همه چیزهایی که برای عبور از آلودگی هوا نیاز داریم

دست و دلم به نطق و تذکر و نوشتن و مصاحبه نمی رود و دلم می خواست که شاید از جایگاه دیگری به موضوع هوای این روزهای نصف جهان بپردازم اما شهر غرق در دود است و فعلاً چاره ای نیست جز تکرار دل نگرانی های پاییزی سال های اخیر...

بروم سر اصل مطلب که برای نجات جان مردم شهر باید جان شهر را با مدیریت استانی و ملی از چند تهدید زدود...

البته باید یک بار رودربایستی را کنار گذاشت و همت گماشت و عمل کرد:

اول انتقال صنایعی است که آلایندگی فاحش دارند مثل پالایشگاه، نیروگاه و بخشی از ذوب آهن و البته دیگران به جایی که آب و باد و سایر زمینه ها را دارد.

دوم تعطیلی و انتقال صنایع کوچک آلاینده از محدوده شهرها از جمله آجرپزی ها، سنگ بری ها، ریخته گری ها و...

سوم کاهش حمل ونقل تک سرنشین و توسعه حمل ونقل عمومی

چهارم توسعه استفاده از انرژی تجدیدپذیر در منازل

پنجم توسعه نوسازی و بهسازی و تقویت فیلتراسیون صنایع

ششم کنترل توسعه صنایع آلاینده موجود و عدم ایجاد صنایع جدید آلاینده

هفتم پرداخت عوارض آلایندگی صنایع برای توسعه حمل ونقل عمومی

راهی جز اجرای این محورهای اصلی و سایر موارد برای عبور از روزهای پردود نداریم و البته با حرکت لاک پشتی و ملاحظه کاری نتیجه ای رخ نخواهد داد و باید قدم های سریع و بزرگ برداشت.

در مدیریت شهری بر اساس وظیفه در بند ۳ و ۴ قدم های مهمی برداشته ایم که نیاز به پشتیبانی دارد و البته بدون قدم های اول و دوم توسط سایر بخش ها منجر به نتیجه نخواهد بود. اقداماتی متفاوت از گذشته و با جدیت و حجم قابل توجه تا زودتر به خروجی و نتیجه برسد.

در دو سال اخیر با خرید ۳۳۵ دستگاه انواع اتوبوس و نوسازی بیش از ۳۰۰ دستگاه اتوبوس (جمعاً با بیش از ۲۰ هزار میلیارد ریال اعتبار) تلاش شده کمیت و کیفیت حمل ونقل عمومی افزایش یابد. البته درست است که تعداد اتوبوس های نو بیش از ۲.۵ برابر دوره قبل بوده اما کافی نیست و برای خرید هر دستگاه اتوبوس بیش از ۷۰ میلیارد ریال، حتماً نیاز به پشتیبانی بیشتر دولت و بخش های دیگر داریم.

در مترو اعداد بی سابقه است. در یک ماه گذشته حجم ریالی قراردادهای منعقده در این خط به بیش از ۳۰ هزار میلیارد ریال در سال جاری رسید که حدود ۲ برابر مجموع قراردادهای منعقده در ۶ سال گذشته است.

سازمان قطار شهری که مجری احداث مترو است در سال ۱۴۰۱ با وجود رشد ۴۰ درصد بودجه و تنظیم بودجه ۱۴۰۰۰ میلیارد ریالی اما در پایان بیش از بودجه مصوب و حدود ۱۶۰۰۰ میلیارد عملکرد عمرانی محقق کرده است؛ این عملکرد به نوعی قریب به دو برابر عملکرد قطعی سال ۱۴۰۰ هم بوده است.

در سال جاری نیز از ۳۷,۰۰۰ میلیارد ریال بودجه مصوب برای این سازمان که ۲.۵ برابر بودجه سال ۱۴۰۱ است نیز تا پایان ۶ ماهه اول سال حدود ۱۳ هزار میلیارد تأمین اعتبار شده و تا پایان مهر ماه ۱۴۰۲ نیز حدود ۲۰ هزار میلیارد عملکرد عمرانی در خط ۲ مترو ثبت شده و همچنان در حال افزایش است.

رینگ چهارم پروژه ای است در چند فاز که فعلاً حدود ۱۱ کیلومتر بزرگراه با ۶ تقاطع غیرهمسطح در دست احداث و تعریض داریم و طی ۳ سال بیش از ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ میلیارد هزینه داشته و دارد، در فاز نهایی به دستاوردهای خوبی رسیده است. قرار است بخشی از ترافیک و خودروهای سنگین و آلاینده از این طریق وارد محدوده شهر نشده و به بهتر شدن وضعیت آلودگی هوا کمک مؤثری کند.

در بخش توسعه انرژی های پاک لایحه مهمی با پیگیری شورای اسلامی شهر مصوب شد که به صورت جدی عزم مدیریت شهری برای حمایت از ساختمان های سبز را به نمایش گذاشت تا افق آتی ساخت وساز شهر هم مشخص شده باشد.

همچنین ده ها تذکر و حکم پلمب مشاغل آلاینده با محوریت دستگاه قضائی و حفظ فضای سبز کم آب بر در شهر نیز از سوی شهرداری اجرا شده است.

دبیرخانه فرهنگی زاینده رود امسال رسالت محیط زیستی هم گرفته است و قرار است مثل حقابه شهر موارد محیط زیستی را از طریق مطالبه رسانه ای و حتی شکایت حقوقی و قضائی دنبال کند تا در مورد آب و محیط زیست به حوزه مدیرت شهری محدود نشده باشیم.

البته در بخش های دیگر از جمله اجرای حکم مشاغل آلاینده، نظارت، مطالبه گری و هم افزایی بین دستگاهی هم اقداماتی انجام شده اما تلاش کردم تا قدم های بزرگ و راه گشای مدیریت شهری را روایت کنم که کل جهت گیری را معطوف به حوزه حمل ونقل عمومی کرده تا بلکه دستاورد قابل توجهی رقم بخورد.

پیرو بند اول مطلب، این ها را گفتم تا به این برسیم که باید باور داشت غیر از این نوع تغییر رویکرد و جابه جایی اولویت ها، مسئله آلودگی هوای اصفهان با حرکت نظارتی و نوسازی لاک پشتی، تعطیلی ها، مُسکن های کوتاه مدت و هم زیستی مسالمت آمیز با مجرمان حل شدنی نخواهد بود.»