| کد خبر: 206105 |

◄ جزئیات طرح رتبه‌بندی رانندگان اتوبوس؛ تحول در حرفه رانندگی

بیشتر رانندگان از سه موضوع عدم اعتبار سنواتی نسبت به رانندگان جدید الورود در دستمزد، نبود امنیت شغلی و ورود بازنشسته‌ها و دو شغله‌ها به این شغل که باتوجه به سابقه کار بعضی مالکان ترجیح می‌دهند از رانندگان تازه کار با دستمزد پایین استفاده کنند، شاکی هستند.

تین نیوز

یک فعال صنفی در مورد طرح رتبه‌بندی رانندگان که به گفته معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای «با تعیین محدوده فعالیت رانندگان در هر درجه، ضریب ایمنی سفرهای اتوبوسی را افزایش خواهد داد» عنوان کرد که در این طرح بین راننده مجرب و کار کشته با افراد جدیدالورود تفاوت‌هایی در نظر گرفته شده است.

به گزارش تین نیوز، مختار داوودی عضو هیئت‌ مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی رانندگان مسافری به خبرنگار این شبکه خبری گفت: از مدتی پیش کانون رانندگان کشور با همکاری سازمان راهداری و حمل و نقل  جاده‌ای و پلیس راه کشور، طرح رتبه‌بندی رانندگان اتوبوس را در دستور کار قرار داد که باید گفت یک تحول عظیم در بخش رانندگان اتوبوس محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید:

او اظهار کرد: بیشتر رانندگان از سه موضوع عدم اعتبار سنواتی نسبت به رانندگان جدید الورود در دستمزد، نبود امنیت شغلی و ورود بازنشسته‌ها و دو شغله‌ها به این شغل که باتوجه به سابقه کار بعضی مالکان ترجیح می‌دهند از رانندگان تازه کار با دستمزد پایین استفاده کنند، شاکی هستند.

وی افزود: در این طرح واژه راننده به کاپیتان تغییر می‌کند، کاپیتان در لغت به معنی راهبر وسیله نقلیه عمومی، کشتی، هواپیما و گاه یک گروه و یا تیم ورزشی اطلاق می‌شود اما در بحث ساماندهی و رتبه‌بندی ما فقط به یک واژه بسنده نکردیم، بلکه بسیاری از حقوق از دست رفته و کاستی‌های این شغل با این طرح تکمیل شده است.

ممنوعیت رانندگی رانندگان تازه کار

داوودی گفت: همچنان که از سوی معاون سازمان راهداری عنوان شده است در طرح رتبه‌بندی، رانندگان اتوبوس از کاپیتان یکم تا کاپیتان چهارم با درجه معکوس رتبه‌‌بندی شده و از کاپیتان چهارم به کاپیتان یکم ارتقا می‌یابند.

وی اظهار کرد: کاپیتان چهارم به راننده‌ای اطلاق می‌شود که در آغاز کار بوده و حتی رنگ دفترچه او با سایر رتبه‌ها متفاوت است و این راننده باید به مدت سه سال حالت کارآموز داشته باشد تا در این حرفه مجرب شود.

او ادامه داد: کاپیتان چهارم همچنین دارای محدودیت‌ و ممنوعیت رانندگی در بعضی محورها، عدم رانندگی در شب، در زمان بارندگی و یخبندان و درج سرعت مطمئنه توسط پاسگاه بوده که این موارد با هدف افزایش ایمنی و کاهش تصادفات و همچنین فرق راننده مجرب و کار کشته با افراد جدیدالورود و جلوگیری از بیکاری رانندگان مجرب در نظر گرفته شده است.

این فعال صنفی تاکید کرد: در این رتبه‌بندی، کاپیتان‌های رتبه‌ سوم و دوم با محدودیت‌های کمتری روبه‌رو هستند ولی کاپیتان یکم که باید ۱۵ سال سابقه داشته و با تایید برخی موارد که از طرف سازمان راهداری، پلیس و کانون مورد بررسیمی‌شود تمام شرایط درجاده‌ها، دربستی، ترانزیت و ... را دارا است.

وی ادامه داد: در فرآیند رتبه‌بندی افراد غیر راننده و یا بازنشسته و دوشغله شناسایی و برخلاف گذشته سواستفاده از لباس و رتبه کاپیتان‌ها، جعل عنوان محسوب شده و افراد متخلف به مراجعه قضایی معرفی می‌شوند.

عضو هیئت‌ مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی رانندگان مسافری خاطر نشان کرد: بر اساس این طرح انجام برخی تخلفات، تنزل از درجه به دنبال داشته و رتبه‌های ارشد سهم به‌سزایی در دیدگاه‌های سازمان راهداری و پلیس و همچنین تامین اجتماعی (طبقه بندی مشاغل و سختی کار) خواهند داشت.

