آلودگی هوای مترو؛ نگرانی‌ ها بابت آلودگی هوا این بار در زیر زمین

پروفسور متیو جانسون، می گوید: آمار های ما نشان می دهد که احتمالاً مترو مکانی در فضای عمومی کپنهاگ است که بیشتر در معرض آلودگی هوا هستید.

به  گزارش یورونیوز، آژانس غذا، محیط زیست و بهداشت حرفه ای فرانسه دریافت که آلودگی مترو این کشور سه برابر هوای بیرون است. تحقیقات در متروی لندن ذرات فلزی بسیار ریز را کشف کرد که به اندازه ای کوچک هستند که امکان قرارگیری در خون انسان را دارند.

پروفسور فرانک کِلی رئیس گروه تحقیقات محیطی در امپریال کالج لندن است. یک مرکز جهانی که به تحقیقات آلودگی هوا اختصاص دارد. او مشکل سیستم های مترو را مسئله قوطی کبریت می نامد.

وی در ادامه می گوید: «تصور کنید که آلودگی ایجاد شده به حجم نسبتاً کمی از هوا وارد می شود، این خود سیستم زیرزمینی است. در حالی که آلودگی ایجادشده در بالای زمین به حجم عظیمی از هوا وارد می شود، بنابراین به سرعت رقیق خواهد شد. یک مطالعه در سال 2020 کل سیستم متروی لندن را مورد بررسی قرار داد. نتیجه یافته های آن این بود که هرچه خط قطار طولانی تر آلودگی بدتر است. همه این مشکلات به کمبود تهویه برمی گردد. مشکلی که بسیاری از شهرها از آن آگاه هستند و سخت برای حل آن تلاش می کنند.

آلودگی مترو از کجا می آید؟

اکثریت آلودگی هوا در سیستم های مترو معمولاً PM 2.5 (ذرات ریز با قطر کمتر از 2.5 میکرون) است. در متروی لندن، این آلودگی عمدتاً از ذرات فلزی، در درجه اول آهن و مس تشکیل شده است. این ها از چرخ هایی که روی ریل می چرخند، تولید می شوند. مقدار کمی از آلودگی ذرات نیز توسط اتصال بین قطارها و ریل برقی ایجاد می شود.

آیا باید نگران آلودگی سیستم های قطار مترو باشیم؟

پروفسور کِلی این سوال را بسیار مهم می داند که پاسخ دادن به این سوال دشوار است. اکثر تحقیقات انجام شده در مورد اثرات سلامتی کیفیت هوا در بالای زمین انجام شده است. اما ترکیب آلودگی زیر زمین یکسان نیست.

در حال حاضر مطالعاتی در متروی لندن در حال انجام است تا تأثیر سفرهای مترو بر افرادی با شرایط حساس ریوی مشخص شود. آنها همچنین پرونده های کارکنانی را که مانند نگهبان تمام روز روی سکوها ایستاده اند، بررسی می کنند. پروفسور کلی می گوید که احتمالاً تا یک سال دیگر به نتیجه مهمی نخواهیم رسید.

آیا باید از قطارهای مترو به دلیل آلودگی دوری کنیم؟

برای بسیاری، تنها جایگزین واقعی برای مترو سوارشدن در ماشینشان است. پروفسور کلی می گوید: «به خوبی ثابت شده است که آلودگی بالای زمین برای سلامتی شما مضر است، ما این را می دانیم.» وی در ادامه می گوید: «اگر در خودروی خود در ترافیک نشسته باشید، در واقع توسط خودروی جلویی مسموم می شوید، مگر اینکه هوای ورودی خود را در گردش مجدد قرار دهید.»

و برخی از آلوده ترین نقاط شهرهای ما جایی است که ترافیک پرحجم و کم حرکت وجود دارد. در جاده هایی که وسایل نقلیه سنگین و تجاری دیزلی در آن تردد می کنند، حتی بدتر است.

به گفته پروفسور کِلی، قرار گرفتن در ترافیک سنگین جایگزینی نیست که بخواهیم آن را برای هر مکان دیگری مانند متروی لندن انتخاب کنیم. وی می گوید بهتر است با کمترین آلودگی به جایی که می خواهیم برسید.

پروفسور کِلی همچنین تاکید می کند که شبکه هایی مانند متروی لندن منابع عمومی ارزشمندی هستند و اپراتورهایی مانند حمل و نقل برای لندن نیاز به حل این مشکل را تشخیص می دهند. باید سیستم های مترو را حفظ کنیم و فقط آن را بهتر کنیم.