نخستین هواپیمای باری برقی رکورد زد
نخستین هواپیمای باری برقی دو تُنی جهان، سفر ۱۰ ساعته با کشتی را به کمتر از یک ساعت کاهش می‌دهد.
نخستین هواپیمای باری برقی دو تُنی جهان، سفر ۱۰ ساعته با کشتی را به کمتر از یک ساعت کاهش می‌دهد.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، چین آنچه را «نخستین ماموریت باری سکوی نفتی فراساحلی جهان با استفاده از یک هواگرد عمودپرواز برقی دو تُنی» می‌نامد، با موفقیت به پایان رسانده است.
پهپاد بدون سرنشین V2000CG CarryAll روز یک‌شنبه از شهر ساحلی شنژن برخاست، میوه تازه و اقلام اضطراری پزشکی را از روی آب جابه‌جا کرد و پس از ۵۸ دقیقه، در فاصله‌ای ۱۵۰ کیلومتری (حدود ۹۳ مایلی) روی یکی از سکوهای شرکت ملی نفت فراساحلی چین (CNOOC) فرود آمد.
این هواگرد تمام‌برقی که توسط شرکت اتوفلایت (Autoflight) مستقر در شانگهای ساخته شده است، ترکیبی از برخاست عمودی به سبک هلیکوپتر و پرواز افقی کارآمد به سبک هواپیماهای بال‌ثابت را ارائه می‌دهد. کری‌آل (CarryAll) به‌تازگی و در ژوئن ۲۰۲۵ مجوز پرواز دریافت کرده است.
این هواگرد می‌تواند ۴۰۰ کیلوگرم بار را با سرعت حدود ۱۲۴ مایل در ساعت حمل کند و تا ۱۲۴ مایل را تنها با یک بار شارژ طی کند که این با نیاز بسیاری از مسیرهای حمل‌ونقل فراساحلی هماهنگ است و در عین حال هیچ‌گونه آلاینده‌ای در حین پرواز تولید نمی‌کند.
رن یونگی، که مسئول هماهنگی لجستیک در شعبه شنژن است، در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی جهانی چین (CGTN) گفت: این پرواز، فناوری پیشرفته هوانوردی را با نیازهای واقعی عملیات فراساحلی ترکیب می‌کند. پهپادهای برقی نوید هزینه‌های عملیاتی کمتر، پاسخ‌گویی سریع‌تر، و توانایی فرود در فضاهای محدود را می‌دهند.
از سفرهای ۱۰ ساعته با قایق تا پروازهای یک ساعته با پهپاد
دکل‌های فراساحلی چین سال‌هاست که به کشتی‌های تأمین‌کننده متکی هستند، کشتی‌هایی که ممکن است بیش از ۱۰ ساعت در یک سفر رفت‌وبرگشت وقت صرف کنند. بالگردها این زمان را کاهش می‌دهند، اما سوخت، تعمیر و نگهداری، و هزینه‌های اجاره‌ی آن‌ها بسیار بالا است. کری آل زمان جابه‌جایی را به حدود یک ساعت کاهش می‌دهد، تجربه‌ی سواری نرم‌تری نسبت به بالگردها فراهم می‌کند و از مشکلات آب‌وهوایی که ممکن است موجب تاخیر قایق‌ها شود، جلوگیری می‌کند.
دولت محلی شنژن به اقتصاد موسوم به ارتفاع پایین روی آورده و حدود ۳۰۰ مسیر لجستیکی پهپادی ایجاد کرده است که پارک‌های صنعتی، بیمارستان‌ها و کارخانه‌ها را به هم متصل می‌کند.
این دستاورد چین در میانه‌ی موجی از پیشرفت‌های بین‌المللی به دست آمده است. پلتفرم هشت‌پره‌ای وینگ‌کوپتر (Wingcopter) آلمان، با سرعت ۵۵ مایل در ساعت، تاکنون ۱۳۰ هزار کیلومتر پرواز برای تحویل خون و سایر محموله‌های پزشکی کنترل‌شده از نظر دما در ژاپن و آلمان انجام داده است که مجموعا ۲٬۳۰۰ کیلوگرم بار بوده است.
در ایالات متحده نیز، شرکت مایتی فلای (MightyFly) مستقر در کالیفرنیا، پهپاد باری خودران سنتو (Cento) را تحت قرارداد تحقیقاتی کسب‌وکارهای کوچک نیروی هوایی آمریکا (AFWERX SBIR) به نمایش گذاشته است. این آزمایش، توانایی هواگرد را در بارگیری، توزیع متعادل و تخلیه‌ی خودکار محموله‌ها نشان داده است.
در مجموع، این پیشرفت‌ها حاکی از تحولی قریب‌الوقوع در صنعت لجستیک هستند. در حالی که کامیون‌های حمل‌ونقل سنگین و شاتل‌های دریایی همچنان برای حمل‌ونقل انبوه ضروری هستند، پهپادهای سنگین‌بار عمودپرواز گزینه‌ای میانه ارائه می‌دهند. آن‌ها از کشتی‌ها سریع‌تر، از بالگردها ارزان‌تر و پاک‌تر، و از هواپیماهای بال‌ثابت، چابک‌تر هستند زیرا می‌توانند در سکوهای فرود کوچک فرود بیایند که هواپیماهای متعارف قادر به استفاده از آن‌ها نیستند. انتظار می‌رود ماموریت شنژن تا سکوی نفتی، به پروازهای منظم برای انتقال قطعات تعمیراتی، غذا و کیت‌های پزشکی تبدیل شود.
