رفع نقاط حادثه خیز ارزان تر است یا هزینه درمان مصدومان؟

به گزارش تین نیوز به نقل از مهر، نقاط حادثه خیز بر اساس شاخص هایی همچون تعداد تصادف های منجر به فوت و آسیب دیدگی شناسایی و پس از اولویت بندی ایمنی و استاندارد سازی می شوند. این نقاط در بررسی هایی که توسط راهداری، پلیس راه و وزارت کشور صورت می گیرد، مشخص و اعلام می شود.

در تصادفات جاده ای بیشترین خسارت وارد آمده به کشور قطعاً از دست رفتن سرمایه انسانی خواهد بود البته این بخش چه در تصادفات فوتی و چه در تصادفات زخمی بیشترین سهم را در خسارت ایجاد شده به بار می آورد؛ علاوه بر این، هزینه سنگین معنوی و مالی، در وقوع سوانح جاده ای خسارت به زیرساخت ها از جمله زیرساخت شبکه راهی سهم عمده ای در این محاسبات جدید دارد.

طبق یک تعریف جهانی از بین عوامل مختلف در وقوع یک سانحه جاده ای سه عامل خطای انسانی، خودرو و جاده نقش اصلی را ایفا می کنند البته در کشورهای مختلف درصدهای سهم این عوامل متعدد است. «نقاط پر تصادف یا همان حادثه خیز در شبکه جاده ای جزو متهمان ردیف اول مرگ محسوب می شود؛ یا به عبارت دیگر،نقاط پر تصادف یا همان حادثه خیز در شبکه جاده ای جز متهمان ردیف اول مرگ محسوب می شود. نقاط حادثه خیز به نقاطی گفته می شود که تکرار تصادفات در یک بازه زمانی در آن منطقه بالا باشد که معیار تشخیص این نقاط دستورالعمل ویژه ای دارد.

آمار هولناک کشته های تصادفات جاده ای در ایران!

بر اساس این گزارش، در جریان سفرهای نوروزی از (۲۵ اسفند ۱۴۰۲) تا (۱۵ فروردین ۱۴۰۳)، ۸۲۸ نفر از هموطنان در این سفرها جان خودشان را از دست دادند که موجب داغدار شدن بسیاری از خانوار شد، آمارهای ذکر شده مربوط به فوتی های سرصحنه تصادف است که منجر به مرگ لحظه ای شده و با محاسبه مجروحان بدحال این تصادف ها که احتمال مرگ آنها زیاد است در نتیجه آمار فوتی تصادفات سفرهای نوروزی بیشتر از این آمار اعلام شده خواهد بود.

در سفرهای نوروزی سال جاری، ۱۰۲ هزار و ۴۸۶ فقره تصادف در کشور طی بازه زمانی اعلام شده رخ داد که رشد ۲.۸ درصدی را در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از آن (۱۴۰۲) نشان می دهد؛ البته در این تصادفات ۲۱ هزار و ۵۹۰ نفر مجروح شدند که حاکی این آمار هم رشد ۱۱.۶ درصدی است؛ رشد آمار تصادفات در نوروز (۱۴۰۳) زنگ خطر را در گوش مسؤولان مربوطه و متولیان این زمینه به صدا در آورده است.

بر اساس آمار، مهم ترین عوامل ۳۴ درصد از تصادفاتی که در جاده ها رخ می دهد به دلیل سرعت، سبقت غیرمجاز، خستگی و خواب آلودگی است؛ البته ناگفته نماند که بیشترین آمار تصادفات برون شهری سرعت و سبقت غیرمجاز عنوان شده اما نمی توان از نقش حائز اهمیت رفع نقاط حادثه خیز جاده ای به عنوان یکی از عوامل اساسی کاهش تصادفات و آمار فوتی ها و مجروحان چشم پوشی کرد.

