◄ توصیه کارشناس دریایی به رسانه های که خبرهای مرتبط با سوخت کشتی ها را منتشر می کنند

یک کارشناس با سابقه دریایی  به رسانه هایی که خبرهای  مرتبط با سوخت کشتی ها  را منتشر می کنند، توصیه کرد دقت بیشتری در این زمینه داشته باشند.

به گزارش تین نیوز ، رضا محمد علی بیگی، در این مورد خطاب به  رسانه ها نوشت:  توصیه می نمایم، در خصوص انتشار یا بازنشر اخبار مرتبط با سوخت کشتی ها با انتشار صفر کربن، دقت بیشتری داشته باشید.

وی افزود: انتخاب تیتر با عنوان "حذف LNG از کشتیرانی جهانی: تهدید آمریکا، فرصت راهبردی برای ایران" به مورخ ۲ شهریور ۱۴۰۴ در پایگاه خبری مارین نیوز، "حذف ال ان جی از کشتیرانی جهانی و فرصت های راهبردی ایران" به تاریخ ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ در پایگاه های خبری مانا (وابسته به گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران) و شانا (وابسته به وزارت نفت) و "فرصت های ایران در حذف ال ان جی از کشتیرانی" به تاریخ ۱ شهریور ۱۴۰۴ در پایگاه خبری دنیای اقتصاد و نیز محتوای بخش پایانی خبر بدون در نظر گرفتن نوع و محدوده تردد کشتی ها و نیز اعلام هزینه - فایده نوع سوخت مصرفی کشتی ها (متانول، ال ان جی و...) در گستره بین الملل، منطقه ای و داخلی طی بازه های زمانی مختلف، خردمندانه نیست.

وی با ذکر پایان بندی این خبرها که طی آن در جمع بندی و پیامد های این موضوع برای ایران آمده بود: « رأی گیری اکتبر ۲۰۲۵ در IMO می تواند آغاز حذف تدریجی LNG فسیلی از کشتیرانی بین المللی باشد؛ تحولی که برای کشورهایی با سرمایه گذاری های کلان در این حوزه، مانند ایالات متحده، عربستان و قطر، چالش های اقتصادی و سیاسی جدی ایجاد می کند. در مقابل، ایران به دلیل عدم وابستگی به LNG و برخورداری از ظرفیت ورود سریع به بازار سوخت های بدون کربن، با فرصتی راهبردی برای بازتعریف جایگاه خود روبه رو است. تدوین یک برنامه مستقل کربن زدایی در افق توسعه دریامحور و تکیه بر معیار از مبدأ تا مصرف  (WTW) که عملاً LNG آمریکا را کنار می زند، می تواند مقررات IMO را به اهرم فشار ژئوپلیتیک علیه واشنگتن بدل کند. تحقق این فرصت از مسیرهایی چون ائتلاف سازی مقطعی با کشورهای همسو (چین و اتحادیه اروپا)، جایگزینی LNG با صادرات آمونیاک و متانول آبی/ سبز و اتخاذ موضع حمایتی مشروط در IMO به عنوان برگ معامله در مذاکرات چند بخشی ممکن است. در نتیجه، ایران می تواند از این گذار جهانی به عنوان اهرم تقویت جایگاه ژئوپلیتیک و اقتصادی خود استفاده کند و در بازار آینده سوخت های دریایی، نقش کلیدی ایفا کند»،  گفت: این جمع بندی بدون در نظر گرفتن نوع و محدوده تردد کشتی ها و نیز اعلام هزینه - فایده نوع سوخت مصرفی کشتی ها (متانول، ال ان جی و...) در گستره بین الملل، منطقه ای و داخلی طی بازه های زمانی مختلف، نه تنها خردمندانه نیست بلکه خدای ناکرده سبب خواهد شد تا مسئولان مرتبط با این مهم در داخل کشور در فاز سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها دچار غفلت های جبران ناپذیری شوند.

