تأثیر فناوری های نوظهور بر درآمد خطوط هوایی

صنعت هواپیمایی در حال تجربه یک تعمیر اساسی است که زنجیره ارزش خود را برای پذیرش فناوری های جدید و تغییر انتظارات مشتریان تغییر دهد. این تغییر برای از بین بردن سیستم های قدیمی که باعث ایجاد دردسر برای کارکنان و مسافران می شوند، حیاتی است. در حال حاضر، خطوط هوایی به سمت راه حل های ابری انعطاف پذیرتر و آماده تر حرکت می کنند.

با مدیریت درآمد شروع کنیم

مدیریت درآمد شاخص مهمی از نحوه کسب درآمد خطوط هوایی است. مدیریت درآمد نقش مهمی در کسب اطمینان از حداکثر سود خطوط هوایی دارد. دقت کنید که چگونه راه حل های فن آوری پیشرفته که بهینه سازی ظرفیت، شناخت مشتری، استراتژی قیمت گذاری و دقت پیش بینی را افزایش می دهند، خطوط هوایی را برای به دست آوردن مزیت رقابتی بیشتر تشویق می کند.

در این مقاله، چگونگی تأثیر این گذار بر مدیریت درآمد خطوط هوایی را بررسی خواهیم کرد:

مدیریت درآمد چیست؟

نقش مدیریت درآمد خطوط هوایی تجزیه و تحلیل و پیش بینی تقاضا برای هر پرواز و تعیین قیمت بر اساس آن است. این کار شامل استفاده از مدل های آماری پیچیده و داده های تاریخی برای پیش بینی تقاضا برای هر پرواز و سپس تعیین قیمت های بهینه برای هر کلاس صندلی است.

سیستم های مدیریت درآمد مدرن نه تنها داده های تاریخی بلکه داده های آینده را نیز در نظر می گیرند. داده های آینده می تواند شامل منابع مختلفی مانند فعالیت رسانه های اجتماعی، جستجو و داده های آب و هوا باشد. با تجزیه و تحلیل این داده ها در زمان واقعی، خطوط هوایی و الگوریتم های قیمت گذاری آنها می توانند درک جامع تری از تقاضای مشتری و شرایط بازار به دست آورند و سطوح قیمت و موجودی را بهتر تنظیم کنند.

نتیجه این فرآیند یک استراتژی قیمت گذاری دقیق است که تا حد ممکن صندلی ها را بدون خطر رزرو بیش از حد یا کمتر از حد ممکن پر می کند. این امر به شرکت های هواپیمایی کمک می کند تا با فروش صندلی های بیشتر با قیمت های بالاتر در دوره های اوج مصرف و فروش صندلی های کمتر با قیمت های پایین تر در دوره های خارج از پیک، درآمد خود را بهینه کنند.

به طور خلاصه، مدیریت درآمد نقش مهمی در موفقیت مالی خطوط هوایی ایفا می کند و به آنها کمک می کند درآمد را افزایش دهند، هزینه ها را کاهش دهند و سودآوری را به حداکثر برسانند. با استفاده از داده قوی که امکان تعدیل قیمت در زمان واقعی را فراهم می کند، خطوط هوایی می توانند منابع خود را بهتر مدیریت کنند و رقابتی باقی بمانند.

نقش قیمت گذاری پویا

قیمت گذاری پویا مدت هاست که عضو کلیدی مدیریت درآمد برای خطوط هوایی بوده است. این شاخص به ایرلاین ها اجازه می دهد تا قیمت ها را بر اساس تغییرات تقاضا و سایر عوامل بازار تنظیم کنند.

قیمت گذاری پویا برای خطوط هوایی به این معنی است که نرخ بلیت می تواند به طور مکرر بر اساس عوامل مختلف تغییر کند، مانند ظرفیت و فرکانس پرواز، مسیریابی رقبا، زمان روز، روز هفته، فصل و حتی آب و هوا.
برای مثال، اگر تقاضا برای یک پرواز خاص زیاد باشد، شرکت هواپیمایی ممکن است قیمت صندلی های باقی مانده را افزایش دهد تا درآمد را به حداکثر برساند. برعکس، اگر تقاضا کم باشد، شرکت هواپیمایی ممکن است قیمت صندلی های باقی مانده را کاهش دهد تا مشتریان بیشتری جذب کند.

