مسئولیت اجتماعی در برابر حوادث رانندگی

دولت ها بخشی از نظام حکمرانی و نطام حکمرانی بخشی از پیکره اصلی یک جامعه است. این پیکره، متشکل از آحاد شهروندان است. جماعت، ملت، مردم، ناس، مهم ترین و حیاتی ترین رکن جامعه است. آنها با رفتارهای روزمره و ریز و درشت خود، به این پیکره عظیم، جان و تحرک می بخشند و حتی می توانند سمت و سوی حرکت را نیز مشخص کنند. 

بی توجهی به رفتارهای خرد و منفرد، از اهمیت و تاثیرگذاری آنها کم نمی کند. دیر یا زود،  نتایج آنها دیده خواهد شد. 

امروزه جوامع و زندگی انسان ها بسیار پیچیده شده است. مشکلات، چند وجهی هستند و به سادگی و با قاطعیت نمی توان مقصر یا مسبب نابسامانی ها را معرفی کرد. بنابر این همه می توانند به راحتی، عاملی را معرفی و خود از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند. 

در این میان، آنچه مسلم است، تسلط افراد بر خود و آگاهی از تصمیماتشان است. مسئولیت اجتماعی، از این آگاهی سرچشمه می گیرد. بسیاری از مشکلات، از تجمیع بی توجهی افراد به وجود می آید و حل آنها مستلزم صرف منابع از جیب همه افراد جامعه است. تازه اگر بتوان  آسیب های جبران ناپذیر، را هم نادیده گرفت. 

حتی بعضا بطور غیر عادلانه ای کسانی بیشتر آسیب می بینند که سهمی در ایجاد مشکل ندارند. ( مانند کودکان در حوادث رانندگی)

هدف از این مقدمه طولانی، توجه دادن به کمکی است که افراد جامعه، در فقدان خودروهای ایمن، جاده های استاندارد و بخشنده، سیستم های حمل و نقل هوشمند، و قوانین غیر موثر در بازدارندگی، و ... می توانند به خود و سایر شهروندان در جهت کاهش مخاطرات رانندگی و عبور و مرور در معابر، بکنند. 

به مسئولیت اجتماعی  خود به عنوان افرادی آگاه و متمدن، توجه بیشتری بکنیم. 

حتما خوانده یا شنیده اید که جوهر اصلی و نشانه مهم تمدن، دلسوزی و مراقبت انسان ها نسبت به هم بوده است نه برخورداری از ظواهر مدرن.