◄ تاریخچه بیمه و سیر تحول آن در جهان/ بخش دوم

تعاون و کمک های متقابل سده چهاردهم میلادی یعنی تا پیدا شدن بیمه به مفهوم حرفه ای آن باقی ماند‌.

به نظر بسیاری از مولفان، بیمه به مفهوم واقعی و امروزی آن در سده چهاردهم به وجود آمده است. پس از پیدایش بیمه در این دوران ، در اروپای غربی عده ای که به آن اعتقاد نداشتند به مخالفت بیمه برخاستند‌.

بیشتر بخوانید:

تاریخچه بیمه در جهان

اینان تصور می کردند که قرارداد بیمه نیز به سرنوشت وام دریایی دچار و ممنوع خواهد شد. زیرا قبلا کلیسا با بیمه به صورت وام های دریایی مخالفت کرده بود. دلیل این بود که مقامات کلیسایی طبق موازین مذهبی ، بهره را حرام می دانستند. در پی همین مخالفت کلیسا بود که بیمه وام های دریایی مدتی منسوخ شد تا عاقبت تجار وام دهنده شکل آن را عوض کردند‌. بدین منوال که به جای بهره ، وام گیرنده جایزه ای می پرداخت که میزان آن به اندازه نرخ بهره بود ولی شکل آن طوری بود که کلیسا نمی توانست با آن مخالفت کند‌. این امر موجب شده بود که به آینده بیمه چندان امیدوار نباشند ولی بیمه به سرعت توسعه یافت‌.

سوابق تاریخی نشان می دهد که در سال 1393  در یک دفتر رسمی در ژنو ، طی یک ماه 80 قرارداد بیمه منعقد شد‌. سرانجام پس از تحولات بسیاری که در سده چهاردهم پیش آمد برخی بازرگانان حرفه خود را صرفا بیمه قرار دادند‌.

از اواخر دوم سده چهاردهم قرارداد بیمه به تدریج از قرارداد کرایه کشتی تفکیک شد و به صورت سند دیگری که «پلیس» نامیده می شد تنظیم گردید و به سرعت رو به تکامل رفت.

در زبان انگلیسی، به بیمه نامه policy گفته می شود که به نظر می رسد ریشه اش همان police باشد‌. کم کم به علت نیازهای بین المللی، قواعد و اصول گوناگونی به شکل ماده هایی در قرارداد بیمه گنجانده شد به نحوی که امروزه پس از قرن ها هنوز بعضی از این قواعد در حقوق بیمه باقی مانده است.

آغاز حرفه بیمه گری

توسعه بیمه سبب جلب توجه و تمایل بازرگانان به حرفه بیمه گری و صدور بیمه نامه شد‌. از سده پانزدهم ، شماری از بازرگانان فعالیت خود را به صدور بیمه نامه منحصر کردند و حرفه بیمه گری اهمیت خاص یافت. در سال 1552 در شهر « فلورانس » کانونی از بیمه گران با سازمانی مجهز تشکیل شد‌. اعضای کانون مزبور حقوقدانانی را از بین خود انتخاب کردند و وظیفه تهیه شرایط عمومی بیمه نامه ها و تدوین تعرفه های حق بیمه و انتخاب واسطه ها و نمایندگان بیمه و نظارت در نحوه فعالیت آنها ، همچنین نجات کشتی ها و بازیافتی ها را از مهلکه ، به آنان محول کردند‌. به تدریج بیمه گران این روش را پیش گرفتند که گهگاه در بندرهای بزرگ و مراکز بازرگانی دریایی و قهوه خانه ها دور یکدیگر جمع شوند و متفقا با واسطه های بیمه در مورد خطرهای دریایی و خصوصیات فنی کشتی ها و سایر موارد مورد علاقه تبادل نظر و معلومات و اطلاعات خود را کامل کنند. افزون بر این ، بیمه گران غالبا خطرهای بزرگی را که به تنهایی از پس آنها بر نمی آمدند ، متفقا به عهده می گرفتند‌.

بیمه گران زودتر از بیمه گذاران به لزوم تعاون و کمک متقابل توجه کردند‌.مهمترین اجتماع بیمه گران در قهوه خانه شخصی به نام «ادوارد لوید» در لندن تشکیل می شد.

ادامه دارد‌...

* کارشناس بیمه