◄ ایران می تواند با کمک روسیه جایگزین کانال سوئز شود؟

کارشناسان می گویند درصد کمی از بار کانال سوئز را می توان از مسیر ایران عبور داد.

به گزارش تین نیوز، گرچه وزیر حمل‌ و نقل روسیه گفته است سیستم حمل‌ و نقل چند حالته ریلی، آبی و جاده‌ ای به‌طول ۷۲۰۰ کیلومتر با عبور از کشورهای آذربایجان، ایران و هند جایگزین مسیر سابق که از اروپا و کانال سوئز عبور می‌کرد می‌ شود و ایران و روسیه توافقی برای الحاق یک خط ریلی به این مسیر انجام داده اند که روسیه قصد سرمایه‌ گذاری بیش از ۳ میلیارد دلار در این مسیر را دارد اما کارشناسان می گویند درصد کمی از بار کانال سوئز را می توان از این محور عبور داد.

محمد اسماعیل علیخانی کارشناس حمل و نقل در این خصوص در جمع متخصصان این شبکه خبری تاکید کرد: برای بررسی این خبر مهم بد نیست حدود و وسعت بار عبوری از کانال سوئز در سال های اخیر را بدانیم.

 وی افزود: از کانال سوئز در سال 2021 با افزایش 8.5 درصدی نسبت به سال قبل 1.27 میلیارد تن کالا عبور کرده است.

او ادامه داد: اگر ظرفیت هر محور ریلی یک خطه را با همه تمهیدات ممکن ناباورانه 20  میلیون تن فرض کنیم، جایگزینی ایران با کانال سوئز مستلزم وجود خطوط موازی پرشمار (60خط) خواهد بود و یا 30 رشته راه چهارخطه و یا ترکیبی از این دو با ظرفیت های بالا که این ظرفیت با سرمایه گذاری سه میلیارد دلار محقق نمی شود.

علیخانی افزود: به یاد داشته باشیم که در حال حاضر در ایران برای ساختن 162 کیلومتر راه آهن یک خطه در دشت حدود یک میلیارد  دلار هزینه می شود چگونه  با سه میلیارد دلار می توان حدود 7200 کیلومتر راه آهن  یا راه  در یک امتداد را ساخت، بهینه سازی و… کرد..

این کارشناس عنوان کرد: به نظر می رسد، درصد کمی از بار کانال سوئز را می توان از این محور عبور داد. صاحب و مبدا و مقصد بارهای عبوری از کانال سوئز متنوع و تصمیم گیرندگان ( صاحبان کالا) متفاوت و بخش اعظم بار فقط دریایی مطلق است.

علیخانی گفت: در مجموع اگر  10 در صد بار کانال سوئز به طرف ایران بیاید ، 127 میلیون تن بار باید از کشور عبور کند( فقط در جهت شمال جنوب و بالعکس) که بازهم کاری است بس بزرگ.

او تاکید کرد: این در حالی است که در مورد کریدور های فرضی شمال جنوب ، گزینه های ریلی و جاده ای ، مطالعات تقاضای ترانزیت در دو مقطع و در کریدورهای شمالی جنوبی و همه کریدورها و در افق سال2025  و در گزینه خوشبینانه حاکی از آن بوده که در حالت خوشبینانه در سال افق 16 میلیون تن در سال و واقع بینانه 11 میلیون تن بار از کریدور شمال جنوب بار عبور می کند.

این کارشناس افزود: البته مدل تقاضای فعلی مطرح شده از طرف روس ها به شدت با  مفروضات قبلی متفاوت است، اما مطالعات قبلی علاوه بر تقاضا در گزینه خوش بینانه معطوف به ظرفیت نیز بوده است، با این حال آنچه اتفاق می افتد در درجه اول مربوط و مرتبط با اقدامات نرم افزاری، مدیریتی انسان افزاری و در درجه آخر سخت افزاری خواهد بود.

علیخانی ادامه داد: معمولا ما ایرانی ها ظاهرا کمال گرا از نوع سخت افزاری هستیم و اخیرا اغلب پروژه های غول آسا با ابعاد سنگین تعریف می کنیم.  مسیری که با 20 درصد طولانی شدن می تواند با هزینه کیلومتری حدود A اجرا شود، به قلب تالاب  و دریاچه و ویران کردن محیط زیست می زنیم ، 40 کیلومتر پل و یک دیوار چین خاکریز تعریف می کنیم، هزینه را به 8A افزایش داده و ده سالی همه را معطل می گذاریم تا احتمالا در زمان تمام شدن پروژه نه باری وجود داشته باشد و نه صاحب باری،  و ما می مانیم یک پل بزرگ و یک خاکریز بلند که در آنها آه می رود و ناله برمی گردد.