چه آینده‌ای در انتظار صنعت هوانوردی ایران خواهد بود؟
صنعت هوانوردی ایران یکی از مهم‌ترین صنایعی است که همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، تحریم‌های متعددی را تجربه کرده است. این تحریم‌ها در مقاطعی صنعت هوانوردی را با مشکلات جدی مواجه و شرایط را برای شرکت‌های هواپیمایی سخت کرده است.
صنعت هوانوردی ایران یکی از مهم‌ترین صنایعی است که همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، تحریم‌های متعددی را تجربه کرده است. این تحریم‌ها در مقاطعی صنعت هوانوردی را با مشکلات جدی مواجه و شرایط را برای شرکت‌های هواپیمایی سخت کرده است. با یک بررسی کلی می‌توان فهمید که فرودگاه‌ها به دلیل گران بودن قیمت بلیتی که ناشی از هزینه‌های پرواز و همچنین مشکل تامین قطعات است با کاهش پرواز و کاهش محسوس مسافران همراه بوده‌اند.
به گزارش تین‌نیوز به نقل از روزنامه اعتماد، حقیقتا ادامه این روند صنعت هوانوردی را با مشکلات بیشتر و جدی‌تری مواجه خواهد کرد. از یک طرف مشکل تامین قطعات هواپیما و قیمت‌های سرسام‌آور آن و از طرفی ناوگان فرسوده کشور و استفاده از هواپیماهای کار کرده و قدیمی، مشکلاتی را برای صنعت هوانوردی کشور ایجاد کرده است. به راستی چه آینده‌ای در انتظار صنعت هوانوردی است؟ راه برون‌رفت از این شرایط در حال حاضر هوانوردی چیست؟
در صنعت هوانوردی همانند صنایع دیگر ۳ فاکتور اصلی نیروی انسانی، تجهیزات و دانش کافی و منابع مالی حائز اهمیت است که هر سه فاکتور در فرودگاه‌ها و شرکت‌های هواپیمایی به واسطه نیروی انسانی کارآمد تبلور پیدا می‌کند و اهمیت خود را نشان می‌دهد.
در این مطلب به راه‌های برون‌رفت از مشکلات پیش روی صنعت هوانوردی خواهیم پرداخت.
نیروی انسانی
حوزه نیروی انسانی، شامل زیرشاخه‌هایی از قبیل مدیریت، نیروی اجرایی و نیروی متخصص است.
در بحث مدیریت، متاسفانه کشور ما در صنعت هوانوردی از نبود یک نقشه راه جامع که دارای چشم‌اندازی دقیق باشد رنج می‌برد. نقشه راهی که تمامی ارکان اجرایی و تصمیم‌گیر صنعت موظف به اجرای آن باشند تا از اتخاذ تصمیمات سلیقه‌ای و خلق‌الساعه‌ای جلوگیری کند. یکی دیگر از نکات مهم در بحث نیروی انسانی، موضوع آموزش در صنعت هوایی است که باید در آن اصلاحات بنیادین انجام شود. از این رو ارتباط صنعت با دانشگاه و مراکز جذب و آموزش و تولید و ورودی نیروی انسانی لازم و کارآمد برای صنعت هوانوردی، ارتباط بیشتر و تنگاتنگ یک سازمان برتر در این امور را می‌طلبد که این حرکت را دقیق‌تر و بهتر هدایت کند؛ از این‌رو آموزش‌های صنعت هوانوردی باید همسو و در راستای آموزش‌های بین‌المللی بوده و از یک چارچوب خاص تبعیت کنند با این کار می‌توان از خروج سرمایه‌های انسانی به خارج از کشور جلوگیری کرد و حتی اقدام به بازگشت بسیاری از آنان کرد.
