◄ فرصت سوزی در ترانزیت کشور با فعالیت های متفرق و سنتی و بی توجهی به سیستم ترانزیت جهانی
بازیگران ایران ترانزیت به صورت متفرق و سنتی کار خود را انجام داده و اصلا حرف شنوی از هم و در راستای خدمات مشتریان خارجی ترانزیت عبوری از ایران ندارند که در واقع همان اصول هماهنگی و همکاری درونی و بیرونی سیستم ترانزیت جهانی و دستگاه های وابسته به سازمان ملل متحد نظیر آنکتاد، است.
یک کارشناس حوزه ترانزیت معتقد است، در بین سازمان های ارائه دهنده خدمات ترانزیت خارجی در کشور ما انسجام سازمانی و مسئولیتی در ارائه ماحصل خدمات ترانزیت در قلمرو خاک کشورمان وجود ندارد.
به گزارش تین نیوز، پرویز باورصاد این مطلب را در جمع متخصصان تین نیوز بیان کرد و گفت: همچنین به نظر می رسد وزارت راه و شهرسازی نیز توان درک مفاهیم ترانزیت بار و مسافر چند شیوه ای یکسره through B/L یا غیریکسره multomodal قاره ای و بین قاره ای را ندارد چون نظام دولتی در کشور برنامه محور نیست.
باورصاد یکی از عوامل فرصت سوزی در منافع ترانزیت خارجی را این موضوع ذکر کرد که سیاسیون حداکثر زیر یک سال مسائل را آن هم به صورت دستوری و نه اقتصادی و فروش خدمات ترانزیت بین المللی در نظر می گیرند و همیشه عرضه زیرساختی حمل و نقل را دنبال و خیلی آهسته و در مدت زمان معادل چندین دهه، بهبود می دهند.
این کارشناس ترانزیت خاطرنشان کرد: آنچه در ایران به عنوان چهار راه ترانزیت دنیا یا حداقل سه قاره آسیا آفریقا و اروپا مطرح بوده و از نظر مشتریان خارجی و عوامل حرفه ای ترانزیت بین المللی مهم تلقی می شود، ارائه خدمات ترانزیت بر اساس عوامل و شاخص های خدماتی آن است.
وی گفت: عوامل و شاخص های خدماتی ترانزیت نیز شامل 1-هزینه ترانزیت بار در قلمرو قضایی ایران 2- سرعت زمانی سفر در قلمروی ایران 3- تواتر خدمات 4- ایمنی سفر و امنیت محمولات در قلمرو و.... بر اساس نگاه مشتری مداری و بازاریابی خدمات می باشد که بیش از 40 سال است که ایجاد و رواج یافته.
او افزود: اما در کشور ما سازمان های ارائه دهنده خدمات ترانزیت خارجی، انسجام سازمانی و مسئولیتی در ارائه ماحصل خدمات ترانزیت در قلمرو خاک کشور که دقیقا بر اساس همان 4 تا 5 شاخص خدمات حمل و نقلی سنجیده می شود، ندارند و هر کدام از بازیگران ایران ترانزیت به صورت متفرق و سنتی کار خود را انجام داده و اصلا حرف شنوی از هم و در راستای خدمات مشتریان خارجی ترانزیت عبوری از ایران ندارند که در واقع همان اصول هماهنگی و همکاری درونی و بیرونی سیستم ترانزیت جهانی و دستگاه های وابسته به سازمان ملل متحد نظیر آنکتاد، است.
باورصاد عنوان کرد: در رابطه با اثبات این نقیصه مهم که همان الزامات علمی و تجربی ترانزیت جهان و ایران است، مقوله سازمان دهی ملی ترانزیت خارجی در کشورهای بین راهی، بسیار مهم است اما متاسفانه دستگاه های عرضه کننده امور زیربنایی و روبنایی، کمترین نگاهی به این مسئله مهم نداشته اند که نمونه آن زمان توقف کانتینر در بنادر یا پایانه های مرزی مطرح است.