قیمت گذاری پویا به خطوط هوایی کمک می کند تا تعادل بهینه تری بین عرضه و تقاضا داشته باشند. با تنظیم مداوم قیمت ها بر اساس شرایط بازار، خطوط هوایی می توانند درآمد خود را به حداکثر برسانند و تا آنجا که ممکن است صندلی های بیشتری را پر کنند.

این امر به ویژه در صنعت هواپیمایی بسیار رقابتی، که در آن حاشیه سود اغلب ناچیز است و تقاضا می تواند به سرعت در نوسان باشد، مهم است.

مخترعان قیمت گذاری پویا

در حالی که خطوط هوایی مفهوم قیمت گذاری پویا را به خودی خود ابداع نکردند، صنعت هواپیمایی یکی از اولین کسانی بود که قیمت گذاری پویا را در مقیاس بزرگ اتخاذ کرد. بسیاری بر این باورند که خطوط هوایی پیشرو در ایجاد مدیریت درآمد به آنچه امروز است، بوده اند.

همه چیز به پایان رسید

امریکن ایرلاینز اغلب به دلیل پیشگامی در استفاده از تکنیک های مدیریت درآمد در صنعت هواپیمایی از سال 1978 شناخته می شود. خطوط هوایی دیگری مانند ساوت وست ، لیکر ایرلاینز و پیپل اکسپرس نیز از اولین پذیرندگان قیمت گذاری پویا بودند که به محبوبیت این مفهوم در صنعت هواپیمایی کمک کردند.

در روزهای اولیه چالش مدیریت درآمد، خطوط هوایی به صورت دستی قیمت ها را بر اساس عواملی مانند زمان روز، روز هفته و فصل تنظیم می کردند. این امر یک رویکرد انقلابی برای زمان خود بود.

خطوط هوایی در دهه 1980 شروع به استفاده از سیستم های رایانه ای پیچیده تر برای مدیریت قیمت گذاری پویا خود کردند که به آنها اجازه داد تا تنظیمات دقیق تر و به موقع تری را براساس تغییرات تقاضا انجام دهند.
بنابراین، در حالی که خطوط هوایی قیمت گذاری پویا را ابداع نکرده اند، اما در محبوب سازی و اصلاح این روش مؤثر بوده اند و این به یک جزء ضروری از استراتژی های مدیریت درآمد آنها تبدیل شده است.

وضعیت مدیریت درآمد امروز

در حالی که صنعت هواپیمایی پیشگام مدیریت قیمت و درآمد بوده ، بسیاری از خطوط هوایی قدیمی برای همگام شدن با نوآوری های اخیر تلاش کرده اند. برخی از منتقدان استدلال می کنند که مدیریت درآمد خطوط هوایی راکد بوده و هنوز در اواخر دهه 1990 گیر کرده است.

در نتیجه، بسیاری از خطوط هوایی اکنون با چالش به روز رسانی سیستم ها و فرآیندهای خود برای همگام شدن با شرایط بازار و فناوری های نوظهور در حال تغییر روبرو هستند.

یاتا اعتراف می کند که صنعت همچنان به پیشرفت های بزرگ گذشته برای قیمت گذاری پروازها و محصولات جانبی امروزی متکی است. به عبارت دیگر، اکثر خطوط هوایی هنوز طیف کاملی از بینش های زمان واقعی را در موتورهای قیمت گذاری خود باز نکرده اند.

آینده مدیریت درآمد

خطوط هوایی در اتخاذ آخرین فناوری ها در مدیریت درآمد کند بوده اند. در نتیجه، صنعت هواپیمایی به عنوان یک کل با فشار فزاینده ای برای ارتقای سیستم های مدیریت درآمد خود مواجه است.

همانطور که فورچون توضیح می دهد، در حال حاضر، بیشتر قیمت ها هنوز توسط انسان ها تعیین می شود و اگر نگرانی وجود داشته باشد، به راحتی قیمت ها را پایین می آورند.