فرودگاه‌ها
با توجه به پیش‌بینی‌ها مبنی بر افزایش تعداد مسافران و تقاضا برای سفرهای هوایی در جهان به خصوص قاره آسیا و اقیانوسیه و تصمیم و تاکید دولت‌ها و سرمایه‌گذاران جهت ساخت فرودگاه‌های جدید در جهان به دلیل اینکه بتوانند پاسخگوی نیاز مسافران و شرکت‌های هواپیمایی باشند اما ساخت و تاسیس فرودگاه جدید در ایران داستان دیگری دارد. به دلیل ناوگان فرسوده، توقف ورود هواپیماهای جدید به داخل کشور و وجود فرودگاه در مناطق پرترافیک هوایی، نیاز کشور به فرودگاه تا ۱۰ سال دیگر اشباع شده است و به جای ساخت فرودگاه جدید نیاز به بازسازی و گسترش ترمینال‌های فرودگاهی و مجهز کردن آنها به سیستم‌های ناوبری پیشرفته به منظور فراهم کردن بسترهای ورود هواپیماهای به روز دنیا را در آینده داریم به‌طوری که هر فرودگاه یکی از جاذبه‌ها و نقاط جذاب برای یک مسافر در آن شهر باشد.
یکی دیگر از راه‌های بهبود شرایط هوانوردی کشور در حوزه فرودگاه‌ها، تاسیس فرودگاه‌های نسل سوم است. فرودگاه‌های نسل سوم فرودگاه‌هایی هستند که توسط دولت‌های محلی (استانداری و شهرداری‌ها) از محل بودجه استانی و محلی اداره می‌شوند به این ترتیب شرکت فرودگاه‌ها در بودجه و درآمد این فرودگاه‌ها دخالتی ندارد و مقامات محلی با استفاده از ظرفیت‌های داخلی استان یا شهر مربوطه به اداره فرودگاه می‌پردازند و می‌توانند این فرودگاه‌ها را به پایگاه‌هایی برای گسترش هوانوردی عمومی تبدیل کنند این موضوع سبب می‌شود هوانوردی عمومی سهم بیشتری از هوانوردی تجاری را در این صنعت کسب کند. از آثار مثبت دیگر این طرح می‌توان به کاهش فشار مالی و اقتصادی از دوش شرکت فرودگاه‌ها، رونق آموزشگاه‌های هوانوردی و رونق خدمات هوانوردی در سطح عمومی مانند تاکسی هوایی، پست و آمبولانس هوایی اشاره کرد.
شرکت‌های هواپیمایی
شرکت‌های هواپیمایی به عنوان یکی از ارکان اصلی در صنعت هوایی هر کشور، نقش بسزایی را در رشد و گسترش هوانوردی و گردشگری آن کشور ایجاد می‌کند.
شرکت‌های هواپیمایی می‌توانند با رعایت موارد ذیل سفر را برای مردم لذت‌بخش‌تر و برای خود سودآور‌تر کنند. شرکت‌های هواپیمایی نباید کلکسیونی از هواپیما داشته باشند زیرا نمی‌توانند به سودآوری برسند. وقتی تنوع هواپیما وجود داشته باشد باید برای هر کدام یک نظام پشتیبانی متفاوت وجود داشته باشد که طبیعتا هزینه بالایی دارد.
شرکت‌های هواپیمایی، به منظور افزایش بهره‌وری باید با یکدیگر تعامل سازنده‌تری داشته باشند. ایرلاین‌های ایرانی دلیلی ندارد که باهم چالشی و پرهزینه رقابت کنند بلکه می‌توانند با بهره‌گیری از امکانات یکدیگر به افزایش بهره‌وری در سود کمک کنند.
ایرلاین‌ها در ایران باید به سمت تورگردانی بروند یعنی با انعقاد قراردادهای ما بین انجمن‌های تورگردانان و هتلداران به افزایش مسافر خود کمک کرده و تامین سرمایه کنند.
شرکت‌های هواپیمایی باید اقدام به برندسازی کنند. یکی از وظایف بخش بازاریابی و تبلیغات و خدمات یا به عبارت دیگر روابط عمومی در هر سازمان و شرکت هوایی تبلیغات موثر و هدفمند و توسعه برند آن شرکت هواپیمایی است که در جلب و جذب مسافر نقش پررنگی را ایفا می‌کند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.