رزمنامه استیضاح وزیر راه و شهرسازی

بهرام بهرامی: این روزها پس از حادثه ناگوار بندر شهید رجایی در بندر عباس فرصت طلبانی پیدا شده اند  که دایه بهتر از مادر شده اند و بر طبل استیضاح وزیر راه و شهرسازی می کوبند تا شاید بتوانند با استیضاح ایشان مرهمی روی زخم های خود و نه مردم داغدیده بگذارند و انتقام فرصت های از دست گرفته و از کف خارج شده خودشان را بگیرند. با صدای کوفتن طبل استیضاح وزیر راه و شهرسازی بی درنگ آدمی یاد ضرب المثل: 

گنه کرد در بلخ آهنگری _ به شوشتر زدند گردن مسگری ، می افتد. 

اینکه این مثال زمانی استفاده می شود که گناه کسی به گردن کس دیگری نوشته و انداخته شود به عبارتی دیگر کسانیکه در کارهای خود ناموفق بوده اند و در مسیر بازمانده اند، در مبرا ساختن و دانستن خود از هر کوتاهی، دیگران را مقصر جلوه می دهند بد نیست اشاره ای به ریشه تاریخی این ضرب المثل نیز داشته باشیم که خالی از لطف نیست .

در روزگاران قدیم آهنگری در بلخ می زیست و گه گاه در کار حاکم وقت دخالت می کرد حاکم محلی که از دست او به تنگ آمده بود نامه از به مرکز مینویسد و شرح حال می گوید و درخواست حکم حکومتی برای تنبیه می کند و طبق معمول داستان را یک کلاغ چهل کلاغ می کند مرکز نیز یک خط فرمان می نویسد مبنی بر اینکه به محض دریافت حکم گردن آهنگر را بزنید، حکم صادره به پای کبوتر نامه رسان بسته و روانه می شود از قضا کبوتر به جای بلخ به شوشتر می رود حاکم شوشتر نامه را می خواند و اطرافش را خوب نگاه می کند و می بیند در شوشتر آهنگری وجود ندارد یادش می آید که در مرکز به مس، آهن می گویند و برای همین تنها مسگر شهر را احضار و حکم را اجرا می کنند.

در روزگار ما هم چنانچه حادثه ای اتفاق بیفتد به جای ریشه یابی حادثه و روشن ساختن افکار عمومی، ذی نفعان و فرصت طلبان یا بهتر بگوییم فرصت سازان موضوع استیضاح را مطرح کرده و بر طبل آن می کوبند تا شاید از این آب گل آلود برای خود ماهی یا نهنگی بگیرند غافل از اینکه در شرایط فعلی کشور و گذر از بحران ها اقداماتی از قبیل استیضاح خطا و خلاف منافع کشور و مردم است چرا که تجربه نشان داده است که استیضاح و تغییر وزیر خاصه وزیر راه و شهرسازی نمی تواند راه حل مناسبی برای حل مشکلات باشد اگرچه راه حل مناسبی برای آنها برای پوشاندن ضعف های خود می تواند باشد. آیا چنانچه خودرویی فرسوده کنار خیابان خراب باشد با تعویض راننده خودرو می تواند حرکت کند مسلما خیر.

حادثه بندر شهید رجایی در بندر عباس، علت های گوناگونی داشت که فقط متوجه وزیر راه شهرسازی نیست بلکه تخلف بین دستگاهی رخ داده است و نیاز به بررسی کارشناسی تر و عمیق تر دارد و از همه مهمتر" انصاف و عدالت ".

این مشکلات و بحران ها یک شبه و در زمان خدمت وزیر جدید به وجود نیامده بلکه از دوره های قبل به ارث رسیده است ولی متاسفانه به اسم ایشان تمام می کنند باید انصاف داد که دو وزارتخانه بزرگ ادغام شده را با کوله باری از مشکلات و مسائل به دست گرفته و یک تنه در حال دویدن برای ساختن سر پناه و یا جاده و ریل و بندر برای مردم کشورش است اگرچه می داند که یک "صدا" در همه  سیاست و غوغا سالاری منفعت شنیده نمی شود و همواره نااهلان و فرصت طلبان در پی کام جویی از فرصت هستند تا دولت و دولتمردان را به بیراه ببرند و افق روشنی  که برای جامعه ترسیم شده است را تیره و تار نشان بدهند.  پس لازم است از وقایع دوره های پیشین بیاموزیم که آزموده را آزمودن خطاست و عبور کنیم و بکوشیم تکرار نکنیم در این سال ها وزیران بسیاری استیضاح و تغیر کردن ولی ساختار همان شد که بود حرکت بر مدار مسیرها و الگوهای قبلی چیزی نیست مگر تشدید بحران ها،   یادمان باشد که توسعه و پیشرفت در کشورمان بیش از هرچیز به انسانهای توانمند نیاز دارد که وزیر راه و شهرسازی یکی از آنهاست و نیاز است به جای تخریب سرمایه های اجتماعی مان و تخریب افکار عمومی مردم مان به فکر سازندگی و اعتلای کشور عزیزمان در سایه وفاق و همدلی باشیم واگر یار شاطر نیستیم بار خاطری نیز نباشیم.

به گیتی در آن کوش چون بگذری

سرانجام ، نیکی ، بر خود بری

* مدرس و پژوهشگر