◄ علایم راهنمایی و رانندگی در بسیاری کلان شهرهای ایران جنبه دکوراتیو دارد
آیا مبالغ جریمه آنقدر است که بازدارنده باشد و متخلف را از امر خلاف باز دارد؟ یا مبلغ جریمه تخلف را توجیه می کند و مشوق متخلف هم است.
رئیس پلیس اسبق راهور تهران بزرگ چندی پیش گفت که جاده تهران چالوس حدود ۹۰ سال پیش به‌طول ۱۶۵ کیلومتر ظرف دو سال ساخته شده و الان در دنیای مدرن امروزی ما ظرف ۳۰ سال هنوز ۲۰ کیلومتر آزادراه را درست نکرده ایم.
به گزارش تین نیوز، سرهنگ سید هادی هاشمی افزود: ما مشکل جدی داریم. بزرگراه های ما مختصات بزرگراهی را ندارند چرا که اغلب آنها در ابتدا راه فرعی بوده اند و بعد به راه اصلی تبدیل شدند و سپس کنار آن یک باند ساختند و به بزرگراه تبدیل شد. در این بزرگراه ها سرعت و شرایط حرکت را بالا و پایین کرده‌اند، از این رو کاربران ترافیکی (رانندکان) در شرایط بد قرار می‌گیرند و آستانه تحمل‌شان به سر می‌رسد و مرتکب تخلف می‌شوند.
متن کامل اظهارات سرهنگ سید هادی هاشمی از اینجا قابل دریافت است.
محمد اسماعیل علیخانی در خصوص اظهارات سرهنگ سید هاشمی رئیس اسبق راهور توضیحاتی ارایه کرد و گفت: در فرموده های ایشان واقعیت هایی وجود دارد که پاسخ برخی مانند تطویلِ دور از انتظارِ احداث آزادراه های کوهستانی سخت، مربوط به وزارت راه و پاره ای دیگر مربوط به جنبه های کارشناسی و عمومی است که من در حد اطلاعات محدود خود به شرح زیر پاسخ می دهم.
وی ادامه داد: در کشور ما بین تمام مراکز پر جمعیت راه احداث شده و از اتفاق بین تهران تا کرج راه ها و راه آهن های به شرح زیر وجود دارد:
۱- راه آهن قدیم
۲ - جاده قدیم
۳ - جاده مخصوص
۴ - آزادراه تهران کرج
۵ - ادامه اتوبان همت
۶ - راه آهن شهری تهران کرج
علیخانی گفت: بین دو مرکز جمعیتی از این بیشتر نمی توان راه و راه آهن ساخت، بنابراین در این محور مسائل و مشکلات دیگر را هم باید ارزیابی نمود.
او تاکید کرد: مشکل اساسی نحوه استقرار مراکز کار و فعالیت و به موازات آن اسکان جمعیت است [ که باید به مناطق جمعیت پذیر تعریف شده هدایت می شد، نه تنها نشده بلکه مردمی که اکثرا باید متوسط در ساختمان هایی حداکثر سه طبقه روی هم زندگی می کردند ( و قبلا در این مورد مطالعه معتبر وجود داشته ) به متوسط هشت طبقه رسیده، سهل است پشت بام ها و به زودی پیاده روها هم در شب باید پذیرای جمعیت باشند. در حالی که معابر شریانی شهری با ملاحظه مترو حداکثر دو طبقه اند. در بخش بین شهری تا آنجا که زمین بازان فرصت داده بودند راه ساخته شده و الان هم بهای زمین حریم لازم چند برابر هزینه راه است ( و معلوم نیست چرا؟)] ولی باز هم در ساعات پیک راهبندان و در ساعات غیر پیک هم تخلف فراوان داریم که در این میانه اثر و نقش اعمال قانون را هم باید ارزیابی کنیم.
علیخانی خاطرنشان کرد: شاید نقل خلاف واقع به خصوص از قول دیگران جرم نباشد که گفته اند: کلان شهرهای ایران به خصوص تهران:
الف: شهرهایی هستند دارای تمام معایب دیگر کلان شهرها و بدون محاسن هیچ یک از آنها معایب: ( آلودگی صدا و هوا، راهبندان، گرانی مسکن، بیکاری، سرقت، کارتون خوابی اعتیاد و…) و محاسن عکس موارد بالا.
