◄ چالش بزرگ آلودگی هوا به وسیله راه آهن

در 14 شهر بزرگ بریتانیا روزانه بیش از 4 میلیون نفر با قطار به یکی از شلوغ ترین شبکه های راه آهن اروپا می رسند. با نگاه اولیه به داده ها و اطلاعات تصور می شود که راه آهن نقشی در آلودگی هوا ندارد. داده های کمسیون اروپا نشان می دهد که در سیستم حمل و نقل کشورها، راه آهن به تنهایی یک درصد از میزان کل انتشار NO2 و در حدود 0.5 درصد از انتشار PM10 را به خود اختصاص داده است.

در این رابطه سرمایه گذاری های عظیمی در جهت جایگزینی قطارهای کلاس جدیدتر و تمیزتر 802(Class 802) و همچنین قطارهای جدید آزوما (new Azuma) به جای قطارهای دیزلی قدیمی تر و فرسوده تر انجام شده است. با وجود همه این تلاش ها، راه آهن همچنان مشکل آلودگی هوا دارد و در حالی که مقیاس این مشکل در مقایسه با حمل و نقل جاده ای و هوایی کوچکتر است اما مقابله با آن اهمیت بالایی دارد.
اما ریشه این مسائل کجاست؟ مثال روشن آن در ایستگاه های راه آهن است، جایی که توقفگاه قطارهای دیزلی
است، بر خلاف وسایل حمل و نقل شخصی که با چرخاندن یک سوئیج، موتور روشن می شود، قطارها قطعات
پیچیده ای از ماشین آلات هستند.

توقف قطار در ایستگاه ها و سکوها سبب آزاد شدن ذرات معلق در یک محیط بسته می شود. پژوهشی که دردانشگاه ادینبورگ انجام شده به خوبی نشان می دهد که ذرات معلق در ایستگاه ها بعضا بیشتر از خیابان های اطراف است. طبق مطالعه ای که در ایستگاه نیواستریت بیرمنگام -ششمین ایستگاه پر ازدحام راه آهن در بریتانیا - انجام گرفته، میزان ذرات معلق در ایستگاه های قطار به میزان زیادی حتی از محدودیت های اتحادیه اروپا فراتر رفته است.

این موضوع نه تنها خطری برای مسافران است بلکه تا حدود زیادی سلامتی کارکنان ایستگاه مخصوصا افرادی
که در سکوها و در مجاورت قطارهای دیزلی فعالیت می کنند را به طور جدی به خطر می اندازد.
اما مثل همیشه می توان کارهای بیشتری انجام داد. زمان آن فرا رسیده است که صنعت راه آهن اعتبارات زیست محیطی چشمگیر خود را افزایش دهد و حمل و نقل جاده ای را در مسیر بهبود کیفیت هوای محلی یاری کند.
زمان آن رسیده است که در انجام این کار نوآوری بیشتری داشته باشیم.