مجذوب شویم!/ آشنایی با ژولین مجذوب تولید کننده لاستیک خودروهای کلاسیک

وطن دوستی و احساس دلدادگی نسبت به زادگاه و یا جایی که انسان در آن رشد می کند و شخصیتش شکل می گیرد، یک احساس طبیعی و میلی غریزی است. البته صرف زیستن در یک مکان خاص لزوما احساس تعلق به آن برای انسان ایجاد نمی کند؛ چرا که متغیرهایی چون: بازه زمانی که انسان ها در یک مکان خاص زیسته اند (خصوصا دوران طفولیت)، تاریخ زندگی و مقطع زمانی شکل گیری شخصیت و بالندگی هر فرد، تعلق والدین فرد به یک آب و خاک و ریشه های آباء و اجدادی، سنت ها، زبان و خرده فرهنگ هائی که به نوعی با یک زیستگاه خاص عجین شده و جزء لاینفکی از آن شده اند و میزان تاثیر پذیری و تاسی انسان ها از آنها و...، در ایجاد علقه های ناگسستنی بشری به وطن تاثیر گذار بوده و هستند. از طرفی اگرچه ممکن است ناکامی ها، فراهم نبودن مقطعی شرایط مطلوب زندگی و یا در دنیای مدرن امروزی فقدان تسهیلات ایده آل زیستی، اشتغال و یا حتی فقدان شرایط سیاسی، اجتماعی مناسب، انسان ها را وادار به مهاجرت کند، اما به عینه دیده ایم حتی برخی خاطرات ناخوشایند انسانها از زادگاهشان هرگز موجب دل کندن همیشگی آنها از وطن نشده است و همواره فروغ این مهر در دل ابنای بشر فروزان مانده است.

یکی از کسانی که باید در موردش بیشتر بدانیم فردیست به نام «ژولین مجذوب» (Julian Majzob) فرزند فواد مجذوب؛ حسابدار شخصی پهلوی دوم. فواد از قدیم با خودروهای مختلف گاراژ سلطنتی در ارتباط بود؛ عنوان شده که در دهه پنجاه خورشیدی، خانواده مجذوب نزدیک به ۴۰۰ دستگاه خودروی تاریخی و ارزشمند در اختیار داشته است که امروزه نزدیک به ۳۰۰ دستگاه آن در ایران و باقی در بریتانیا نگهداری می شود. فواد همسری بریتانیایی داشت و ژولین حاصل این ازدواج بود. ژولین روایت می کند که تا سال ها پس از انقلاب در ایران زندگی می کردند؛ ظاهرا پدرش نمایندگی شرکت زیمنس را داشته است، اما در اواسط دهه 60 و به علت مشکلات ناشی از جنگ این نمایندگی غیر فعال می شود و فواد تصمیم به ترک ایران می گیرد.

پیش از مهاجرت کامل خانواده مجذوب به بریتانیا و در اوایل دهه 50 ژولین حضور در مسابقات اتومبیلرانی را به طور آماتور آغاز کرده بود. او با برخی خودروهای مجموعه خانواده در این برنامه ها شرکت می کرد. پس از مهاجرت ژولین و پدرش به طور جدی به سراغ جمع آوری برخی از خاص ترین و ارزشمندترین خودروهای مسابقه ای تاریخ رفتند. از اواخر دهه نود میلادی و با شکل گیری شالوده برنامه های  خودرویی کلاسیک در اروپا و آمریکای شمالی، ژولین مجذوب نیز به یکی از حاضرین همیشگی این گردهمایی ها بدل شد. با فوت پدرش در سال 1371 ژولین راه پدر را ادامه داد. امروزه او شرکتی را در بریتانیا تاسیس کرده و به تولید انواع لاستیک خودروهای کلاسیک مشغول است؛ او یکی از عشاق خودروی کلاسیک است و علاوه بر نمایش خودروهای ارزشمند مجموعه خود، از او به عنوان کارشناس و مورخ تاریخچه خودرو در اروپا در بسیاری از مناسبت ها دعوت می شود.

جالب است که بدانیم ژولین به زبان فارسی کاملا مسلط بوده و آنقدر به وطنش علاقمند است که از سه رنگ پرچم ایران برای طراحی نماد شرکت خود تحت عنوان «Blockley tyre» استفاده کرده است. ژولین هم مجذوب وطن اش است و هم مجذوب خودروهای کلاسیک؛ شاید بتوان این گونه خلاصه کرد که تنها راه «مجذوب شدن» دیوانگی است؛ دیوانگی که دلداده و واله وطن اش و خودروهایش است. به تعبیر صائب تبریزی:

عقل است حجاب کشش عالم بالا

دیوانه محال است که مجذوب نباشد