هفته حمل ونقل؛ ستون فقرات توسعه ملی و میدان رقابت کریدورهای بین المللی

هفته حمل ونقل امسال در شرایطی فرا رسیده است که اهمیت این حوزه، بیش از گذشته در توسعه اقتصادی، امنیت تجاری و دسترسی پایدار به بازارهای جهانی احساس می شود؛ پدیده ای که از گذشته های دور تا امروز در متن توسعه کشورها قرار داشته و اکنون به یکی از ابزارهای رقابت راهبردی در جهان تبدیل شده است.

به گزارش تین نیوز، حمل ونقل یکی از اصلی ترین زیرساخت های توسعه اقتصادی کشورهاست؛ زیرساختی که بدون وجود آن، تحقق هر نوع پیشرفت صنعتی و تجاری غیرممکن خواهد بود. ثبت روز و هفته حمل ونقل در تقویم رسمی ایران نیز به عنوان نشانه ای از اهمیت این حوزه، فرصتی برای بازنگری در وضعیت کنونی شبکه های حمل ونقل و بررسی نقاط قوت و ضعف آن است.

نگاهی به تاریخ نشان می دهد که حمل ونقل با بشر زیسته و تکامل یافته است. از اختراع چرخ به عنوان یکی از مهم ترین دستاوردهای بشری تا توسعه فناوری های نوین لجستیک، همگی در راستای یک هدف بوده اند: تسهیل انتقال کالا و انسان از مبدأ به مقصد با کمترین هزینه و بیشترین سرعت.

افزایش جمعیت جهان، گسترش تولید، و توسعه تجارت بین المللی موجب شده است که حمل ونقل امروز به موضوعی فراتر از یک نیاز عمومی تبدیل شود. رقابت کریدورهای حمل ونقلی، تلاش برخی کشورها برای دور زدن مسیرهای سنتی، و توجه ویژه به مسیرهای ترانزیتی، نشان دهنده جایگاه تعیین کننده ایران به عنوان چهارراه تاریخی تجارت جهانی است.

در داخل کشور نیز اهمیت حمل ونقل به خوبی قابل مشاهده است. از شبکه آزادراه ها تا توسعه ریل، از کشتیرانی تا حمل ونقل هوایی و حتی آسفالت معابر شهری، همگی نشان می دهد که زیرساخت های حمل ونقل به صورت مستقیم با کیفیت زندگی، رشد اقتصادی، و امنیت جاده ای ارتباط دارند. هرچند در سال های اخیر عملکرد مطلوبی در توسعه راه های بین شهری، تبدیل مسیرهای دوطرفه به بزرگراه های ایمن و توسعه حمل ونقل ریلی رخ داده است اما چالش های مهمی همچنان پابرجاست.

ترافیک سنگین، آلودگی ناشی از حمل ونقل شهری، کمبود ناوگان مدرن و نیاز جدی به نوسازی، از جمله مشکلاتی هستند که جشن گرفتن هفته حمل ونقل را با نگرانی هایی همراه می کنند. با این حال هدف از گرامیداشت این هفته تنها تبریک نیست؛ بلکه فرصتی برای نقد، بررسی و تلاش برای ارتقای حمل ونقل ترکیبی شامل جاده ای، ریلی، هوایی، دریایی و شهری است.

حمل ونقل ملی زمانی می تواند نقش آفرینی واقعی داشته باشد که در کنار توسعه فیزیکی شبکه ها، بهره وری، مدیریت هوشمند، و نوسازی ناوگان نیز مورد توجه قرار گیرد. امید آن است که با شتاب گرفتن اجرای پروژه های کلیدی، ایران بار دیگر بتواند جایگاه تاریخی خود را در رقابت کریدورهای منطقه ای و جهانی تثبیت کند و شبکه حمل ونقل کشور به سطحی پایدار و آرمانی نزدیک شود.