◄ اهمیت سرمایه گذاری بیمه ها در رفع نقاط پر حادثه و تهیه امکانات انتقال مصدومان به مراکز درمانی

تین نیوز | محمد اسماعیل علیخانی :

عوامل موثر در افزایش ایمنی حمل و نقل جاده ای عبارتند از:

۱- هماهنگی و اداره ایمنی راه ها در سطح ملی

1-Coordination&administration of road safety at national level

۲-سامانه داده های تصادفات جاده ای

2-Road accident data

۳- ابتکارات و نوآوری در مورد تامین منابع مالی برای ارتقای ایمنی و نقش بیمه

3-Funding road safety initiatives and role of insurance

۴ -برنامه ریزی و طراحی راه های ایمن 

4-Safe planning and design of roads 

۵- ارتقای ایمنی نقاط حادثه خیز

5-Safety improvement of hazardous locations

۶- آموزش ایمنی راه ها برای کودکان 

6-Road safety education for children

۷-آموزش و آزمون رانندگی

7-Driver training and testing

۸- تبلیغ و کارزارهای ایمنی راه ها

8-Road safety publicity and campaigns

۹- استانداردهای ایمنی وسایط نقلیه 

9-Vehicle safety standards 

۱۰- وضع قوانین و مقررات ترافیک

10-Traffic legislation

۱۱- پلیس راهنمایی و رانندگی و اعمال قانون

12-Traffic police and law enforcement 

۱۲- کمک های فوری یا اورژانس به قربانیان تصادفات جاده ای

12-Emergency assistance to road accident victims 

۱۳ - پژوهش در ایمنی راه ها

13-Road safety research

(ماخذ عناوین انتخابی: انتشارات اسکاپ)

 توضیح مختصر در مورد هر یک از سیزده مولفه مشروحه بالا به ترتیب و منطبق با شرایط کشور:

• توضیح در مورد هر یک از عوامل سیزده گانه بالا:

** در مورد بند ۱ :

ارتقای ایمنی راه ها یک تکلیف چند بخشی ( مربوط به دستگاه های مختلف مانند وزارت راه‌، کشور‌، بهداشت و درمان‌، پلیس راهور‌، بیمه ها، پزشکی قانونی‌، دادگستری و… ) می باشد و به خودی خود محقق نمی شود.

تصادف جاده ای از نظر اجتماعی نیز امری چند وجهی و مشکلات تندرستی حتی معیشت مردم می تواند بر آن اثر بگذارد.

در شرایطی تغییر قابل توجه در ایمنی راه ها بوجود می آید که، دولت ها نقش راهبردی و مسئولیت پذیری خود را ارتقا بخشند. یکی از اقدامات اساسی برای افزایش مسئولیت پذیری دولت ها آنست که سازمانی را برای ایجاد هماهنگی فعالیت های مربوط به ارتقای ایمنی راه ها به وجود بیاورند.

تحقق اهداف واقع بینانه برای تقلیل مرگ و میر و صدمات، نیازمند تدوین برنامه و تامین منابع مالی و فنی کافی برای رسیدن به پیشرفت های مورد نظر است.

** در مورد بند ۲:

سیستم داده های آماری‌، قابل دسترسی برای تمام اطراف مربوط در سازمان حمل و نقل ( وزارت راه)، شهرداری ها ( وزارت کشور) ، وزارت  بهداشت و درمان، پلیس راهور ، و … باید دارای واحد سنجش دقیق  باشد‌، که هر واحد بتواند چاره جویی و راه حل لازم را تعریف و اعمال  نماید.

روند تصادفات‌، به صورت ادواری بررسی و رابطه موارد تصادف با مولفه های: متوسط سرعت مصرف الکل یا مواد مخدر عدم استفاده از کمربند ایمنی و…. معین می شود.

