◄ پرسش هایی از دبیر انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران
رضا محمد علی بیگی کارشناس صنعت دریایی با طرح چند پرسش هایی از دبیر انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران مطرح کرد.
رضا محمدعلی بیگی کارشناس صنعت دریایی با طرح چند پرسش هایی از دبیر انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران گفت: سهم سازمان بنادر و دریانوردی به ویژه معاونت امور دریایی این سازمان حاکمیتی در وضعیت کنونی نیروی انسانی شاغل در کشتی های تجاری و مسافربری از منظر آموزش، سنجش و اعطای گواهینامه های شایستگی دریانوردی، چقدر است؟
به گزارش تین نیوز، پرسش های مطرح شده رضا محمد علی بیگی از سامان رضایی در ادامه عینا نقل می شود.
« آقای سامان رضایی
دبیر محترم انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران
با سلام
لطفا اجازه بدهید بدانم که:
۱- اهداف، سیاست ها و برنامه های جنابعالی بعنوان دبیرکل انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران جهت تقویت نقش و وظایف مشخص شده برای این انجمن چه ها بوده یا می باشد ؟ این سوال را طرح نمودم چون در وب سایت این انجمن تنها به اهداف اشاره شده و نه سیاست ها و برنامه های دستیابی به اهداف ! در ضمن فایل با عنوان اساسنامه انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران قابل دانلود نمی باشد.
۲- ضعف ها و کاستی های مرتبط با صنعت حمل و نقل دریایی ایران با محوریت قوانین و مقررات مرتبط با مدیریت خدمه (در فازهای شناسایی، ارزیابی و جذب، به کارگیری و نگهداری، آموزش های در حین خدمت و اتمام همکاری) انواع شناورها را از چه زمانی شناسایی نمودید ؟ و نتیجه ارزیابی و اقدامات اصلاحی جنابعالی در سطح ملی و بین المللی چه ها بوده ؟ و نیز اقدامات اصلاحی را از چه زمانی شروع نمودید ؟ و چند درصد این ضعف ها و کاستی ها منتج از وجود تحریم ها می باشد؟ و چند درصد مربوط به عوامل داخلی است ؟ لطفا عوامل داخلی را به طور شفاف نام ببرید.
۳- هزینه و فایده سیاست ها و اقدامات جنابعالی (در گستره ملی و بین المللی) از زمانیکه دبیر انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران شُدید تا به امروز که ۸ تیرماه ۱۴۰۳ می باشد چه ها بوده ؟
۴- اهداف، سیاست ها و برنامه های جنابعالی در خصوص بهبود شاخص های کمیت و کیفیت در نظام آموزش های آکادمیک و در حین خدمت دریانوردان ایرانی چه ها بوده و می باشد ؟ و بُعد زمانی برنامه ها جهت دست یافتن به اهداف چه ها بوده و خواهد بود؟
۵- از نگاه جنابعالی، چالش ها و فرصت های پیش روی صنعت حمل و نقل دریایی ایران در گستره ملی، منطقه ای و جهانی چه ها می باشد ؟ دلایل پدیدار شدن چالش ها و تهدیدها چه ها بوده ؟ پیش بینی پدیدار شدن چالش ها را چه زمانی انجام دادید ؟ و پس از آن، چه اقدامات و سیاست هایی را برای تبدیل این چالش ها به فرصت ها تدوین و اجرایی نمودید ؟
