◄ دختران و زنان موتورسوار کشور این کارها را یاد نگیرند!

 حضور زنان موتورسوار در خیابان های کلانشهرها و شهرهای بزرگ و حتی شهرهای کوچک  به تدریج افزایش یافته و این پدیده به نمادی از استقلال و تغییر نگاه جامعه نسبت به نقش زنان در فضاهای عمومی تبدیل شده است. با این وجود هنوز مسیر رسمی برای موتورسواری بانوان  صاف  و بی دست انداز  نیست.

پلیس راهور همچنان از صدور گواهینامه موتورسیکلت برای زنان خودداری می کند؛ اقدامی که اگرچه فعالان حقوق زنان آن را فاقد وجاهت قانونی می دانند و معتقدند هیچ قانون صریحی در کشور وجود ندارد که زنان را از دریافت این گواهینامه منع کند اما اقشاری از جامعه  به شدت از آن پشتیبانی می کنند. 

با وجود این محدودیت ها، بسیاری از زنان با آگاهی و رعایت کامل قوانین راهنمایی و رانندگی، در حال تجربه موتورسواری در معابر شهری هستند. این تجربه از منظر ترافیکی  که اگر درست مدیریت شود، می تواند الگوی تازه ای از موتورسواری قانونمند و مسئولانه را در کشور رقم بزند.

زنان موتورسوار الگوی انضباط در برابر قانون شکنی مردان

تجربه نشان داده است که زنان در رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی به مراتب دقیق تر، متعهدتر و صبورتر از مردان عمل می کنند. این ویژگی اگر به عرصه موتورسواری هم وارد شود، می تواند نقطه عطفی در فرهنگ ترافیکی کشور باشد. در مقابل، بخش زیادی از مردان موتورسوار در ایران متأسفانه به بی نظمی و تخلف عادت کرده اند و در خیابان ها گاه صحنه هایی رقم می زنند که هیچ سنخیتی با رفتار یک راننده مسئول ندارد.

تخلفاتی مانند حرکت در پیاده رو، عبور از چراغ قرمز، حرکت در خلاف جهت خیابان، حمل دو یا سه سرنشین، نداشتن کلاه ایمنی و ایجاد آلودگی صوتی با بوق های ممتد و گوش خراش، از جمله رفتارهایی است که چهره شهر را ناهنجار کرده و آرامش عمومی را بر هم می زند.

بیشترین و آزاردهنده ترین این تخلفات، بوق زدن های بی وقفه برای باز کردن راه است؛ عملی که تقریبا هیچ برخورد قانونی جدی با آن صورت نمی گیرد. مردان موتورسوار بدون هیچ توجیه منطقی یا عقلانی، گمان می کنند حاشیه سمت راست خیابان ها مسیر اختصاصی آن هاست و اگر خودرویی در این مسیر حرکت کند، باید با بوق های ممتد یا حتی در مواردی با الفاظ رکیک از سوی آنان "تنبیه" شود.

این رفتار، نه تنها نشانه مهارت نیست بلکه علامت ضعف فرهنگی و ناتوانی در کنترل خشم است. بوق زدن برای باز کردن راه، یعنی ناتوانی در اجرای مانورهای ایمن، بی احترامی به دیگر رانندگان و بی توجهی به حقوق شهروندان. متأسفانه این عمل در میان موتورسواران مرد کشور به عادتی جاافتاده تبدیل شده است که پیامد آن چیزی جز تنش و استرس در فضای شهری نیست.

پلیس راهور و سکوت در برابر تخلفات موتورسواران

پلیس راهور طی سال های اخیر، برخورد موثری با تخلفات گسترده موتورسواران نداشته است. برخوردها معمولا به چند نوبت طرح مقطعی برای توقیف موتورسیکلت های فاقد مدرک یا فاقد کلاه ایمنی محدود می شود. اما هیچ برنامه پایدار و بازدارنده ای برای برخورد با رفتارهای خطرناک یا پر سر و صدا در خیابان ها وجود ندارد. نتیجه این بی عملی، گسترش فرهنگ بی قانونی در میان بخشی از موتورسواران و افزایش حس بی عدالتی در میان سایر رانندگان است.

در چنین شرایطی، زنان موتورسوار می توانند با انتخاب سبک متفاوتی از رانندگی، تأثیری مثبت و عمیق بر این فضا بگذارند.

از بانوانی که تصمیم گرفته اند پا به دنیای موتورسواری بگذارند، انتظار می رود تا تصویری متفاوت از این قشر ارائه دهند. زنان می توانند با رعایت کامل مقررات، پرهیز از رفتارهای پرخطر و خودداری از بوق زدن های بی مورد، نشان دهند که موتورسواری می تواند بدون هیاهو و مزاحمت نیز ممکن باشد.

امید می رود زنان موتورسوار نه تنها خود مرتکب چنین رفتارهایی نشوند، بلکه با تذکر محترمانه به مردان موتورسوار، آن ها را نسبت به زشتی و خودخواهانه بودن این عادت ناپسند آگاه کنند. شاید همین رفتارهای آگاهانه و انسانی بتواند نقطه شروعی برای تغییر فرهنگ عمومی و شکل گیری نسلی از موتورسواران قانون مدار و با شعور باشد.

کوتاه سخن این که اگر قرار است حضور زنان در خیابان ها نشانه ای از پیشرفت جامعه و گسترش برابری باشد، باید این حضور با رعایت نظم، احترام و شعور ترافیکی همراه شود. جامعه ای که زنان قانون مدار آن در خیابان ها دیده شوند، بدون تردید گام بلندی به سوی شهرنشینی متمدنانه تر برداشته است.

انتهای پیام