بیگی در عین حال تاکید کرد: هر چند که به اعتقاد بنده و علی رغم هشدارهای متعدد کارشناسان طی ۹ سال گذشته فرصت ها در این خصوص به راحتی از دست رفته (شبیه تولید سوخت کم سولفور که از ژانویه سال ۲۰۲۰ لازم الاجرا شد) و اکنون ذینفعان نظام حمل و نقل دریایی کشور باید چاره اندیشی نمایند که چگونه در مسیر پیش رو عمل نمایند تا در مقابل این تغییر یا چالش، هزینه های کمتری را بپردازند. 

وی گفت: در ضمن با توجه به اینکه در شروع خبر منتشر شده در پایگاه های خبری شانا و مانا با عنوان مشابه "حذف ال ان جی از کشتیرانی جهانی و فرصت های راهبردی ایران" به تاریخ ۳۰ مرداد ۱۴۰۴، و پایگاه خبری دنیای اقتصاد با عنوان "فرصت های ایران در حذف ال ان جی از کشتیرانی" به تاریخ ۱ شهریور ۱۴۰۴ به ترتیب آمده است: "به گزارش شانا به نقل از گروه محیط زیست و پایداری دریایی، ... "، "به گزارش مانا، ...." و "به گزارش شانا به نقل از گروه محیط زیست و پایداری دریایی" ولی در خبر منتشر شده توسط پایگاه خبری مارین نیوز به تاریخ ۲ شهریور ۱۴۰۴ یعنی ۲ روز پس از انتشار این خبر در مانا و شانا و یک روز پس از انتشار آن در پایگاه خبری دنیای اقتصاد نوشته شده: "به گزارش مارین نیوز از شانا به نقل از گروه محیط زیست و پایداری دریایی انجمن مهندسی دریایی ایران" در حالیکه در پایگاه خبری شانا تنها نوشته شده: "به نقل از گروه محیط زیست و پایداری دریایی" و هیچ اشاره ای به این نشده که گروه محیط زیست و پایداری دریایی وابسته به انجمن مهندسی دریایی ایران است !

وی به رسانه ها توصیه کرد:

۱)- در انتشار خبرهایی این چنینی که هدف آن، آگاه نمودن مخاطبان خبر به ویژه مسئولان صنعت نفت و گاز کشور از فرصت های پیش روی کشور در حوزه تولید سوخت های منطبق با استانداردهای مرتبط در صنعت حمل و نقل بین المللی دریایی می باشد، به نام نویسنده یا فردی که با او مصاحبه انجام گرفته است نیز اشاره ای شود.

۲)- مشخص شود که گروه محیط زیست و پایداری دریایی متعلق و وابسته به کدام شرکت خصوصی، انجمن صنفی، سازمان مردم نهاد، نهاد دولتی و ... می باشد.  

بیگی  تاکید کرد: در پایان توصیه ای هم دارم برای مسئولان شاغل در دستگاه های نظارتی: لطفا بررسی نمایید:

۱)- چرا تولید سوخت کم سولفور منطبق با الزامات سازمان بین المللی دریانوردی به میزان نیاز ناوگان دریایی تجاری کشور در موعد مقرر (اول ژانویه سال ۲۰۲۰) در داخل کشور تولید نشد ؟

۲)- سهم تحریم چه میزان بوده و سهم دیگر عوامل چقدر ؟

۳)- میزان خسارت های وارده به کشور از محل عدم تولید به موقع و به میزان نیاز این نوع سوخت و نیز عدم انطباق کشتی های تجاری اقیانوس پیما با الزامات سوخت کم سولفور منطبق، در بنادر داخلی و خارجی چه میزان بوده ؟

۴)- ذینفعان صنعت حمل و نقل دریایی کشور طی ۹ سال گذشته در خصوص کربن زدایی از این صنعت چه اقداماتی را شروع، ادامه یا به نتیجه رساندند ؟ و سهم تحریم و دیگر عوامل در مسیر طی شده تا به امروز چه میزان بوده است؟