به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، سیدرضا رفیعی، عضو هیئت رئیسه اتاق مشترک بازرگانی ایران و روسیه، در گفت وگو با تسنیم با اشاره به توقف برخی پروژه های ریلی بین دو کشور و ضرورت احیای خط ریلی ایران–روسیه برای توسعه صادرات مواد غذایی و محصولات ایرانی گفت: متأسفانه یکی از طرح های مهمی که قرار بود با سرمایه گذاری طرف روسی بین گرمسار و اینچه برون اجرا شود، به دلیل مخالفت مدیران وقت راه آهن ایران از دستور کار خارج شد.
وی در توضیح این موضوع افزود: در دیداری که با یکی از مسئولان راه آهن روسیه داشتم، ایشان به صراحت گفتند که طرح فاینانس مسیر گرمسار از سوی روس ها آماده بود اما رئیس وقت راه آهن ایران با اجرای آن مخالفت کرد و گفت در اولویت نیست؛ این در حالی است که سرمایه گذار روسی پول و طرح را آماده داشت. برای من این موضوع بسیار تأسف برانگیز بود، زیرا ما باید در شرایط فعلی به دنبال جذب سرمایه گذاری خارجی باشیم نه حذف آن.
رفیعی با اشاره به تأکید رئیس مجلس شورای اسلامی درخصوص توقف پروژه خط برقی به دلیل اختلاف میان مدیران گفت: وقتی اختلاف دو مدیر باعث توقف پروژه ای ملی می شود، باید آن را جدی پیگیری کرد. این اتفاق ها مانع از تحقق راهبرد توسعه حمل ونقل و ترانزیت در کشور می شود.
لزوم فعال سازی مسیرهای جایگزین در شمال کشور
عضو هیئت رئیسه اتاق مشترک ایران و روسیه با اشاره به تغییرات اقلیمی در حوضه خزر اظهار داشت: سطح آب دریای خزر حدود دو متر کاهش یافته و این امر موجب شده تا بنادر دو طرف، ازجمله روسیه و قزاقستان، نتوانند کشتی های سنگین را بپذیرند. به جز بندر کاسپین در منطقه آزاد انزلی، سایر بنادر با محدودیت مواجه اند. این مسئله زنگ خطری است تا مسیرهای ریلی جایگزین را فعال کنیم.
وی به نشست مشترک راه آهن ایران، قزاقستان و ترکمنستان در مردادماه امسال اشاره کرد و گفت: در آن نشست نیز بر ضرورت توسعه مسیرهای ترانزیتی ریلی تأکید شد. لازم است وزارت راه و راه آهن ایران این موضوع را با جدیت پیگیری کنند تا ظرفیت های شمال و شرق کشور فعال شود.
غفلت از ظرفیت راه آهن رشت–آستارا و خط شرق خزر
رفیعی در ادامه با انتقاد از برخی دیدگاه های غیرکارشناسی گفت: در حالی که روس ها برای توسعه خط ریلی رشت–آستارا آماده سرمایه گذاری و تأمین مالی بودند، برخی مدیران اسبق وزارت راه با دیدگاهی عجیب این طرح ها را بی اهمیت خواندند. این نوع نگاه، خلاف منافع ملی است. ما باید از این فرصت برای توسعه صادرات مواد غذایی و محصولات کشاورزی به روسیه استفاده کنیم، اما به دلیل نداشتن مسیرهای حمل ونقل پایدار، محموله های ما در آستارا متوقف می شوند.
وی افزود: روسیه یکی از گران ترین بازارهای جهان و مقصدی مطمئن برای صادرات محصولات ایرانی است. در چنین شرایطی، کوتاه کردن مسیرهای ترانزیتی یا توقف طرح های راه آهن، به معنای از بین بردن فرصت های صادراتی کشور است.
پیشنهاد ایجاد زیرساخت مشابه مدل چین–روسیه در ایران
رفیعی با اشاره به الگوی موفق همکاری ریلی چین و روسیه در منطقه زابایکال گفت: در آن منطقه، با ایجاد سیلوهای بزرگ و کانتینرهای دومنظوره، تخلیه و بارگیری غلات و کالاهای صنعتی با سرعت بالا انجام می شود. ما می توانیم با سرمایه گذاری بسیار کمتر همین مدل را در ایران اجرا کنیم.
لزوم توجه به شرق دریای خزر و مسیر اینچه برون
این فعال اقتصادی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اهمیت مسیر اینچه برون گفت: ما خط ریلی شرق خزر را داریم اما آن را توسعه نداده ایم. انبارها و زیرساخت های لازم در منطقه اینچه برون برای تجار ایجاد نشده و بار برگشتی هم نداریم. این در حالی است که شرق روسیه، قزاقستان و ترکمنستان بازارهایی بکر و سودآور برای کالاهای ایرانی هستند.
رفیعی از ارسال نامه ای به بخش بازرگانی سفارت روسیه در تهران خبر داد و افزود: از روس ها خواستیم ظرفیت های شرق دریای خزر را معرفی کنند. در دیدار با رئیس دفتر بازرگانی روسیه در ایران نیز مشخص شد بخش شرقی روسیه نیاز زیادی به مواد غذایی، شوینده ها و مصالح ساختمانی ایرانی دارد، اما این منطقه تقریباً برای ما ناشناخته مانده است.
توسعه حمل ونقل ریلی؛ پیوندی با بازارهای آسیایی و چین
رفیعی با اشاره به اهمیت اتصال شبکه ریلی ایران به روسیه و چین خاطرنشان کرد: شبکه ریلی فعلی ایران به مسیرهای بین المللی متصل است و می تواند کالاهای ایرانی را با هزینه پایین به شرق و غرب روسیه و حتی چین منتقل کند. با فعال سازی این ظرفیت، تجار ایرانی می توانند با استفاده از بندر خشک آپرین در نزدیکی تهران کالاهای خود را مستقیماً به روسیه صادر کنند.
وی افزود: به تازگی یک قطار باری بزرگ از روسیه به این بندر وارد شده و این نشان می دهد که ظرفیت های حمل ونقل ریلی در حال فعال شدن است. اگر دستگاه های مسئول و رسانه ها به این موضوع توجه کنند، می توانیم از این فرصت برای توسعه صادرات غیرنفتی استفاده کنیم.
رفیعی در پایان گفت: موضوع حمل ونقل ریلی ایران و روسیه فقط یک پروژه فنی نیست؛ مسئله ای راهبردی در منافع ملی است. من شخصاً در این مسیر ذی نفع نیستم اما معتقدم هر اقدامی برای توسعه این کریدور، به سود اقتصاد کشور و بازاریابی جهانی کالاهای ایرانی خواهد بود. رسانه ها باید به این موضوع بپردازند تا حساسیت و مطالبه عمومی برای اجرای این پروژه ها شکل بگیرد.