با این گفته، سیستم ها و فرآیندهای مدیریت درآمد عمدتاً «ایستا» امروزی باید با سیستم های مدیریت پیشنهاد مدرن جایگزین شوند. این یک لحظه حیاتی برای خطوط هوایی است تا در حال تغییر رقابتی باقی بمانند.

دقیقا چطور؟

آینده مدیریت درآمد در صنعت هواپیمایی توسط فناوری های مرتبط با هوش مصنوعی شکل خواهد گرفت که به شرکت های هواپیمایی اجازه می دهد داده های بزرگ را در زمان واقعی جمع آوری و تجزیه و تحلیل کنند و تصمیم های قیمت گذاری را خودکار کنند . به این شیوه قیمت گذاری مستمر نیز گفته می شود.

تا قیمت گذاری مستمر

قیمت گذاری مستمر به تمرین تعدیل قیمت ها به صورت پویا و پیوسته در زمان واقعی بر اساس تغییرات در تقاضا، عرضه و مجموعه ای از عوامل خارجی بازار اشاره دارد. این رویکرد برای مدیریت درآمد، سیال تر از تکنیک های سنتی مدیریت درآمد است که بر ساختارهای قیمت گذاری ثابت و تعدیل های دوره ای متکی هستند.
قیمت گذاری مستمر نشان دهنده یک تغییر اساسی در مدیریت درآمد است که به خطوط هوایی امکان می دهد تا ارزش هر معامله را با اتخاذ تصمیمات دقیق قیمت گذاری بر اساس داده های زمان واقعی و شرایط بازار به حداکثر برسانند.

برای دستیابی به این هدف، شرکت های هواپیمایی باید بر چالش مدیریت جریان داده از منابع متعدد غلبه کنند، در حالی که با حذف ناهنجاری ها از صحت داده اطمینان حاصل کنند.

ساختن سیستم های پیچیده مدیریت درآمد برای اجرای قیمت گذاری مستمر بسیار مهم است و خطوط هوایی را قادر می سازد تا محصولات و خدمات هدفمندتر و مرتبط تری را به مشتریان خود ارائه دهند.

این امر به ویژه در رهایی مشتریان از محدودیت های قدیمی مهم است و راه را برای مدیریت قیمت گذاری و پیشنهادات بلادرنگ باز می کند. شرکت های هواپیمایی با پذیرش قیمت گذاری مستمر و بهینه سازی سیستم های مدیریت درآمد خود، می توانند رقابت پذیری و نرخ تبدیل خود را افزایش دهند و در نهایت سودآوری و موفقیت را در بازاری که به سرعت در حال تغییر است، هدایت کنند.

همه گیری کرونا ثابت کرد که گذار به سمت قیمت گذاری مستمر مبتنی بر زمان واقعی چقدر مهم است. محدودیت های سفر و کاهش تقاضا، تکیه بر داده های تاریخی برای پیش بینی تقاضای آینده ، تعیین قیمت ها را برای خطوط هوایی دشوارتر کرده است.

متأسفانه بسیاری از خطوط هوایی نتوانستند با تغییرات سریع و پیش بینی نشده در الگوهای تقاضای مصرف کننده مقابله کنند. این امر منجر به ناامیدی گسترده صنعت از سیستم های مدیریت درآمد قدیمی شد.
نیاز به سیستم های تطبیقی و مدرن تر آنقدر زیاد شده که برخی از خطوط هوایی سیستم های قدیمی خود را کاملاً خاموش کرده اند و تصمیم گرفته اند که همه چیز را به صورت دستی مدیریت کنند.

ناهماهنگی بین الگوهای تقاضای سال به سال و افزایش دفعات زمان بندی و تغییرات ظرفیت، بسیاری از مفروضات قدیمی را که سیستم های مدیریت درآمد قدیمی بر اساس آن ها ساخته شده اند، باطل می کند.
به منظور جلوگیری از ناامیدی بیشتر، قیمت گذاری مستمر باید به سیستم های مدیریت درآمد جدید تبدیل شود. با این حال، این سوال مطرح می شود که کدام فناوری ها به تحقق این رویا کمک می کنند.

