◄ مدت زمان دسترسی به سوخت در جایگاه های هرمزگان به 6 تا 15 ساعت رسید
لازم است در تخصیص سهمیه سوخت تغییراتی ایجاد شود تا هم سهمیه کسانی که با وجود پیمایش با کمبود سوخت مواجه هستند اصلاح شود و هم سوخت مازاد برای کسی نماند تا بتواند آن را به فروش برساند.
به اعتقاد یکی از فعالان بخش حمل و نقل جاده ای لازم است در تخصیص سهمیه سوخت تغییراتی ایجاد شود تا هم سهمیه کسانی که با وجود پیمایش با کمبود سوخت مواجه هستند اصلاح شود و هم سوخت مازاد برای کسی نماند تا بتواند آن را به فروش برساند.
به گزارش تین نیوز، نوید خیرمند با بیان این که طی چند سال اخیر و به ویژه در طول دوره صدارت جواد اوجی وزیر نفت، توزیع و عرضه نفت گاز در جایگاه های برون شهری در سطح کشور به ویژه در استان های جنوبی و مرزی به شدت افول کرده، گفت: بی برنامگی و یا اهمال عامدانه شرکت پخش فرآورده های نفتی موجبات اتلاف وقت و نارضایتی رانندگان را فراهم نموده است.
وی این مطلب را در شبکه های اجتماعی بیان کرد و افزود: این در حالی است که با تغییر مدیریت در راس شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی انتظار می رفت در روند توزیع و عرضه سوخت گشایشی حاصل گردد.
این راننده کامیون عنوان کرد: متاسفانه مدت زمان دسترسی به سوخت در جایگاه های استان هرمزگان در طول روز به طور میانگین به بیش از ۶ ساعت رسیده است و با احتساب زمان تعطیلی جایگاه ها در طول شب این مدت بعضا به بیش از ۱۵ ساعت هم می رسد.
خیرمند تاکید کرد: فارغ از اینکه این شیوه توزیع سوخت چه توجیه منطقی از طرف متولیان امر دارد؛ توقف های طولانی در جایگاه های استان های جنوبی (استان هرمزگان به طور اخص) به ویژه در فصول گرم موجب هدر رفت قابل‌توجه سوخت در اثر درجا کار کردن خودروهای دیزلی خواهد شد. (حدود ۵ لیتر به ازای هر کامیون در هر ساعت)
او افزود: این شیوه توزیع موجب اخذ مبالغ نامتعارف توسط متصدیان جایگاه ها به عنوان انعام و همچنین رواج تبعیض تحت عنوان بومی و یا شهری و درگیری بین رانندگان شده است.
این راننده کامیون عنوان کرد: صفوف طولانی در حاشیه جاده که بعضا به کیلومتر ها قبل از جایگاه می رسد، موجب ایجاد خطر و بروز حادثه برای سایر رانندگان عبوری می شود (فوت یک شهروند در برخورد با صف جایگاه ایسین بندر عباس نمونه ای از این مورد است).
او تاکید کرد: اگر سیاست عرضه محدود با حسن نیت (سخت کردن کار برای فروشندگان سوخت) باشد نیز، کاری عبث و بی فایده است. کسانی که اقدام به این عمل می نمایند در مبدا و در طول مسیر باک های خود را پر کرده و این عرضه های محدود فقط موجب اخلال در روند کار افرادی است که تنها درآمدشان از راه جابجایی کالاست.
خیرمند گفت: برای رفع این معضل باید در تخصیص سوخت بر حسب پیمایش تجدیدنظر شود تا هم سهمیه کسانی که با وجود پیمایش واقعا با کمبود سوخت مواجه هستند اصلاح گردد و هم اساساً سوخت مازاد برای کسی نماند تا بتواند آن را به فروش برساند.
وی افزود: کاهش سهمیه قابل برداشت در هر دوره سوختگیری در اکثر شهرها از ۴۲۰ لیتر به ۳۰۰ لیتر موجب می شود راننده ۲ بار در طول روز به جایگاه مراجعه کند که خود عامل دیگری در افزایش صفوف و اتلاف وقت رانندگان شده است. سوال اساسی این است که وقتی تخصیص سوخت بر حسب پیمایش است؛ اخلال در برداشت آن چه توجیهی دارد؟
این راننده کامیوندار عنوان کرد: ادامه روند فعلی به غیر از ایجاد نارضایتی در بین رانندگان، موجب وهن کشوری است که با دارا بودن یکی از عظیم ترین ذخایر نفتی جهان و همچنین بزرگترین پالایشگاه خاورمیانه مردمانش را ساعت ها در صفوف سوختگیری معطل نماید.
