پشت پرده همزمانی رزمایش ایران همزمان با ورود ناو هواپیمابر آمریکا به خلیج فارس

بازگشت ناو هواپیما بر آمریکایی«جان ستینیس» به آبهای خلیج فارس در جنوب ایران، همزمان شد با اجرای مرحله آخر مانور نظامی سپاه پاسداران ایران با عنوان «رسول اعظم۱۲»، که در نزدیکی همین منطقه انجام شد.

به گزارش تین‌نیوز به نقل از انتخاب، یک رسانه قطری در این باره نوشت: درست است که فرماندهان نظامی در تهران تاکید می کنند که مانورهای صورت گرفته، دوره‌ای بوده و اجرای آن مدتی قبل برنامه‌ریزی شده است، اما این رزمایش‌ها به دلایل متعددی، اهمیت زیادی دارد؛ اول آنکه ایران آن را هجومی نامیده است، دوم آنکه همزمان شد با رسیدن ناو آمریکا به منطقه و افزایش سطح تحریم‌ها علیه تهران که این مساله احتمال بسته شدن هرمز توسط ایران، در صورت ممنوع شدن صادرات نفتش را بیشتر می‌کند.

دلیل سوم، به عقب نشینی آمریکا از سوریه باز می‌گردد. همانطور که هر بار رئیس جمهور آمریکا یا یکی از مسئولان دولتش مساله خروج آمریکا از عراق و سوریه را مطرح می کنند، تحلیل‌های متعددی در ایران و خارج از آن، این عقب‌نشینی را در راستای زمینه سازی برای ضربه نظامی آمریکا به تهران می‌دانند، که با حمایت دولتهای عربی خلیج‌فارس صورت می گیرد و بر همین اساس، آمریکا از باب احتیاط، نیروهای خود را از اماکنی که نیروهای امریکا حضوری ضعیف دارند یا در معرض هدف ایران قرار دارند، خارج می کند.

حتی اگر مانورها در ضمن برنامه زمانی انجام شده باشد، در نوع خود اولین و آخرین نخواهد بود؛ اما این بار دربردارنده پیامهای مهمی برای واشنگتن و هم پیمانان آن در منطقه است.تهران به دنبال افزایش قدرت بازدارندگی خود است و به این رزمایشها اهمیت زیادی داده است.

سطح فشارهای آمریکا علیه ایران در مرحله آینده افزایش یافته و در این میان، عربستان هم برای بالا بردن سطح تنشها تلاش کند، آنچه که موجب تنگ شدن عرصه بر ایران می شود. وی تصریح کرد که به احتمال زیاد، ورود ناو هواپیمابر امریکا به خلیج فارس، به تهدیدات ایران در مورد بستن تنگه هرمز مربوط است.

 تمام اقدامات اخیر آمریکا، به نحوی مربوط به ایران است، اما با این حال، عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از سوریه، به نفع ایران و روسیه خواهد بود. تهران موافق حضور آمریکا در منطقه نیست و این عقب نشینی به معنای احتمال نزدیکی نیروهای کرد به نظام اسد است و این مساله به نفع ایران و ترکیه خواهد بود، که نگران تشکیل دولت مستقل کردی بودند.