فن آوری های مورد نیاز برای قیمت گذاری مستمر

قابلیت توزیع جدید (NDC) احتمالاً مهمترین نقش را در امکان قیمت گذاری مداوم برای خطوط هوایی ایفا می کند. این فناوری یک چارچوب استاندارد برای توزیع قیمت گذاری پویا و محتوای شخصی شده به مشتریان از طریق کانال های شخص ثالث ارائه می کند .

پس از انتشار پیشنهاد یاتا در اکتبر 2018 به عنوان بخشی از حرکت به سمت قیمت گذاری پویا، انتقال به عصر بعدی قیمت گذاری آغاز شد. این پیشروی نه تنها به تعیین قیمت پویا اشاره دارد، بلکه به مجموعه ای کاملاً منعطف از محصولات خطوط هوایی، با نام مستعار محتوا اشاره دارد که ویژگی آن پاسخ به درخواست ها است.

از منظر فناوری ، سه پیشرفت نوظهور، مدیریت درآمد را به سطح نرخ مستمر می برد. این پیشرفت ها خطوط هوایی و سیستم های مدیریت درآمد آنها را قادر می سازد تا پارامترها را در محل تغییر دهند. با انجام این کار، خطوط هوایی می توانند بر بی ربط بودن داده های تاریخی فروش برای پیش بینی تقاضا غلبه کنند.

هوش مصنوعی : هوش مصنوعی می تواند مدیریت درآمد را متحول کند و به شرکت های هواپیمایی اجازه می دهد تا حجم عظیمی از داده ها را در زمان واقعی تجزیه و تحلیل کنند و پیش بینی های دقیق تری درباره تقاضا و قیمت گذاری انجام دهند.
هوش مصنوعی همچنین می تواند به خطوط هوایی کمک کند تا تصمیمات قیمت گذاری را خودکار کرده و درآمد را در زمان واقعی بهینه کنند. هوش مصنوعی خطوط هوایی را قادر می سازد تا در لحظه به فروش متقابل، فروش و خدمات رسانی بپردازند. این فناوری تعامل با مشتری را تقویت می کند و به آینده ای دیجیتالی منجر می شود که در آن پیشنهاد مناسب در زمان مناسب ایجاد می کند.

یادگیری ماشین: یادگیری ماشین می تواند به خطوط هوایی کمک کند تا الگوهای داده را تجزیه و تحلیل کنند و از طریق همبستگی ورودی داده ها، تصمیمات قیمت گذاری و عملکرد درآمد، در مورد تقاضا و قیمت آینده پیش بینی کنند.

فناوری یادگیری عمیق برای تجزیه و تحلیل متنی داده ها برای قیمت گذاری و استراتژی های درآمد بهینه تر و پیش بینی دقیق تر مورد نیاز است. این فناوری همچنین می تواند قیمت گذاری و تبلیغات را بر اساس رفتار و ترجیحات گذشته مشتری شخصی سازی کند. پیش بینی الگوریتمی به طور مداوم داده ها را تزریق می کند و آن ها را از طریق یادگیری ماشین بدون نیاز به مداخله مدیران درآمد تفسیر می کند.

اینترنت اشیا : اینترنت اشیا می تواند داده های بی درنگ بیشتری را در مورد همه چیز، از تاخیر پرواز گرفته تا ترجیحات مشتری، به خطوط هوایی ارائه دهد. این امر می تواند برای بهبود تصمیمات مدیریت درآمد استفاده شود.
به عنوان مثال، با استفاده از حسگرهای اینترنت اشیا برای نظارت بر شرایط آب و هوایی در زمان واقعی، خطوط هوایی می توانند سطح قیمت و موجودی را در پاسخ به تغییرات مربوط به آب و هوا در صورت تقاضا تنظیم کنند. همچنین، حسگرها در فرودگاه ها می توانند داده هایی را در مورد عملیات تاخیر ارائه کنند.