اصلاح ۴۱۲ نقطه حادثه تا پایان سال گذشته

طی سال های اخیر ۸۸۷ نقطه پر تصادف و حادثه خیز در سراسر کشور شناسایی شد که بر اساس توافق انجام شده بین سه ارگان پلیس راه، وزارت راه و شهرسازی و سازمان راهداری ۴۱۲ نقطه از این نقاط تا پایان سال گذشته (۱۴۰۲) رفع خطر شد. همچنین ۳۱۳ نقطه حادثه خیز نیز از سال های پیش تر وجود داشت که این نقاط هم اصلاح شد؛ بدین ترتیب تاکنون ۷۲۵ نقطه حادثه خیز، رفع خطر شده است.

برای تأمین منبع مالی اصلاح و رفع نقاط پر تصادف و حادثه خیز، طبق گفته مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی مقرر بود منابعی از صندوق خسارت های بدنی به این منظور تأمین شود که تاکنون حتی یک ریال هم از این صندوق تخصیص مالی نشده و هر آنچه که در این زمینه هزینه شد از منابع داخلی سازمان راهداری بوده است.

این مقام مسؤول در ادامه گفته های خود اعلام کرد «انتظار می رود این منابع مالی تأمین شود، زیرا هر ریال آن برای نجات جان انسان ها هزینه می شود و جز تأکیدات دولت و رئیس جمهور است.»

همچنین متولی وزارت راه و شهرسازی نسبت به اینکه «سازمان راهداری» در صدد این است تا نیمه نخست سال جاری باقی مانده نقاط پرخطر را رفع خطر کند، تاکید کرد.

طبق ماده (۵ قانون توسعه حمل و نقل و مدیریت مصرف سوخت) شرکت های بیمه گر موظف اند، متناسب با ارزیابی دولت از عملکرد دستگاه های مؤثر در کاهش حوادث و تلفات حمل و نقل درون شهری و برون شهری، معادل (پنجاه درصد) صرفه جویی حاصل از عدم پرداخت خسارات بیمه بدنه و شخص ثالث را برای آموزش و فرهنگ سازی ایمنی تردد، تأمین تجهیزات، اصلاح فیزیکی نقاط و مقاطع حادثه خیز پرداخت کنند.

دره «مرگ و میر» در ۳۰ کیلومتری روستاها

طبق گفته مسؤولان به جز عوامل سرعت، سبقت غیرمجاز، خستگی و خواب آلودگی، ۳۰ کیلومتری روستاها نیز بیشترین آمار تصادف منجر به فوتی را ثبت کرده و «هشت درصد» میزان مرگ و میر را مسیرهای روستایی به خود اختصاص داده که این آمار در برخی از روستاهای کشور به ۷۰ درصد می رسد که زنگ خطر جدی را به صدا در می آورد.

البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که وقوع تصادفات آسیب های اجتماعی و اقتصادی بسیاری را بر جامعه تحمیل می کند.

سه استان صدرنشین نقاط حادثه خیز!

بر اساس آمار تا آبان ماه سال گذشته (۱۴۰۲)، تهران، خوزستان و فارس بیشترین نقاط حادثه خیز را داشتند که تعدادی از این نقاط تا بدین لحظه رفع شده است. سردار کمال هادیان فر معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی در زمان سکان داری سمت پیشین خود (رئیس پلیس راهور) نسبت به عملکرد دولت قبل به دلیل عدم توجه به نقاط حادثه خیز انتقاد داشت وی اعلام کرده بود «شناسایی نقاط حادثه خیز طی ۲ دهه اخیر ثابت مانده بود و طی هشت سال دولت گذشته هیچ اقدامی در خصوص رفع نقاط حادثه خیز نشد، البته از ابتدای سال (۱۳۸۳) تا ۱۳۹۵ دولت ها هیچ گونه گامی برای رفع نقاط حادثه خیز نداشتند.

آمار وحشتناک جان باختگان سفرهای تعطیلات عید سعید فطر، طی سه روز!

