◄ ظرفیت جابجایی بار در مسیر ریلی رشت به کاسپین چه میزان است؟
پیشرفت راه آهن رشت به کاسپین حدود 75 درصد بوده و پس از افتتاح، زمینه حمل و نقل ترکیبی در استان گیلان فراهم می آید.
پیشرفت راه آهن رشت به کاسپین حدود 75 درصد بوده و پس از افتتاح، زمینه حمل و نقل ترکیبی در استان گیلان فراهم می آید.
به گزارش تین نیوز، مطابق با اعلام مسئولین ذی ربط طرح ساخت راه آهن رشت کاسپین حدود 75 درصد پیشرفت داشته است و در صورت بهره برداری به موقع از این پروژه، حمل و نقل ترکیبی بین بنادر جنوب و شمال ایران متحول خواهد شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، محمد منجمی سرپرست اداره کل ساخت و توسعه راه آهن منطقه ۲، راه آهن رشت- کاسپین را تکمیل کننده کریدورهای بین المللی حمل ونقل ترکیبی ریلی دانست که از خلیج فنلاند شروع شده و به خلیج فارس و بندر عباس ایران ختم می شود. وی میزان پیشرفت فیزیکی خط ریلی رشت به کاسپین را حدود ۷۴ درصد اعلام کرد و گفت: طول مسیر این پروژه حدود ۳۵ کیلومتر است و ۲۷ درصد این مسیر قابلیت ریل گذاری دارد.
منجمی ظرفیت حمل بار راه آهن رشت به کاسپین در سال اول بهره برداری را ۵.۱ میلیون تن و ظرفیت این پروژه در سال بیستم بهره برداری را ۷ میلیون تن اعلام کرد. سرپرست اداره کل ساخت و توسعه راه آهن منطقه ۲ خاطر نشان کرد: این پروژه ریلی قابلیت جابه جایی ۱.۴ میلیون نفر مسافر در سال اول بهره برداری و ۲.۷ میلیون نفر در سال بیستم دارد. وی گفت: این پروژه ریلی بر اساس استانداردهای بین المللی و با هدف تسهیل جابه جایی بار و مسافر در حال اجراست.
به گزارش تین نیوز، بدون شک اتصال ریلی بنادر شمالی و جنوبی به یکدیگر زمینه را برای حمل و نقل ترکیبی پایدار فراهم می کند. اما یک سوال مهم مطرح می شود و آن توان و ظرفیت بنادر شمالی کشور برای ترانزیت کالا از آب های گرم جنوب به سمت روسیه و اروپای شمالی است. در حال حاضر پروژه های متعددی در حوزه توسعه زیرساخت ها، تاسیسات و افزایش ظرفیت بنادر جنوبی کشور از سواحل مکران گرفته تا استان خوزستان در حال مطالعه و اجراست، در صورتی که در بنادر شمالی کشور عملا ظرفیت های ترانزیتی توانایی همسویی با اهداف در نظر گرفته شده کشور برای نقش آفرینی در ترانزیت بین المللی را ندارند.
هر چند که سامانه های ریلی در مرزهای شمالی احداث شده (دو مسیر ریلی به ترکمنستان در سرخس و اینچه) و یا در حال احداث هستند (رشت به آستارا در مسیر آذربایجان) و می توانند بخش قابل توجهی از بار ترانزیتی از بنادر جنوب را جابجا کنند، اما اتصال ریلی بنادر شمال و جنوب که در طرح هایی مانند راه آهن رشت به کاسپین هدف گذاری شده است مستلزم وجود ظرفیت های بندری بالاست به طوریکه بتواند به عنوان یک چشمه بار مطمئن در تجارت مستقیم و بی واسطه دریایی با بندر آستاراخان روسیه و دیگر بنادر روسیه در دریای خزر عمل کند و عاملی تاثیر گذار در حمل و نقل ترکیبی کریدور جنوب شمال قلمداد شود.
شکی نیست که رسیدن ریل به سواحل گیلان خود عاملی محرک و موثر در توسعه دیگر زیرساخت های ترانزیتی استان خواهد بود، اما نباید فراموش کرد که توسعه پایدار حمل و نقلی و ایجاد حمل و نقل ترکیبی، حرکت موازی و همگون گونه های حمل و نقلی را می طلبد وگرنه تمرکز بر روی یک بخش در حالیکه دیگر بخش ها توان تکمیل زنجیره را نداشته باشند عملا منجر به نتایج تاثیرگذار و امید بخش نخواهد شد.