همانطور که همه این فناوری ها نشان می دهند، آینده مدیریت درآمد یک استراتژی مهم است که خطوط هوایی را قادر می سازد صندلی مناسب را در زمان و قیمت مناسب به مشتری مناسب بفروشند.

این امر تنها با حجم فزاینده ای از داده ها فراتر از داده های رزرو، برنامه پرواز رقبا و قیمت گذاری، از طریق ترکیب اطلاعات از بازارهای سرمایه، معاملات آتی نفت و سایر شاخص های اقتصادی که بر بازار تأثیر می گذارد، امکان پذیر است. سپس تمام این داده ها باید برای تصمیم گیری دقیق در زمان واقعی تجزیه و تحلیل و پردازش شوند.

آیا خطوط هوایی آماده سرمایه گذاری هستند؟

خطوط هوایی با گذشت زمان، بیشتر و بیشتر متوجه می شوند که زمان تغییر اوضاع فرا رسیده است. در واقع، بسیاری از خطوط هوایی قبلاً سرمایه گذاری زیادی در توسعه سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی انجام داده اند که تقاضا را بهتر پیش بینی می کنند و موجودی و قیمت گذاری را مدیریت می کنند.

در اینجا چند مثال عینی آورده شده است:

یک مثال SAS است که سیستم مدیریت درآمد پیشرفته اش با مشارکت آمادئوس، بر اساس مدل پیش بینی درآمد جدید است که داده های فروش زنده را اعمال می کند. همانطور که شرکت هواپیمایی در مطالعه موردی توضیح داد، این فناوری توانایی پیش بینی تقاضای خطوط هوایی را تا 30 درصد بهبود بخشید.

نمونه دیگر لوفت هانزا است که در سال 2019 با اپلیکیشن رزرو سفر Hopper همکاری کرد تا از قابلیت های هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی خود برای پیش بینی دقیق تر قیمت پروازها استفاده کند.
ایرآسیا نیز بسته فناوری خود را به گونه ای پیکربندی کرد که از طریق همکاری با Kambr، تجزیه و تحلیل داده های آینده نگرتر را اعلام کند تا کارآمدتر عمل کند.

مشارکت جت بلو با FLYR Labs فرصت های بهینه سازی درآمد زیادی را برای این شرکت هواپیمایی به ارمغان آورده است.
آزل ایرلاینز با Fetcherr، یکی دیگر از ارائه دهندگان نوظهور فناوری سفر، برای پیش بینی تقاضای آزمایشی از طریق پلت فرم قیمت گذاری Fetcherr's Algo شریک شده است.

با این حال، پیاده سازی فناوری های جدید می تواند پیچیده باشد و نیاز به سرمایه گذاری بلندمدت قابل توجهی در توسعه، زیرساخت ها و پرسنل دارد. ادغام فن آوری های جدید در سیستم مدیریت درآمد یک شرکت هواپیمایی مستلزم تغییراتی در فرآیندهای تجاری موجود و آموزش کارکنان، در کنار یکپارچه سازی های نرم افزاری بالقوه است.

چالش دیگری که خطوط هوایی در اجرای فناوری های جدید مدیریت درآمد با آن روبرو هستند، هزینه اولیه است. بسیاری از تامین کنندگان فناوری گزینه های اشتراک ریسک را ارائه نمی دهند و این امر باعث می شود شرکت های هواپیمایی با منابع محدود سرمایه گذاری در فناوری های اثبات نشده با بازگشت سرمایه نامشخص روبرو شوند.

خطوط هوایی همچنین با چالش های مرتبط با مدیریت داده ها مواجه هستند، زیرا جمع آوری و تجزیه و تحلیل مقادیر زیادی از داده ها از منابع متعدد به طور دقیق برای تغذیه الگوریتم های آن می تواند فرآیندی پیچیده و زمان بر باشد.

در دنیای همیشه در حال توسعه مدیریت درآمد خطوط هوایی، مشارکت با شرکت های فناوری به طور فزاینده ای حیاتی می شود. شرکت های فناوری اطلاعات در کمک به خطوط هوایی برای تغییر سیستم های قدیمی خود بسیار سودمند هستند.