آمار تصادفات جاده ای فقط به سفرهای نوروزی ۱۴۰۳ ختم نشد. در تعطیلات سه روزه پایان ماه مبارک رمضان جان باختن ۱۰۱ نفر از هموطنان بر اثر تصادفات طی ۳ روز اعلام شد؛ البته و هزار و ۲۲۳ نفر هم مصدوم و مجروح شدند که با توجه به مجروحان بدحال آمار فوتی ها احتمالاً افزایش یافته است.

حدود ۱۰ درصد تصادفات و تلفات جاده ای ناشی از نقاط حادثه خیز است؛ اگرچه در برابر عوامل دیگر بروز حوادث رانندگی همچون خطای انسانی و خودرو وزن کمتری دارد اما تکرارپذیر بودن حادثه در آن نقطه می تواند زمینه را برای افزایش سهم و آمار آن فراهم کند.

تأثیر چشمگیر کیفیت پایین خودروهای داخلی!

طی سالیان اخیر، خودروهای بی کیفیت داخلی به همراه نقاط حادثه خیز نقش اساسی و پررنگی در افزایش آمار فوتی های تصادفی دارند، به طوری که تمام مراجع ذی صلاح این دو عنصر را از عوامل اصلی تلفات تصادفات جاده ای عنوان می کنند.

زمانی که در شرکت های خودروساز داخلی شاهد ارتقای کیفیت و ایمنی محصولات نباشم، قطعاً با وجود نقاط حادثه خیز و برخی از خطاهای انسانی متقابلاً باید آمار بالای تصادفات و تلفات جاده ای را نیز پذیرا باشیم.

بر همین اساس، در روزهای اخیر محمدرضا رضایی کوچی رئیس کمیسیون عمران مجلس با اشاره بر اینکه نقاط حادثه خیز یکی از عوامل پررنگ بروز تصادفات جاده ای است، گفت: طبق آمار ارائه شده، در سال جاری بیش از ۸۲۸ نفر از هموطنان مان را در تصادفات جاده ای ایام نوروز از دست دادیم. تعداد آمار فوتی ها زیاد بوده و قابل قبول نیست. عوامل متعددی در این خصوص تأثیرگذار است که از جمله آنها می توان به کیفیت پایین خودروهای داخلی و نیز خطاهای رانندگان و وجود نقاط حادثه خیز جاده ای اشاره کرد.

وی در ادامه در خصوص کیفیت پایین خودروهای داخلی انتقاد کرد و افزود: عمده خودروهای تصادفی منجر به فوت در طرح نوروزی، خودروهای داخلی بودند؛ متأسفانه موضوع واردات خودروها آن طور که هدف قانونگذار بود اجرایی نشده است.

این نماینده مجلس عنوان کرد: برای رفع نقاط حادثه خیز اقداماتی صورت گرفته اما کماکان حدود ۸۰۰ نقطه پر خطر و حادثه خیز در جاده های کشور داریم که برای بهبود و اصلاح آنها باید گام های جدی برداشته شود.

تاکید کاهش ۵۰ درصدی تلفات جاده ای در برنامه هفتم توسعه کشور

به گزارش مهر، در برخی از کشورها هزینه عوارض سوخت صرف نگهداری جاده های آن کشور می شود؛ زیرا تأمین و نگهداری زیرساخت ها جز حیاتی ترین موارد خواهد بود.

طبق گفته سازمان راهداری برای نگهداری راه ها باید سالانه ۴ تا ۶ درصد ارزش جاده ها هزینه شود و در کنار آن رفع هر نقطه حادثه خیز ۵ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.

د حقیقت می توان گفت باید مخارج نگهداری جاده های کشور تأمین شود تا شاهد بهبود وضعیت جاده ها باشیم. البته روش های متعددی برای تأمین مالی جاده ها در کشور وجود دارد که می توان به اخذ عوارض از خودروها، عوارض سوخت و عوارض جاده ای اشاره کرد که هم اکنون در ایران تنها اخذ عوارض جاده ها اجرایی می شود.