داوودی تاکید کرد: این طرح کارشناسی شده حاصل دیدگاه‌های کانون انجمن‌های رانندگان مسافر کشور، سازمان راهداری و حمل ونقل، اداره مسافر، اداره ایمنی وترافیک، معاونت حمل ونقل عمومی پلیس راه کشور، مرکز صدور دفترچه پلیس راه کشور است.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • محسن متقین 1 0

    باسلام

    رتبه بندی رانندگان دربخش حمل کالای جاده ای



    در اجرای طرح رتبه بندی شغل رانندگی حرفه ای حمل کالای جاده ای ، بدلیل گستردگی نوع کالاهای قابل حمل ونیز وسعت کلاس خودروهای حمل کالا نسبت به حمل مسافر جاده ای، برای تعمیم این طرح از بخش مسافر به بخش حمل کالا می‌بایستی نگاه وسیع تری به واقعیت های موجود داشت .

    علاوه بر سابقه اشتغال بکار ،میزان تحصیلات راننده ونوع گواهینامه رانندگی (شامل پایه یکم ویا پایه دوم رانندگی) که در رتبه بندی بخش حمل مسافر مدنظر قرار گرفته است ، تفکیک هشت گروه کلاس کامیون های موجود در بخش حمل کالا نیز در این رتبه بندی ضروری به نظر می‌رسد.

    زیرا اگر چه رانندگی باکامیون هایی با ظرفیت بیش از شش تن همگی نیاز به داشتن گواهینامه پایه یکم دارد اما مسلما هرگز نمیتوان رانندگی با کامیون های شش چرخ دو محور حمل کالا را با رانندگی با تریلی های پنج محور وبا ظرفیت ناخالص حمل کالای چهل تن وبالاتر را یکسان دانست .


    همچنین دربخش حمل کالا،
    در رانندگی با کامیون های حمل محموله های فوق سنگین وترافیکی ،علاوه بر نیاز به تجربه و تخصص خاص ، راننده می‌بایستی از شرایط جسمی و روحی بسیار متفاوتی برای حضور وزندگی در سفر بمدت طولانی وگاها هفته ها وماه ها برخوردار باشد .


    رانندگی دربخش حمل کالا در بسیاری از موارد نیاز به آموزش وتخصص راننده واشنایی وی با مشخصات ورفتارها ی لازم ویا رعایت قوائد ویا کار با ابزار وسیستم های نگهداری و حفظ محموله درطول مسیر را دارد.


    یک راننده حمل گاز ال پی جی بایستی رفتارهای محموله در تغییرات آب و هوایی را بداند .او علاوه بر اینکه می‌بایستی رانندگی با کامیون های مخصوص حمل گاز مایع را بیاموزد می‌بایستی ‌با ضوابط و استانداردهای حاکم برحمل کالاهای خطرناک گروه گازهای قابل اشتعال سوخت آشنایی کامل داشته باشد و درجه ورانندگی با این نوع کامیون ها قطعا در رتبه خاص خود جای خواهد داشت.

    حمل مواد غذایی با سردخانه های سیار که درطول مسیرهای طولانی نیاز به حفظ دمای ثابت دارد علاوه بر شناخت رفتار محموله از جمله عمر مفید کالا ،دمای لازم ومیزان تغییرات دمایی مجاز برای محموله،اشنایی وتفکیک تعهدات حمل کننده وتعهدات فرستنده ودهها مسئولیت حقوقی دیگر درخصوص کار با این نوع خودرو ها را دارد.

    رانندگی با کامیون ها در مسیر های بین المللی نیز علاوه بر موارد ذکرشده نیز مستلزم آشنایی کامل رانندگان با قوانین حمل کالا ورانندگی درکشورهای بین راهی واشنایی با مدارک و اسناد حمل درخطوط بین المللی وپروتکل ها وکنوانسیون های بین المللی را دارد .
    شناخت قواعد ودستورات منطقه ای کشورهای بین راهی ونیز اطلاعات کافی درخصوص نحوه کار با ابزار مسیر یابی الکترونیکی (نیویگیشن) برای پیدا کردن مسیرهای مجاز بین المللی ویا تکمیل کردن اطلاعات در صفحه های خام مورد استفاده در دستگاه سرعت سنج (تاخوگراف)ودهها مورد دیگر را دارد .
    لذا به نظر می‌رسد اگر رتبه بندی برای رانندگان بخش مسافر مثلاً به چهار گروه رتبه طبقه بندی شده است دربخش حمل کالا حداقل به هشت تا ده گروه جدول رتبه بندی نیاز خواهد بود .

    اینکه این رتبه بندی دراینده چه میزان تاثیری بر رسیدن به حقوق اجتماعی واجرای عدالت برای این قشر تاثیر گذار بر اقتصاد کشور را دارد مطمئنا مطالعه،تدوین وایجاد پشتوانه های اجرایی مقررات رتبه بندی رانندگان دراینده آن را نشان خواهد داد.

    اگر تدوین آیین نامه نحوه رتبه بندی رانندگان بخش حمل کالا فاقد ضمانت های لازم اجرایی باشد مطمئنا پس از تدوین نه تنها گره ای از کار رانندگان این بخش باز نخواهد کرد بلکه به معضلات و مشکلات آنها خواهد افزود .

    محسن متقین ۷/ ۱۲/ ۹۸