ناوگان هوایی کوچک و منطقه ای، تبلور اقتصادی حمل و نقل هوایی آینده و آیندگان

تجربه نشان داده که تمرکز هواپیماهای بزرگ بر فرودگاه های پرتقاضا، که تنها حدود ۲۰ درصد از فرودگاه های کشور را شامل می شوند وجود دارد که همین مسئله باعث شده بسیاری از فرودگاه های دیگر که سرمایه ملی و درگاه توسعه منطقه ای هستند بلااستفاده باقی بمانند. 

براساس تحقیقات انجام شده در سازمان هواپیمایی کشوری، حرکت به سمت برقراری شبکه پروازی منطقه ای در این فرودگاه ها تنها با بهره گیری از ناوگان کوچک و متنوع می تواند رونق و توسعه اقتصادی پایدار را رقم بزند.

ما معتقدیم کسب وکارهای کوچک هوانوردی با استفاده از هواپیماهای کوچک و منطقه ای، می توانند این خلأ را پر کنند، اقتصاد فرودگاهی را رونق بخشد و اثرات مثبت خود را بر صنایع دیگری مانند گردشگری و صنایع مولد کشور بگذارند.
 این کسب وکارها همچنین امکان ایجاد شبکه های پروازی کوتاه و مویرگی را در بیشتر مناطق و استانها فراهم می کنند و می تواند هاب های ترانزیتی را شکل دهد و وابستگی فرودگاه ها به ناوگان بزرگ را کاهش دهد.

استفاده از هواپیماهای کوچک با ظرفیت کمتر از ۱۹ صندلی و هواپیماهای منطقه ای با ظرفیت کمتر از ۱۰۰ صندلی، راهکاری کلیدی برای درون زایی صنعت هوانوردی، تقویت اقتصاد دانش بنیان، ایجاد اشتغال و رونق دیگر در صنایع کشور است و ارزش بازار این ناوگان (کوچک و سبک) کمتر از  هزینه احداث یک فرودگاه متوسط است.

تجربه جهانی نشان می دهد که ناوگان هوایی کوچک علاوه بر کاهش هزینه های عملیاتی به توسعه گردشگری، انتقال بیماران، جابجایی کالا و اتصال مناطق محروم کمک می کند. در ایران نیز با وجود فرودگاه های فعال و نیمه فعال، بسیاری از این ظرفیت ها تاکنون بلااستفاده مانده اند.
در نتیجه می توان گفت "با حمایت های غیرمستقیم"، "ایجاد جذابیت برای سرمایه گذاران خرد" و "هدفمند کردن یارانه ها"، استفاده از این ناوگان می تواند فرودگاه ها را فعال، توسعه منطقه ای را تسهیل و شبکه حمل ونقل هوایی کشور را خود اتکا سازد.
حمل و نقل هوایی کوچک و منطقه ای ادبیات جدید صنعت هوانوردی ایران است.