◄ رینگ پیرامونی تهران با خط ۱۱ تکمیل می شود؟/ موافق و مخالفان چه می گویند؟
شهرداری تهران با تفاهم نامه خط ۱۱ مترو گام تازه‌ای در توسعه برداشت، اما منتقدان بر اولویت تکمیل خطوط فعلی و ابهام قانونی تأکید دارند؛ موافقان این خط را مکمل رینگ پیرامونی می دانند.
در حالی که شهرداری تهران با امضای تفاهم نامه احداث خط ۱۱ مترو، گام تازه ای برای توسعه شبکه ریلی پایتخت برداشته، اختلاف نظرها بر سر اولویت سازی و روند قانونی این پروژه بالا گرفته است؛ موافقان از اهمیت خط در تکمیل رینگ پیرامونی شهر می گویند و منتقدان بر ضرورت تکمیل خطوط فعلی و واقع بینی در برابر محدودیت منابع تأکید دارند.
به گزارش تین نیوز، شبکه متروی تهران با وجود ۳۱۰ کیلومتر تونل و مسیر ریلی و ۱۶۰ ایستگاه فعال، روزانه دو میلیون نفر را جابه جا می کند؛ اما مناطق زیادی هنوز به این زیرساخت حیاتی دسترسی ندارند.
شهرداری تهران قصد دارد با احداث چهار خط جدید به شماره های ۸، ۹، ۱۰ و ۱۱، این کمبود را جبران کند؛ طرحی که مجموع طول آن ها به بیش از ۱۵۰ کیلومتر می رسد و برآورد هزینه اش از ۸۰۰ هزار میلیارد تومان فراتر می رود.
یکی از گام های اخیر مدیریت شهری، امضای تفاهم نامه با قرارگاه خاتم الانبیاء برای آغاز احداث خط ۱۱ بوده است. اما این اقدام با واکنش انتقادی برخی اعضای شورای شهر همراه شد. سیدجعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل ونقل، معتقد است که این تفاهم نامه پیش از تصویب نهایی در شورای عالی هماهنگی ترافیک کشور امضا شده و ابهام قانونی دارد. او تأکید می کند توسعه باید اولویت محور باشد و خطوط فعلی، به ویژه ۱ تا ۷، به بهره وری کامل برسند قبل از آغاز پروژه های تازه.
در مقابل، محسن هرمزی، معاون حمل ونقل و ترافیک شهرداری، می گوید کلیات این چهار خط در مصوبه ۱۹۰ شورای عالی ترافیک تصویب شده و تنها بخش مسافرپذیری خط ۱۱ نیاز به بررسی مجدد دارد. او از اهمیت این خط در تکمیل رینگ پیرامونی تهران سخن گفته و افزود که مطالعات از سال ۱۳۹۶ آغاز شده و اکنون زمان آغاز اجرایی سازی فرا رسیده است.
با این حال، تجربه چهار سال گذشته و ساخت تنها یک کیلومتر تونل در خط ۱۰ نشان می دهد که مسیر توسعه این خطوط دشوار و زمان بر خواهد بود. محدودیت های منابع مالی، نیاز به فاینانس دولتی و مدیریت همزمان پروژه های متعدد، همگی چالش های واقعی در برابر برنامه ریزی بلندپروازانه شهرداری هستند.
پرسش اصلی اینجاست: آیا اولویت امروز مترو تهران باید تکمیل خطوط موجود و افزایش کارآمدی آن ها باشد یا آغاز پروژه های جدید که ممکن است دهه ها زمان ببرد؟ پاسخ به این سؤال نه تنها در شورای شهر، بلکه در نگاه افکار عمومی به مدیریت منابع و توسعه زیرساخت ها تعیین کننده خواهد بود.
