◄ 6پیشنهاد برای کاهش آسیب‌دیدگی بدنه راه‌ها در برابر سیلاب

رانش‌ها و ریزش‌های اخیر بعد از بارندگی‌ها مؤید این واقعیت است که آن‌طور که باید و شاید در پروژه‌ها به آزمایشات ژئوتکنیکی در زمان مطالعات، پرداخته نمی‌شود چرا که می‌توان خیلی از رانش‌ها را از قبل پیش‌بینی و با تمهیداتی با آنها مقابله کرد.

در زمان مطالعه پروژه‌ها باید فرصت و بودجه کافی به مطالعات ژئوتکنیکی داده شود و از مشاوران دارای صلاحیت ژئوتکنیکی در کنار مشاوران راه استفاده کرد. همین امر در مورد مطالعات هیدرولوژی هم مصداق دارد. فقدان مطالعات دقیق میدانی و عدم تعیین پارامترهای صحیح در فرمول‌ها، عامل مهم در این امر است که گاهی با تعداد کم یا زیاد دهانه پل‌ها روبه‌رو هستیم که به‌نظر می‌رسد یکی از دلایل آن حق‌الزحمه کم مشاوران است.

برای انجام تمهیدات لازم به منظور کاهش آسیب‌دیدگی ابنیه فنی و بدنه راه در برابر وقوع بلای طبیعی سیلاب، نکات زیر لازم بوده و پیشنهاد می‌شود:

1- دوره طراحی هر پروژه به مشاوران ابلاغ و مرجعی واحد جهت استعلام میزان بارش‌های منطقه بر اساس اطلاعات ایستگاه‌های هواشناسی در طی این دوره (سیلاب طرح) معرفی و تعیین گردد. لازم به‌ذکر است می‌توان از ضرایبی منطقی به منظور تشدید اطلاعات قدیمی جهت در نظرگیری پدیده‌های مرتبط با climate change استفاده شود. (افزایش ارتفاع کفاب یا داغاب‌های 50 و 100 ساله)

2- اجبار به انجام مطالعات ژئوتکنیک و نظارت مستمر کارفرما در این مرحله از انجام پروژه

3- بازنگری در تعیین اعضا و شرح وظایف شوراهای فنی ادارات راه و شهرسازی و یا سایر دستگاه‌ها در جهت بررسی دقیق اسناد فنی پروژه‌ها با مشارکت افراد متخصص و صاحب‌نظر

4- کسب تضمین‌های لازم از مشاوران به منظور پاسخگو بودن در قبال سهل‌انگاری‌های احتمالی در طراحی‌های صورت گرفته

5- اعمال وحدت رویه در مراحل طراحی و تصویب نقشه‌های فنی هر پروژه در سراسر کشور با هدف ارتقای  کیفیت پروژه‌ها

6- تلاش در جهت حذف فشارهای سیاسی در اولویت‌بندی پروژه‌ها و نیز تنگناهای اقتصادی که موجب کاهش کیفیت پروژه‌های عمرانی می‌شوند (دادن فرصت کافی و بودجه لازم به منظور انجام با کیفیت پروژه‌ها)

* عضو هیئت علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی امیرکبیر