ملاحظاتی در باب انتخاب وزیر «صمت»
سال هاست که شایسته سالاری از یک مفهوم عملیاتی به یک مفهوم انتزاعی بدل شده است؛ اگر آقای پزشکیان خواهان ایجاد یک تغییر صریح در بخش صنعتی است؛ چاره ای ندارد به جز اینکه کارها را به معنای واقعی خود به دست کاردانان بسپرد.
واقعه عاشورا برای ما شیعیان درس های بسیاری دارد؛ درس هایی که می تواند این روزها در انتخاب وزرا هم مهم تلقی شود؛ سازماندهی مجموعه نیروهای انسانی و منابع مادی برای تحقق اهداف و برنامه ها؛ هماهنگی ؛ شناسایی و استفاده از نیروی های قوی تر سرفصل های است که به عنوان نکات مدیریتی از واقعه عاشورا می توان یاد گرفت.
یکی از اصلی ترین محورهای توسعه در هر کشوری انتخاب شایسته کسانی است که قرار است در سطوح عالیه کشوری تصمیم گیر باشند؛ اگر دقت لازم در این خصوص صورت نگیرد، خسارتی جبران ناپذیر برای مملکت ایجاد خواهد نمود. خسارتی که با هیچ دوره دیگری قابل مقایسه نیست؛ در بین وزرا؛ جایگاه وزیر صمت اهمیت ویژه ای دارد؛ با توجه به گردش مالی بالای این وزارتخانه و ایجاد منابع درآمدی مهم برای اقتصاد کشور؛ فضای این وزارت خانه برای ایجاد و یا احیای رانت هایی عجیب مهیا است! ممکن است کسانی خواسته یا ناخواسته برای دستیابی به چنین پست مهمی؛ قول و وعید داده و بذل و بخشش هایی کرده باشند! هر چه هست باید دقت کرد تا در مناسبات موجود به بهترین گزینه ها رسید. بنابراین شایسته است نکاتی در این رابطه مد نظر قرار گیرد:
· آزموده را آزمودن خطاست: به نظر می رسد مهمترین چالش آقای پزشکیان در این دوره ریاست جمهوری بازگرداندن اعتماد مردم به نظام است؛ اینکه چرا بیش از 50 درصد مردم در انتخابات شرکت نکرده اند؟ حاوی پیام بسیار روشنی است؛ برای بازگرداندن اعتماد ضروری است در سازماندهی وزراء از چهره های خوشنام و مجرب استفاده گردد.
· جوانی در اندیشه؛ نه در سن و سال: این روزها تاکید بسیاری بر جوانگرای در انتخاب وزرا صورت می گیرد. اما مروری بر تجربه استفاده از جوانان به ویژه در وزارتخانه ای چون صمت؛ نشان دهد که جوانی در سن و سال به تنهایی کفایت نمی کند! جوانی در ایده و اندیشه است که می تواند مبدع تحول باشد. جوانی در اندیشه یعنی، استفاده از تمام ظرفیت های موجود در کشور؛ یعنی شناخت؛ یعنی داشتن سلوک راهبرانه در مدیریت؛ یعنی جریان سازی فعالانه در توسعه صنعتی؛ یعنی کوشش در مسیر ایجاد رفاه برای مردم.
· کار را به کاردان سپردن: سال هاست که شایسته سالاری از یک مفهوم عملیاتی به یک مفهوم انتزاعی بدل شده است؛ اگر آقای پزشکیان خواهان ایجاد یک تغییر صریح در بخش صنعتی است؛ چاره ای ندارد به جز اینکه «کارها» را به معنای واقعی خود به دست «کاردانان» بسپرد.