ب: علایم راهنمایی و رانندگی در بسیاری کلان شهرهای ایران جنبه دکوراتیو دارد.
دلایل توجیهی:
۱- تعداد تابلوهای ایستادن ممنوع یا توقف مطلقا ممنوع که اغلب با عبارت حمل با جرثقیل نیز مزین است از آن جمله است.
۲- در طرفین بیشتر تابلوها وسایط نقلیه ایستاده و یا پارک کرده اند ولی در بیشتر مکان ها از اعمال قانون خبری نیست.
۳- برخی رانندگان خسته یا سرحال به تابلوهای دور زدن ممنوع، سبقت ممنوع، حتی ورود ممنوع توجه نمی کنند.
۴- بعضی موتور سیکلت سواران علاوه بر تخلف ورود ممنوع یا عدم توقف پشت چراغ قرمز، عدم رعایت تابلو ورود ممنوع در حالیکه کلاه ایمنی هم ندارند، با بار و مسافر غیر مجاز از پیاده روهم عبور می کنند و البته پیاده ها هم در سواره روها جولان می دهند.
علیخانی تاکید کرد: هرچند گویندگان غرض و مرض داشته باشند اما ظاهرا بعضی حرفهایشان درست باشد، در ارزیابی موارد بالا سوالات زیر مطرح است، آیا
۱- آیا قانون به طور کامل اجرا می شود؟
۲- آیا مبالغ جریمه آنقدر هست که بازدارنده باشد و متخلف را از امر خلاف باز دارد؟ یا مبلغ جریمه تخلف را توجیه می کند و مشوق متخلف هم هست. ضمنا آیا جریمه فقط متوجه شماره پلاک اتومبیل می شود یا شخص حقیقی متخلف را هم تنبیه موجه می کند.
۳- آیا تعداد مجریان قانون کافی و وسایط نقلیه یا دستمزد آنها با توجه به گرانی ها مناسب و دلگرم کننده است؟
۴ - آیا کار فرهنگی لازم برای جلوگیری از توسعه تخلفات در سطح و با امکانات موجود به اندازه کافی انجام شده است.
۵ - در کلان شهرها همه تراکم صرف احداث واحدهای مسکونی شده و برای هر واحد یک پارکینک پیش بینی، در حالی که هر واحد متوسط سه اتومبیل دارد ( پدر، مادر و فرزندان) پس برای هر واحد آپارتمان باید دو پارکینک خارج از محل سکونت تعبیه شود. البته دارندگان وسایط نقلیه صبح از محل زندگی خود سر کار می روند سه پارکینگ هم در محل کار یا میانه محل کار و منزل مورد نیاز است، مگر این که در فاصله 300 متری محل سکونت بتواند از حمل و نقل عمومی مناسب ( اتوبوس. مترو - …) استفاده کند. پس یا پارکینگ پشت پارکینگ تو ام با دو یا سه طبقه کردن راه ها برای پاسخ گویی به تقاضای انبوه وسایط نقلیه شخصی و بیشتر فرسوده و یا توسعه همه جانبه حمل و نقل عمومی.
تذکر: درآمد حاصل از اعمال کامل قانون پس از وضع هزینه های جاری و توسعه نیروی انسانی متخصص یاید صرف توسعه پارکینگ و امکانات حمل و نقل عمومی روی زمین شود.
۶- آیا از دانش آموختگان رشته حمل و نقل و ترافیک می توان در پلیس راهور ( با گذراندن یک دوره کوتاه نظامی انتظامی) استفاده کرد؟ آیا این اقدام با ارتقای کیفی ترافیک کمک نمی کند یا می کند؟
۸- عوامل دیگر موثر در افزایش ایمنی علاوه بر خطاهای انسانی و زیربنا یعنی ایمنی وسیله نقلیه؟ در مورد جمع آوری وسایط نقلیه اسقاط دولت و .. ماموران اجرای قانون چه کرده اند و یا خواهند کرد؟
وی گفت: دامنه مطالب آنقدر گسترده است که ارائه مطالب لازم و کافی نیازمند گزارش جامع در حد یک کتاب است. قبلا هم در این زمینه نوشته و اهل خبره بهتر از من فرموده اند که در حوصله این تالار نیست. قطعا در همایش ایمنی ترافیک پیش رو به آنها توجه کافی خواهد شد.