دامنه داده های آماری شامل زمان‌، فصل‌، مکان‌، توپوگرافی‌، شرایط جوی‌، شرایط روشنایی‌، کیفیت روسازی راه‌، سرعت‌، نقص یا نقصان های وسیله نقلیه‌، شرایط راننده ( سن‌، تجربه رانندگی‌، زن‌، مرد‌، نوع تخلف‌، مصرف مواد روان گردان کفایت اعمال قانون و عوامل باز دارنده‌، شدت تصادف‌، تعداد مصدومان، سطح و میزان صدمه‌، نوع کمک های فوری‌، اثر کمک ها‌، امکانات حمل و رسانیدن مصدوم به بیمارستان‌، وضعیت و شرایط مصدوم بعداز مداوا و….گسترده و ارزیابی اثر هریک از آنها نیازمند وجود یک مرکز مشخص برای تهیه و تنظیم داده ها می باشد.

** در مورد بند ۳:

سرمایه گذاری روی زیر بناها معمولا بسیار سنگین و مشکل همه کشورهاست. در تمام کشورها از جمله کشور ما طرح ها و پروژه ها مبتنی بر اسناد بالادستی و مطالعات جامع یا آمایش سرزمین تدوین و احداث راه های دارای توجیه فنی‌، مالی و اقتصادی به ترتیب اولویت در آنها منعکس می شود و برحسب توان مالی دولت ها به موقع اجرا گذارده می شود.

 منابع قابل اتکا علاوه بر بودجه عمرانی به شرح زیر پیشنهاد می شوند:

الف: سرمایه گذاری « بیمه ها » روی برطرف کردن مناطق و محورهای حادثه خیز جاده ها و تدارک امکانات نرم افزاری کاهش دهنده تصادفات. 

 تهیه تجهیزات روز آمد برای کمک های اولیه و رسانیدن هرچه سریع تر مصدومان به مراکز درمانی و…. باتوجه به درآمد نجومی این شرکت ها از انواع بیمه ها و اثرات این سرمایه گذاری ها روی تقلیل هزینه های بعدی شرکت های بیمه

ب: افزایش مبالغ جرایم رانندگی به میزانی که موجب باز دارندگی در ارتکاب خلاف باشد و اختصاص مبلغی از آن در پروژه های تخفیف تصادفات و یا تقلیل مرگ و میر 

پ: دریافت وام های کم بهره از بانک جهانی و مانند آن که برای تخفیف تصادفات جاده ای تعریف شده است.

ت: دیگر راه های تامین منابع از جمله وقف و کمک های مردمی

** در مورد بند ۴:

 در خصوص رعایت ملاحظات ایمنی در طراحی راه ها، باید گفت که ارتقای 17 مولفه به نام critical elements در راه ها موجب افزایش هزینه از یکسو و ارتقای ایمنی از سوی دیگر می شود.

 فعلا به منظور افزایش ایمنی در این مقطع موضوع جدا کردن باند رفت وبر گشت بزرگراه ها و آزادراه ها ( افزایش فاصله میانی به مبزان مقدور ( در محدوده حریم 76 و یا 100 متر) از یک سو و تقلیل ارتفاع خط پروژه توام  باحذف دالوهای کوچک و اکتفا به زهکشی طولی آب های مختصر بارندگی و هدایت آب ها به پل های بزرگ اکتفا می کنیم. التبه این رعایت دو مولفه هزینه ای ندارد‌، سهل است موجب تقلیل قابل ملاحظه در هزینه ها ی احداث نیز می شود.

** در مورد بند ۵:

 ارتقای ایمنی در مناطق و یا نقاط حادثه خیز - ناشی از توسعه شهر نشینی در راه های برون شهری - توضیح آنکه پس از احداث راه به سرعت شهرنشینی و یا مناطق مسکونی و کسب وکار پیرامون آن شکل می گیرد و بعضی تصادفات در همین مناطق اتفاق می افتد. بنابراین باید مغایرت های بین زندگی شهری و راه های برون شهری را احصا نمود.

 زندگی شهری قطع نمودن خیابان و یا عبور از حاشیه آن را ضروری و منطقه را مستعد تصادف می کند، که رفع آن مستلزم اقدامات خاص مانند تعبیه پل عابر پیاده‌ و یا پیاده رو، تعبیه فضای عبور وسایط نقلیه غیر موتوری،و آرام تر کردن سرعت ( مثلا تقلیل سرعت به 30hm/h به ضرورت در طول لازم )  است.

