انواع ساختارهای نرخی در مدیریت درآمد شرکت های هواپیمایی

ساختارهای نرخی Fare Structure در شرکت های هواپیمایی سطوح مختلف خدماتی ، انعطاف پذیری ، مزایا ، قوانین ، مقررات و دسترسی های هر کلاس نرخی را تعیین می کنند تا روند رزرواسیون و الگوی تقاضا را به سمت فروش با بالاترین قیمت های ممکن هدایت کنند.

این راهبرد موجب می شود بالاترین عایدی Yield از پرواز به دست آید. مدیریت عایدی Yield Management یعنی فروش صندلی در شناسه های نرخی بالا در حالیکه مدیریت درآمد Revenue Management یعنی کسب درآمد حداکثر با در نظر گرفتن همزمان عایدی و ضریب اشغال Load Factor.

Yield Management=Selling at high Fare Classes

Revenue Management=Yield Management+High Load Factor

در شرایط فعلی محدود بودن عرضه صندلی در بازار سفرهای هوایی ایران و اطمینان از ضریب اشغال بالا ، مدیریت درآمد می بایست از طریق مدیریت عایدی انجام شود.

اصلی ترین و عمده ترین اقدام برای مدیریت عایدی در شرکت های هواپیمایی ایران،  طراحی ساختارهای نرخی است به شکلی که تقاضای خرید در شناسه های نرخی بالاتر در پروازها را تحریک نماید. ظرفیت های این بخش فعلا مورد غفلت است و از پتانسیل های مهندسی آن به طور کامل استفاده نشده است.

از جمله نمونه طراحی های مهندسی ساختار نرخی می توان به موارد ذیل اشاره کرد که چگونگی ترکیب آنها نیز در پیشبرد فروش به کلاس نرخی بالا بسیار اهمیت دارند.

- Published Fares

- Unpublished Fares(Negotiated)

- Corporate Fares

- Group Fares

- Bundle Fares

- Family Fares

- Advance Purchase Fares(7-14-21)

- One-Way Fares

- Round-Trip Fares(Open-Jaw)

- Unrestricted Fares(Full Refund)

- Credit Fares

* خلیل الله معمار زاده کارشناس هوانوردی