشور است بدلیل قرار گرفتن آن در این جغرافیای خاص.
    ثانیا : مقایسه با دیگر کشور ها چه مفلوک و چه غیر مفلوک به تنهایی نمیتواند ملاک استنتاج باشد. اتفاقا کشور ما ویژگیهایی دارد که آن را مناسب ترانزیت میکند که بقیه ندارند .کشور ما در مسیر عبور حمل و نقل حجیم است از شرق به غرب و از شمال به جنوب.این حجم بزرگ حمل و نقل ، همه ی کشور های اطراف ما را به وسوسه ی قرار گرفتن در کوریدور ها ی بین المللی قرار داده است. بخصوص کوریدور های ریلی.
    ادامه دارد

  • سعید قصابیان 0 0

    سلام مجدد
    ثالثا : اگر تزانزیت اهمیت حیاتی نداشت رقبای منطقه ای ما این همه تلاش و سنگ اندازی نمیکردند که ایران را از کوریدور های بین المللی دور نگه دارند. اظهر من الشمس است که اساس امر اقتصادی است و هر کریدور ارزان، ایمن و سریع العبور باشد، انتخاب میشود. رقبای ما دائما تلاش میکنند هزینه ی عبور بار از ایران را گران کنند. ناگفته نماند بیش از آنکه رقبا به ریشه ی ترانزیت تیشه بزنند دوستان این کار را انجام میدهند و از توسعه ی زیر ساخت برای این مهم سستی یا جلوگیری میکنند.در همه ی زمینه ها کوتاهی کرده ایم و میدان را به رقبا باخته ایم. بار چین به اروپا از شما ل دریای خزر عبور میکند حال آنکه میتوانست از ایران عبور کند . افغانستان بار خود را به جای عبور از ایران از ترکمنستان به اروپا فرستاد . کشور های اکو از ارسال بار به به خلیج فارس ابا دارند تا از پا گرفتن این کوریدور مهم جلو گیری کنند.پاکستان در ترانزیت گاز به هند سنگ اندازی کرد. همه ی اینها فضای رقابتی شدید در حوزه ی ترانزیت را نشان میدهد و تلاش رقبا برای از میدان به در کردن ایران و ما نشسته ایم که ترانزیت آدرس اشتباه است و سر کاری ست.
    رابعا : ترانزیت برادر دو قلوی توریسم است. همان توریسمی که مثل کَرِه گرفتن از آب میماند.بار را سوار واگن و کامیون میکنند و مسافر را سوار اتوبوس و قطار. نمیشود یکی را رونق داد و دیگری رشد نکند. اگر موانع ترانزیت برداشته شود موانع توریسم هم همان است و بر داشته خواهد شد.
    خامسا: بدیهی است که هر فعالیت اقتصادی و هر مود حمل و نقل آسیب هایی دارد .اگر قرار است هر صنعت را بدلیل آلودگی محیط، انواع قاچاق ، تخریب زیربناها کنار بگذاریم باید صنعت نفت و پترو شیمی و معدن و سیمان و . . . . را کنار بگذاریم و زانوی چه کنم به بغل بگیریم. آن هم در دنیایی که دو بزرگترین تولید کنندگان گازهای گلخانه ای جهان از امضای توافقنامه پاریس طفره میروند.
    پایان