** در مورد بند ۶: 

اشاعه دانستنی های ایمنی ترافیک از کودکی و از پیش دبستانی باید آغاز وتا بالاترین سطح ادامه یابد. برنامه های تلویزیونی و درج مطالب لازم در کتاب های درسی از جمله بهترین امکانات هستند.

** در مورد بند ۷:

موازین آموزش رانندگی و آزمون و باز آزموی ادواری باید ایمنی محور باشد. موجه بودن آموزشگاه های رانندگی و مفاد نظری و عملی آموزش آنها از اهمیت خاص برخوردار است. دانشگاه ها و رشته حمل و نقل با کمک پلیس راهور می توانند در تدوین روش آموزش رانندگی راهگشا و راهنما باشند.

** در مورد بند ۸:

تبلیغ در مورد اهمیت ایمنی راهها باید با امکانات مناسب - ازجمله اثر گذارترین آنها در جهت تغییر رفتار رانندگان تلویزیون - و فیلم های آموزشی تمرکز روی نحوه « اعمال قانون » رفتارهای درست پلیس حدود و حدود و وسعت مراقبت های پلیس و عواقب تخلف و میزان جریمه ها می تواند اثر گذار باشد.

** در مورد بند ۹:

وسیله نقلیه ایمن و استاندارد آن حایز اهمیت است. وسایط نقلیه در حال تردد در کشور باید استانداردهای لازم را داشته باشند.

هماهنگی با استانداردهای بین المللی و بازرسی های فنی ادواری و یا مقطعی از ضرورت های زمانه ماست. چاپ کتب و دفترچه ها حاوی مشخصات اتومبیل یا وسیله نقلیه استاندارد می تواند و باید توقع مردم را در جهات مثبت بالا ببرد. شناسایی وسایط نقلیه نا ایمن و اسقاط و توقف آنها از وظایف پلیس راهور است.

** در مورد بند ۱۰:

در بسیاری کشورها‌، قوانین و مقررات ترافیک به روز و یا بهنگام و پاسخگوی ترافیک امروزی نیست. وضع قوانین و مقررات به روز یا بهنگام تعریف جرایم یا محرومیت های متخلفین حایز کمال اهمیت است. میزان جریمه و یا محرومیت متخلفین از پاره ای مزایای اجتماعی ( رانندگی) اثر گذارخواهد بود.

** در مورد بند ۱۱ :

 تقویت نیروی پلیس متخصص حمل و نقل حایز اهمیت است. سیستم کنترل‌، مراقبت، اعمال جریمه‌، اعمال قانون با جرایم اثر گذار و باز دارنده و نحوه اعمال جریمه از اهمیت برخوردار است. نوسازی تجهیزات پلیس در اعمال جدی قانون و پیشگیری از تصادفات نقش موثر دارد. متخصصان با تجربه باید مرتبا کادر پلیس را آموزش و اطلاعات آنها رابه روز کنند.

** درمورد بند ۱۲:

کمک های فوری به قربانیان جاده ای باهدف تقلیل کشته ها و از آن مهمتر جلوگیری از معلولیت دایمی حایز کمال اهمیت است. بسیاری قربانیان تصادفات جاده ای جوان و از سلامت کامل جسم برخوردارند، ایجاد امکانات نجات وسیله دولت و یا بخش خصوصی ولو در ازای دریافت حق الزحمه و هزینه ضروری است. اقدامات کم هزینه تر وپر بازده تر باید مورد آزمایش قرار گیرد و در صورت تحقق موثر بودن روش ها توسعه داده شود.

** در مورد بند ۱۳:

تحقیقات محلی روی ایمنی راه ها - علاوه بر ملاحظه آثار تحقیقات بین المللی - ضروری است، مرکز تحقیقات راه و مسکن می تواند واحدی برای تحقیق و بررسی تصادفات جاده ای در کشور ایجاد نماید.

در خاتمه باید گفته شود که هریک از عناوین بالا می تواند موضوع یک مقاله مستقل باشد، که اگر فرصت باشد به آنها خواهیم پرداخت‌، موضوع مهم سرمایه گذاری مجموعه شرکت های بیمه در رفع نقاط حادثه خیز و… را بایدجدی بگیریم و آن را به انحای مختلف دنبال کنیم.