راه های فراموش شده ترانزیت ریلی ایران

موقعیت جغرافیایی ایران

ایران از مزیت بی نظیر جغرافیایی در اتصال شرق و غرب عالم و بهره برداری از این موهبت طبیعی و الهی برخوردار است.  ایران مستقیم یا با واسطه بین کشورهای چین، هند، پاکستان، دریای مدیترانه، دریای سیاه، ترکیه، اروپا، روسیه، کشورهای CIS و کشورهای جنوب خلیج فارس قرار دارد، بعضی از این کشورها مثل ترکیه و عربستان رقبای منطقه ای ایران و بعضی دیگر مثل چین و هند و پاکستان دارای تنش های تاریخی با هم هستند.

این کشورها صادر کننده یا وارد کننده کالاها و خدماتی هستند که توسط سایر کشورها عرضه می شود و ایران می تواند مرکز مهم تبادل کالا، انرژی و خدمات بین این کشورها باشد و حتی عامل فروکش کردن بعضی از مهمترین منازعات منطقه ای و جهانی شود اما پیش نیاز آن خروج از انزوای تحمیل شده و خود خواسته توسط توسط دشمنان، رقبای منطقه ای و کاسبان تحریم و تنش زدایی با کشورهای منطقه و جهان است. 

راه های اصلی ارتباط چین و اروپا

در حال حاضر سه راه ریلی اصلی بین چین و اروپا وجود دارد:

1- راه شمالی که از چین شروع شده و با گذر از مغولستان و روسیه به اروپا می رسد (مسیر قهوه ای)

2- راه میانی که از چین شروع شده و پس از گذر از قزاقستان و روسیه به اروپا می رسد (مسیر زرد رنگ)

3- راه جنوبی که از چین شروع شده و پس از گذر از کشورهای آسیای میانه به ایران می رسد و به سوی ترکیه و اروپا ادامی می یابد (مسیر قرمز تیره)

راه دیگر ارتباط چین و اروپا دریایی است (مسیر آبی رنگ).

راه جنوبی جایگزین (راه چهارم)

به دلیل انفعال ایران و عدم توجه به مصائب منطقه ای و جهانی و مشکلات تحریم و انزوای بین المللی ایران، راه ریلی جنوبی فعال نیست و ترکیه با هوشمندی راه جدیدی را جایگزین راه جنوبی نموده است، این مسیر از چین شروع شده و با گذز از قزاقستان و یا قزاقستان و ترکمنستان به دریای خزر می رسد، قطارها از ترکمنستان و قزاقستان با کشتی به باکو منتقل می شوند و این راه ریلی با گذز از آذربایجان، گرجستان و ترکیه به اروپا می رسد.