راز نگهداری جسد در هواپیما؛ از پتو تا بخش درجه یک

تصور کنید در حال پروازی طولانی هستید و همه چیز طبق روال پیش می رود، اما ناگهان یکی از مسافران بی حرکت می شود و پاسخی به اطرافیان نمی دهد. خدمه نزدیک می شوند و پس از چند دقیقه، در سکوتی سنگین، جمله ای آرام به گوش می رسد: «متأسفیم... او دیگر زنده نیست.»

به گزارش تین نیوز،  اگرچه این وضعیت نادر است، اما مواردی از مرگ مسافران در طول پرواز در تاریخ هوانوردی ثبت شده است؛ از جمله موردی در سال ۲۰۰۷ که یکی از مسافران پرواز بریتیش ایرویز از دهلی به لندن، در میان آسمان جان باخت.

وقتی بیماری در آسمان شدت می گیرد

در نخستین مرحله، خدمه از طریق بلندگو از مسافران می خواهند در صورت داشتن تخصص پزشکی کمک کنند. در این زمان از تجهیزات اضطراری مانند دستگاه دفیبریلاتور (AED) برای احیای قلبی استفاده می شود.

اگر حال بیمار وخیم باشد، خلبان معمولاً تصمیم می گیرد مسیر پرواز را تغییر دهد تا در نزدیک ترین فرودگاه ممکن فرود اضطراری انجام شود.

در پروازهای بین المللی، مقصد فرود بر اساس موقعیت و امکانات پزشکی کشورها تعیین می شود. طبق گفته خلبانان، فرودگاه های ایالات متحده به دلیل سرعت بالای رسیدگی، معمولاً گزینه های مناسب تری هستند.

از نظر قانونی: «هیچ کس در آسمان نمی میرد»

خدمه پرواز اجازه اعلام رسمی مرگ را ندارند، زیرا از نظر قوانین هوانوردی، اعلام مرگ تنها در زمین و توسط پزشک مجاز است . حتی اگر پزشک حاضر در پرواز تشخیص دهد فرد فوت کرده است، این تشخیص تا فرود هواپیما رسمیت ندارد.

در چنین شرایطی، خدمه موظف اند آرامش سایر مسافران را حفظ کرده و تصمیم بگیرند جسد تا زمان فرود در کجا نگهداری شود.

قانون خاصی از سوی سازمان هوانوردی فدرال (FAA) درباره محل قرارگیری جسد وجود ندارد؛ به همین دلیل، هر شرکت هواپیمایی دستورالعمل مخصوص خود را دارد.

در گذشته، جسد معمولاً روی همان صندلی باقی می ماند و با پتویی پوشانده می شد تا از جلب توجه دیگران جلوگیری شود. برخی خطوط هوایی نیز کاورهای مخصوص برای چنین مواردی دارند.

در صورت وجود صندلی خالی در بخش فرست کلاس ، ممکن است جسد موقتاً به آنجا منتقل شود، چرا که این بخش فضای بیشتری دارد. اما در صورت پر بودن هواپیما، خدمه ممکن است از فضای نزدیک سرویس های بهداشتی برای نگهداری موقت استفاده کنند.

یکی از مهمانداران در خاطره ای واقعی گفته است: «در یکی از پروازها، خانمی جان خود را از دست داد. جسد او را در پتو پیچیدیم و بین دو سرویس بهداشتی قرار دادیم. تا پایان پرواز اعلام کردیم که استفاده از آن قسمت ممکن نیست.»

آیا «بخش مخصوص اجساد» واقعیت دارد؟

در سال های گذشته، هواپیمایی سنگاپور برای پروازهای بسیار طولانی خود بخشی موسوم به Body Storage Compartment طراحی کرده بود، اما از سال ۲۰۱۳ این بخش به طور کامل حذف شد. امروزه هیچ هواپیمای تجاری مدرنی چنین فضایی ندارد.

احتمال مرگ در پرواز چقدر است؟

طبق گزارش شرکت MedAire ، در سال ۲۰۱۰ حدود ۲۰ هزار تماس اضطراری پزشکی از پروازهای تجاری ثبت شد که تنها ۹۳ مورد به مرگ منجر شد. با در نظر گرفتن میلیاردها مسافر هوایی سالانه، احتمال مرگ در پرواز نزدیک به صفر است.

مرگ در حین پرواز، پدیده ای نادر اما پیش بینی شده در دستورالعمل های هوانوردی است. خدمه آموزش دیده اند تا ضمن حفظ آرامش مسافران، تا زمان فرود رسمی، شرایط را کنترل کنند.

بنابراین اگر روزی با چنین موقعیتی روبه رو شدید، به یاد داشته باشید که هواپیما برای این اتفاق هم برنامه دارد.