◄ انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران می‌تواند کشوری باشد؟

 آیا انجمن صنفی کشوری وجود دارد؟ آیا انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران می‌تواند کشوری باشد؟ آیا انجمنی با این نام وجاهت قانونی دارد؟

طبق قوانین و مقررات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و آیین‌نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و نحوه عملکرد انجمن‌های صنفی و کانون‌های مربوط موضوع تبصره ( 5 ) ماده ( 131 ) قانون کار جمهوری اسلامی ایران مصوب 03/ 08/ 1389،  در ماده ( 1 ) اینچنین می گوید،  در اجرای ماده ( 131 ) قانون کار، به منظور حفظ حقوق و منافع مشروع و قانونی و بهبود وضع اقتصادی کارگران و کارفرمایان که خود متضمن حفظ منافع جامعه نیز است،     کارگران مشمول قانون کار و کارفرمایان هر حرفه یا صنعت می توانند با رعایت مقررات قانونی و این آیین نامه مبادرت به تشکیل انجمن صنفی نمایند.

ماده  2  نیز چنین می‌گوید، کمترین حد نصاب لازم برای تشکیل انجمن صنفی کارگری در سطح کارگاه 10 نفر و در حرفه یا صنعت حداقل 50 نفر عضو از حرفه یا صنعت مربوط در قسمتی از شهرستان تا سراسر استان است.

حال نکته بسیار مهم و مورد نظر، انجمن صنفی کارفرمایی است، که با عضویت دست کم 10 شخص حقیقی یا حقوقی (کارفرما) شاغل در آن حرفه یا صنعت در حوزه جغرافیایی مورد درخواست در قسمتی از یک استان تا سراسر کشور تشکیل می‌شود.

تبصره 1  می‌گوید چنانچه در سطح یک استان به لحاظ عدم کسب حد نصاب یاد شده در یک حرفه یا صنعت خاص، انجمن صنفی کارفرمایی قابل تشکیل نباشد، جهت فراگیر نمودن آن، می‌توان انجمن صنفی حرفه یا صنعت خاص را با توجه به تقاضای کارفرمایان شاغل در استان‌های مورد نظر با نظر وزارت کار و امور اجتماعی در حوزه جغرافیایی فراتر از استان تشکیل داد، تبصره 2 ماده 1 می‌گوید در صورتی که علی رغم رعایت تبصره 1 ، حد نصاب تشکیل انجمن صنفی کارفرمایی در سطح یک حرفه یا صنعت وجود نداشته باشد، وزارت کار و امور اجتماعی نظر نهایی در خصوص امکان تشکیل انجمن صنفی مورد نظر را اعلام می نماید.

نکته قابل توجه، قانون‌گذار صراحتاً می‌گوید اگر تاسیس انجمنی در سطح یک استان به حد نصاب نرسد می‌تواند فرا استانی تشکیل شود، نه کشوری. شایان ذکر است در حال حاضر بیش از هزار و اندی شرکت حمل و نقل بین‌المللی در استان تهران وجود دارد، حال از مسئولان وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی و مدیر کل سازمان‌های کارگری و کارفرمایی این پرسش اساسی مطرح است: آیا در زمان تشکیل انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی ایران،  در سطح استان تهران 10 نفر عضو شخص حقیقی یا حقوقی وجود نداشته است؟ آیا در زمان تشکیل انجمن ایران 10 شرکت حمل و نقل بین المللی در تهران وجود نداشته است که حد نصاب حاصل شود؟

به اعتقاد اینجانب قطعاً و یقیناً وجود داشته است، موسسان جهت اخذ مجوز فرا استانی حقایق را به مسئولان وزارت کار و امور اجتماعی وقت نگفته‌اند، تهرانی که دفتر همه شرکت‌های حمل و نقلی بین المللی در آن قرار دارد. حتی شرکت های حمل و نقل بین المللی شهرستانی هم دفتر مرکزی در تهران دارند. پس وقتی به تعداد کافی در تهران شرکت وجود داشته است،  چرا باید سازمان‌های کارگری و کارفرمایی وزارت تعاون اجازه دهد نام کشوری و ایران بر روی آن گذاشته شود؟ در حال حاضر در استان تهران علاوه بر انجمن ایران، انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی استان تهران نیز تاسیس شده است و وجود دارد،  در دیگر استان‌ها نیز قریب به هشت انجمن شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی استانی تشکیل شده است، آیا با وجود این تعداد انجمن شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی در استان تهران و دیگر استان‌ها، وجود انجمنی تحت عنوان انجمن ایران در تهران وجاهت قانونی دارد؟ 

با فرض محال قبول این‌که در زمان تاسیس حد نصاب حاصل نشده باشد،  حالا که مشکل حد نصاب وجود ندارد و حتی می‌توانند کانون تاسیس نمایند، آیا بازهم باید این انجمن با نام ایران به کار خود ادامه دهد؟ یا باید نام انجمن ایران به انجمن شهر تهران تغییر داده شود؟

به استناد به قوانین و مقررات، با پنج انجمن می‌توان کانون مربوط را تاسیس نمود، به اعتقاد اینجانب وجود انجمن ایران با موازین قانونی منطبق نیست یا باید تغییر نام داده و یا باید منحل گردد، در صورتی که انجمن‌های شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی نسبت به مرکزی در استان تهران احساس نیاز می‌کنند می‌توانند اقدام به تشکیل کانون مربوط نمایند.

در پایان از  وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مسئولان سازمان های کارگری و کارفرمایی وزارت تعاون خواهشمند و خواستار رسیدگی به موضوع و اصلاح وضعیت و نام انجمن فوق هستم.

*رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون‌های یخچال دار استان تهران