◄ سفر مسعود پزشکیان از تیانجین به‌ پکن با سرعت 350

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما (14040611)، مسعود پزشکیان رئیس جمهور که از روز یکشنبه برای شرکت در نشست سران سازمان همکاری شانگهای به تیانجین چین سفر کرده بود، ظهر سه شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۴ ، به دعوت "شی جین پینگ" رئیس جمهوری این کشور وارد پکن شد. رئیس جمهور مسیر تیانجین تا پکن را با قطار سریع السیر با بیشینه سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت طی کرد. 

سال گذشته رئیس جمهور در مراسم معارفه وزیر فرمودند (تین 279741): قرار است ما الگو و بهترین شویم، روند عادی که در آن زندگی می کنیم را نمی پذیرم، به عنوان یک ایرانی و یک انسان دلم می خواهد بهترین شهر و راه و بهترین مسیر قطار را داشته باشیم ... دکتر پزشکیان با انتقاد از وضعیت راه آهن کشور طی سال های اخیر، گفت: ۴۰ سال است که می گویند در این چشم انداز ما باید بهترین شویم، قطاری درست کردند که با ۸۰ یا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می خواهد حرکت کند، ۸۰ کیلومتر برای ۱۰۰ سال قبل است، اگر قرار است بهتر شویم باید چیزی بسازیم که از عربستان، قطر، دبی و ترکیه بهتر شویم (همشهری، 5 شهریور). (سرعت متوسط قطارهای مسافری در 2014 حدود 65 کیلومتر برساعت و کمتر از اتوبوس بود، صفحه 242 گزارش رولندبرگر).

وزیر راه و شهرسازی در نشست شورای برنامه ریزی استان خراسان رضوی (تین 304054): در شرایط فعلی نیز تلاش می کنیم با بهره گیری از ظرفیت موجود، حدود ۴۵ دقیقه از زمان سفر کم شود؛ گرچه این میزان فاصله چشمگیری با زمان ایده آل دارد.

تنها راه کاهش زمان سیر قطارهای مسافری برقی کردن نیست، همانگونه که پیش از انقلاب با ریل سبک، تراورس چوبی، پابند سه پیچ ... و حتی با قوس های 400 متر، زمان سیر توربوترن به 8 ساعت رسید (تین 74225). برای کاهش زمان سیر قطارها، راهکارهای متعددی وجود دارد به ویژه افزایش توان به وزن، کاهش تعداد توقف، افزایش سرعت ایستگاه ها ... (تین 297486).

چین با بیش از 42،000 کیلومتر، بزرگترین شبکه قطارهای تندرو جهان را دارد (تین 285636) و طول آن تا 2035 به 70،000 کیلومتر خواهد رسید، اما چین چگونه به اینجا رسید و پیشرو جهانی و حتی یاریگر دیگر کشورها در ساخت قطارهای تندرو شد؟ در سال 2000 چین توانایی ساخت قطار تندرو نداشت، یکی از اولین همکاری ها با شرکت کاوازاکی ژاپن بود که در ساخت قطار معروف شینکانسن مشارکت داشت. در سال 2004 چین فن آوری ساخت قطار شینکانسن E2 با سرعت 250 کیلومتربرساعت را به دست آورد. تا سال 2010 چین قطار CRH380A را براساس فن آوری ژاپنی ساخت اما طراحی آن به روز شد تا به 380 برسد و یکی از تندروترین قطارهای دنیا شود و طی چند سال از یک مبتدی به پیشرو ساخت قطارهای تندرو تبدیل شد (تین 284983).

سال 1993، سرعت متوسط قطارهای مسافری چین 48 کیلومتر بر ساعت بود که سبب از دست دادن سهم ریلی شد که در پنج مرحله با دوخطه کردن، برقی کردن و ارتقای خطوط سرعت حداکثر به 160 کیلومتر بر ساعت رسید (تین 263687). به گفته وزیر راه آهن چین (تین 266060): از سال 1997، چین سرعت قطار خود را 5 بار تا 200 کیلومتربرساعت افزایش داده است و پنجمین افزایش سرعت که در 2004 آغاز و به تنهایی ظرفیت حمل ونقل مسافر و بار شبکه راه آهن چین را به ترتیب 19 و 15 افزایش داد.

تیانجین در فاصله حدود 120 کیلومتری جنوب پکن و ایستگاه جنوبی آن در 131 کیلومتری پکن و در مسیر راه آهن سریع السیر پکن به شانگهای قرار دارد که در اواسط دهه هشتاد شمسی در هنگام احداث پل هوایی مورد بازدید قرار گرفت (تین 270535).  

قطارهای پکن-شانگهای (Jinghu) در 1913 آغازبکار و در 1933 زمان سیر آنها به 44 ساعت (سرعت متوسط 33) کیلومتربرساعت رسید، در 1949 به 37 ساعت، در 1956 به 28 ساعت، و در دهه 60 به 24 ساعت، در 1968 بعد از افتتاح پل به 22 ساعت رسید.

زمان در در 1986 به 17 ساعت، در 2001 به 14 ساعت، 2004 به 12 ساعت و در 2006 با تکمیل برقی و ششمین ارتقاء خط با قطار CRH، زمان سیر به 10 ساعت رسید، سرعت قطارها در بیشتر بخشها بین 160 تا 200 و بخشی از مسیر هم سرعت 250 بود. 

تجربه سفر رئیس جمهور با قطار سریع السیر چین، فرصتی است استثنایی برای جلب حمایت بیشتر از حمل و نقل ریلی، چنانچه این حمایت با رویکرد خردمندانه و غیر احساسی مدیریت گردد می تواند زمینه شکوفایی پایدار راه آهن را فراهم نماید ولی چنانچه از سوی واسطه ها یا عشاق فناوری (تین 300276) بدون خردورزی هدایت شود ناوگان زمین گیر ریلی ما را خواهد افزود (تین 304115).