اول چاه را بکن بعد منار را بدزد/ وقتی مقدمات نادیده گرفته می شود

سید محمد طباطبایی: ضرب المثل "اول چاه را بکن بعد  منار را بدزد" به افرادی اطلاق می شود که بدون انجام مقدمات لازم، اقدام به کار می کنند.

خاطره ای که می خواهم برایتان بگویم مربوط به کارخانه ای در اندیمشک است که بلااستفاده ماند.

 کارخانه جوش ریل

در سال 1380، مهندس رحمتی مدیرعامل شرکت راه آهن، ویدیویی از  کارخانه ای راکد در شهر اندیمشک به من نشان داد و خواست بررسی کنم و ببینم چرا بلااستفاده مانده است؟

در اولین فرصت با قطار به اندیمشک رفتم و طی بازدید متوجه شدم این کارخانه، سال ها قبل، برای جوشکاری ریل های ۱۸ تا ۲۵ متری، از کشور اتریش خریداری شده بود و می توانست ریل ها را سریع تر متصل کند. در این کارخانه تعدادی  ریل  ۱۸ تا ۲۵ متری سر به سر جوش داده می شد  که طول آن به بیش از صد متر می رسید.

 وقتی این ریل ها در کارخانه  متصل می شوند، ریل گذاری خیلی سریع تر انجام می شود و برای توسعه خطوط بسیار مناسب است.

 پیش بینی نکردن  واگن طویل برای حمل و نقل

اما نکته اینجا بود، که واگن ۱۰۰ متری برای حمل این ریل ها را در اختیار نداشتند.

پس از مدتی، واگنی مخصوص حمل  ریل سفارش داده و مونتاژ کرده بودند تا بتوانند ریل ها را حمل کنند.

بدین ترتیب، کارخانه اولین محموله را تولید و به محل احداث خطوط جدید ریلی فرستاده بود.

این محموله به مقصد نرسید.

چرا علیرغم تهیه واگن مخصوص حمل، انتقال محموله امکان‌ پذیر نشد؟

آنها پیش بینی دیگری را از قلم انداخته بودند.

بعد از راه اندازی کارخانه، به واگن مخصوص فکر کردند! اما موضوع مهم تری که قبل از احداث کارخانه و خرید واگن مخصوص باید به آن فکر می کردند، مسیر حمل این محموله بود.

امکان تردد واگن طویل در تونل های اندیمشک به دلیل محدودیت ابعادی و انحنای مسیر وجود نداشت.

بدین ترتیب کارخانه ای که با قیمت گزاف از اتریش خریداری و نصب شده بود، بلا استفاده مانده بود. در طول زمان، به دلیل گرمی و رطوبت هوا و رو باز بودن کارخانه، دستگاه ها کاملا در حال تخریب بود و مصداق کامل ضرب المثل " اول چاه را بکن و بعد منار را بدزد"

راستی شما جای من بودید چه راه حلی پیشنهاد  می دادید؟