راه آهن خواف هرات برای پیوند ریلی ایران و افغانستان

اجرای آزمایشی پروژه راه آهن خواف - هرات این فرصت را برای تهران و کابل فراهم می کند تا نشان دهند که با وجود تلاش های غرب، منزوی نیستند.

به گزارش تین نیوز به نقل از آسام تدبیر دانش، نخستین مرحله آزمایشی انتقال کالا از ایران به افغانستان از طریق راه آهن خواف - هرات به پایان رسید.

این محموله شامل ۱۷ واگن حامل ۶۵۵ تن تجهیزات راه آهن بود که در ساخت بیشتر خط ریل خواف - هرات مورد استفاده قرار خواهد گرفت. 

طول این مسیر ۲۲۵ کیلومتر است که ۱۴۰ کیلومتر آن از افغانستان و ۸۵ کیلومتر باقی مانده از ایران می‌گذرد.

خط آهن خواف - هرات سال هاست که در دست ساخت است و این نخستین باری نیست که قطاری در این خط آهن حرکت می کند. 

در سال ۲۰۲۰، دو کشور اولین عملیات ریلی مرزی از ایران به افغانستان را افتتاح کردند. 

 در آن زمان راه آهن خواف - هرات تنها فاصله بین خواف و شهر روزنک در افغانستان را پوشش می داد.

ساخت خط آهن خواف - هرات که خواف در شرق ایران را به هرات در غرب افغانستان متصل می کند، از سال ۲۰۰۷ آغاز شد. ارزش این پروژه ۷۵ میلیون دلار اعلام شده و بودجه آن توسط ایران تامین می شود.

اخیرا مقامات دولتی ایران در مطبوعات اشاره کرده اند که این خط ریلی به شبکه ریلی چین و هند متصل خواهد شد.

 با توجه به اینکه هم دولت ایران و هم حکومت طالبان تحت تحریم های سنگین اعمال شده از سوی کشورهای غربی قرار دارند، بهره برداری از این پیوند جدید این امکان را برای آنها ایجاد می کند تا با سایر نقاط مانند کریدور راه آهن پنج ملت (FNRC) ارتباط برقرار کنند.

پروژه راه‌آهن خواف هرات بخشی از کریدور راه‌آهن پنج ملت (FNRC) به ارزش ۲ میلیارد دلار است که از خاک ایران، افغانستان، تاجیکستان، قرقیزستان و چین می‌گذرد. 

طول کل آن حدود ۲۰۰۰ کیلومتر است و از مسیر هرات به مرز افغانستان و تاجیکستان کشیده شده و پس از عبور از تاجیکستان از قرقیزستان می گذرد و از طریق راه آهن چین- قرقیزستان- ازبکستان (CKU) به منطقه سین کیانگ چین می رسد.  

 با وجود اینکه CKU هنوز با واقعیت فاصله دارد، اما این کریدور قبلا شکل گرفته است.

اولین سفر آزمایشی در این کریدور ریلی در سپتامبر سال گذشته انجام شد، اگر چه سفر به طور کامل با قطار انجام نشد و کانتینرها از کاشغر در چین به شهر اوش قرقیزستان منتقل و از آنجا بر روی قطار بارگیری و به سفر خود در کشورهای آسیای مرکزی ادامه دادند تا به مقصد نهایی خود در حیرتان واقع در افغانستان برسند.

به طور خاص، راه آهن CKU نشان دهنده گسترش دسترسی چین به بازار ایران و افغانستان و همچنین دیگر کشورهای مجاور آسیای میانه است. البته این ساخت و ساز هنوز نیاز به توجه زیادی دارد؛ چرا که هیچ گام محکمی در این زمینه برداشته نشده است.