◄ مروری بر رویکرد چین در اخذ مالیات از کالا و دارایی های لوکس

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید رویکرد اخذ مالیات از دارایی و کالاهای لوکس در کشور چین نیز وجود دارد. در این مقاله می خواهیم بر تاریخچه و روش مالیات لوکس چین، مروری داشته باشیم.

شکل گیری ایده مالیات لوکس در چین و سال های اولیه (1994-2000)

مالیات های خاص و لوکس نخستین بار در سال 1994 به عنوان بخشی از اصلاحات مالیاتی گسترده، در کشور چین معرفی شد. در ابتدا، این مالیات متوجه طیف محدودی از برخی کالاهای مصرفی و لوکس از جمله دخانیات، الکل و خودرو بود. هدف از آن بازدارندگی از مصرف بیش از حد این موارد و تأمین درآمد دولت بود.

گسترش طرح مالیات کالاها و اموال لوکس و اصلاحات (سال 2000 تا 2010)

در این بازه زمانی لیست کالاهای لوکس مشمول مالیات گسترش یافت و شامل موارد بیشتری مانند جواهرات، ساعت ها و برخی از لوازم آرایشی شد. همچنین در این دوره دولت چین شروع به استفاده استراتژیک از مالیات لوکس برای هدایت الگوهای مصرف و پشتیبانی از اهداف اقتصادی کرد. در این بخش می خواهیم گامهای مالیاتی چین را در حوزه مالیات از خودرو و خانه های لوکس مرور کنیم.

مالیات خودروهای لوکس در چین

همزمان گستردش طرح مالیات کالاهای گران قیمت در چین، طرح مالیات خودروهای لوکس نیز آغاز گشت. طرح مالیات خودروهای لوکس در چین، ابتدا بر اساس حجم موتور تنظیم و تدوین شد.

بر این اساس در سال 2006، از سیستم طبقه بندی شده ای با نرخ های مالیاتی 3% تا 40% بر اساس ظرفیت موتور خودرو استفاده کردند.

در بحران مالی سال های 2008 تا 2009، دولت تصمیم گرفت به صورت موقت، مالیات بر خودروهای کوچک تر را برای تحریک بازار خودرو کاهش دهد.

دولت چین در سال 2015 و برای کاهش آلاینده ها، معافیت های مالیاتی خاصی برای خودروهای جدید با انرژی پاک در نظر گرفت.

با بالارفتن تعداد میلیاردرها و رونق کسب و کار در سال 2016، دولت چین مالیات اضافه ای به مقدار 10% بر خودروهای فوق لوکس (بالای 1.3 میلیون یوان برابر ۱۸۰ هزار دلار) اعمال کرد.

رویکرد چین در مالیات از املاک و خانه های لوکس

طرح مالیات بر مسکن لوکس توسط دولت چین در سال 2011 به صورت آزمایشی در چونگ کینگ و شانگهای اجرا شد. ابده این طرح برای جلوگیری از سرمایه گذاری های سوداگرانه در امتیازات و مقابله با مشکل قیمت مسکن شکل گرفت.

مالیات املاک لوکس متوجه خانه هایی با مساحت یا ارزش بالاتر از آستانه های مشخص (100-140 متر مربع و 1-3 میلیون یوان برابر ۱۴۰ تا ۴۲۰ هزار دلار) بود. در این طرح نرخ های مالیاتی از 0.5% تا 1.2% ارزش ملک امتیاز تغییر می کرد.

نکته جالب در طرح مالیات بر خانه های لوکس چین این است که درآمدهای این مالیات صرف توسعه شهری و طرح های مسکن ارزان قیمت می شود. یعنی دولت محل خرج مالیات را بصورت شفاف اعلام می نماید.

تشویق مصرف داخلی با مالیات لوکس

در میانه دهه 2010، چین تعرفه ها و مالیات های مصرفی برخی کالاهای لوکس را کاهش داد تا مصرف داخلی را تشویق و خرید های فرامرزی را کاهش دهد. این رویکرد موجب کاهش شکاف قیمتی بین کالاهای لوکس در چین و سایر کشورها شد.

اولویت ها و چالش های در حال تحول

در چین سیستم مالیات لوکس مدام تعدیل می شود تا تعادلی بین رشد اقتصادی، عدالت اجتماعی و سایر اهداف سیاست گذاری برقرار شود. همچنین ارزش گذاری دقیق امتیازات برای مالیات ستانی و مقابله با نابرابری ثروت چالش های اصلی هستند.

سهم مالیات لوکس از کل درآمد دولت چین

بدلیل شرایط سیاسی، آمار دقیقی از سهم مالیات لوکس در کل درآمدهای دولت چین در دسترس نیست. با این حال، عموما مالیات های مصرفی از جمله مالیات لوکس، منبعی قابل توجه است. البته مالیات لوکس عموما به عنوان منبع اصلی درآمد مالیاتی شناخته نمی شود.

سیستم مالیات لوکس چین(از کالاهای مصرفی تا امتیازات ملکی) نشان دهنده یک رویکرد مهم است. دولت چین در عمل با وضع این قوانین، از سیاست های مالیاتی به عنوان ابزاری برای مدیریت اقتصادی و مهندسی اجتماعی استفاده می کند. شاید بتوان گفت در یک نظام پویا، همانطور که اولویت های کشور تکامل می یابد، سیستم مالیاتی (شامل مالیات لوکس) نیز احتمالاً برای رسیدگی به چالش ها و اهداف سیاست گذاری نوظهور، دستخوش تغییر خواهد شد.

فایل پیوست اینجاست.