۶- جنابعالی در گفتگوی خود با ماهنامه اقتصاد ترابری ایران (ترابران) که در مجله شماره ۲۲۰ تیرماه ۱۴۰۳ تحت زیر عنوان "بحران تحلیل انرژی!" منتشر شده، به کاستی ها و ایرادها در بخش کیفیت آموزش و اشتغال دریانوردان ایرانی، چرایی انقلاب صنعتی IMO در سال ۲۰۲۲ در حوزه صنعت حمل و نقل دریایی و تاثیر آن بر صنعت کشتیرانی ایران به ویژه کم و کیف دانش و مهارت دریانوردان ایرانی و یا برنامه های IMO در حوزه کربن زدایی در کشتیرانی برای سال‌های ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰ میلادی اشاره هایی داشتید و نیز در خبر منتشر شده در وب سایت مانا (متعلق به گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران) به تاریخ ۶ تیرماه ۱۴۰۳ با عنوان "کمبود نیروی دریانورد به دلیل حضور بازیگران غیرتخصصی و بی‌هویت" مجددا اشاره ای داشته اید به چرایی انقلاب صنعتی ۲۰۲۲ میلادی و اثرات آن بر صنعت کشتیرانی ایران و نیز اشکالات در مدیریت منابع انسانی دریایی !! در اینجا لازم است تا یادآوری نمایم که صدای پای انقلاب مد نظر شما از سال ۲۰۰۸ میلادی به گوش پژوهشگران و دغدغه مندان صنعت کشتیرانی ایران و جهان رسید و در سال ۲۰۱۵ میلادی (و نه سال ۲۰۲۲ ذکر شده توسط جنابعالی) عملا این انقلاب شروع شد ولی چه فایده که این صدا و سپس شروع این تحولات یا انقلاب صنعتی، خواسته یا ناخواسته مورد توجه مسئولان وقت سازمان بنادر و دریانوردی، مدیران عامل وقت شرکت های ملی نفتکش ایران و گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، مسئولان و مدرسین دانشگاه ها و پژوهشکده های دریایی و نیز مسئولان انجمن ها و اتحادیه های تخصصی و صنفی واقع نگردید ! البته همین امروز هم مسئولان ذکر شده در بالا پیام واقعی این انقلاب را به درستی دریافت و تحلیل ننموده اند! نمونه این بی توجهی و انفعال را در چالش های پیش آمده برای کشتی های با مالکیت شرکت های کشتیرانی ایرانی در بنادر کشور چین پس از لازم الاجرا شدن قانون استفاده از سوخت منطبق شنیدیم. یادم است که در کارگاه آموزشی ۳ ساعته با عنوان "نظام حمل و نقل دریایی سبز: چالش ها و فرصت ها" که در سال ۲۰۱۶ برای مسئولان کلیدی دو شرکت کشتیرانی ج.ا.ا و ملی نفتکش ایران و نیز کارکنان و مسئولان ارشد معاونت دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در محل سازمان آنها واقع در تهران برگزار نمودم، ۹۰ درصد شرکت کنندگان اطلاع حداقلی از کم و کیف این نظام و چالش های آن برای ذینفعان دریایی ایران را نداشتند ! طوریکه گویا قرار است این تحولات، چالش ها و فرصت های موجود در آن نصیب مردمانی شود که در سیاره ای غیر از سیاره زمین زندگی می کنند ! البته در همان ایام (بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷) سعی نمودم تا در قالب تهیه و انتشار چندین اینفوگرافیک و یادداشت از طریق شبکه های اجتماعی، رسانه های تخصصی دریایی و بندری و نیز روزنامه های کثیرالانتشار، ضرورت توجه فوری و کارآمد به نظام حمل و نقل دریایی پایدار یا کشتیرانی سبز را برای مسئولان ارشد سازمان بنادر و دریانوردی و مدیران شرکت های کشتیرانی بزرگ کشور گوشزد نمایم. ولی متاسفانه آب در هاون کوبیدن بود ! و اما پرسش بنده از جنابعالی؛ سهم سازمان بنادر و دریانوردی به ویژه معاونت امور دریایی این سازمان حاکمیتی را در وضعیت کنونی نیروی انسانی شاغل در کشتی های تجاری و مسافربری از منظر آموزش، سنجش و اعطای گواهینامه های شایستگی دریانوردی، چقدر می دانید ؟ و به عملکرد این سازمان در اعطای مجوز فعالیت برای موسسه های آموزشی دریانورد (عرشه و موتور) و سپس نظارت بر عملکرد آنها چه امتیازی از ۱۰ می دهید ؟ و چرا ؟
موفق باشید
رضا محمد علی بیکی
کارشناس صنعت دریایی»