در برنامه هفتم توسعه کشور، هدف گذاری و تاکید شده تا پایان این برنامه باید تصادفات جاده ای حداقل تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کند و تمام دستگاه های ذیربط برای تحقق این برنامه در زمینه اعلام شده موظف هستند.

نیاز تخصیص ۲۰۰ هزار میلیاردی برای بهسازی جاده های کشور

علیرضا سیاهپور مدیر کل دفتر نگهداری رویه و ابنیه فنی راه سازمان راهداری و حمل و نقل، هزینه های نگهداری و به سازی جاده های کشور را تشریح و اعلام کرد «۲۸۸ هزار کیلومتر راه اصلی و فرعی و روستایی در سطح کشور وجود دارد که اکثر آنها آسفالت هستند. راه های شریانی و اصلی و بزرگراهی شامل ۶۹ هزار کیلومتر باند است که هر دو سال یک بار به شکل سیستماتیک پایش می شود و در معرض بهسازی و نگه داشت و تعمیر است.

مدیر کل دفتر نگهداری رویه و ابنیه فنی راه سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در ادامه تاکید کرد: ۲۲ هزار کیلومتر از این ۶۹ هزار کیلومتر در سال گذشته به سازی شد و حدود ۴۶ درصد جاده های ما به علت عقب ماندگی تاریخی ناشی از کمبود منابع مالی دارای خرابی سبک و سنگین هستند. اگر بخواهیم تمام راه ها بدون کوچک ترین اختلال باشد، نیازمند ۲۰۰ هزار میلیارد سرمایه است که در یک بازه دو تا سه ساله کل خرابی ها را به پانزده تا بیست درصد که یک نرخ جهانی است، برسانیم.

مدیر کل دفتر نگهداری رویه و ابنیه فنی راه سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای تصریح کرد: هزینه ای بابت تردد در بزرگراه ها اخذ نمی شود ولی در آزادراه ها، هزینه تردد اخذ می شود. هزینه هایی که از سال ۸۲ تا کنون بیش از ۵۷۰ برابر شده است و هزینه اخذ عوارض ۱۵ برابر شده که همین مسائل باعث شده که پیمانکاران نتوانسته به خوبی خدمت دهی کنند.

سیاهپور خاطرنشان کرد: هر تردد در آزادراه قم و تهران ۱,۲۰۰ تومان است که کل درآمد این مسیر، ۷۶ میلیارد بوده و صرفاً برای نگهداری رویه آسفالت این اتوبان ۴۰۰ میلیارد است.

تخصیص درآمدهای مالیاتی دولت برای کاهش تلفات جاده ای

مالیات در ایران ذیل عنوان درآمدهای جاری دولت قرار می گیرد و تقریباً مهم ترین منبع درآمدی دولت محسوب می شود. درآمد مالیاتی دولت از دو رکن اصلی مالیات مستقیم و مالیات بر کالا و خدمات (غیرمستقیم) تشکیل می شود.

بررسی ها نشان می دهد که میزان اخذ مالیات از سال (۱۳۹۷) تا (۱۴۰۲) سیر صعودی محسوسی یافته است به گونه ای که از مالیات ۱۰۹ هزار میلیارد تومانی در سال (۱۳۹۷) به مالیات حدود ۸۰۶ هزار میلیارد تومانی رسیده که بیانگر افزایش ۷۴۰ درصدی است.

به نظر می رسد، بخشی از درآمدهای مالیاتی دولت طی ۶ سال گذشته می توانست تاکنون جان بسیاری از افراد را نجات دهد، زیرا با تخصیص بخشی از این درآمد به ارگان های مسؤول رفع نقاط حادثه خیز و ارتقای سطح ایمنی جاده های کشور شاهد کاهش آمار فوتی و مجروحان باشد در مقابل به وضعیت زیرساخت های کشور، بهبود ببخشد.

کاهش کیفیت زندگی پس از تصادفات جاده ای

براساس این گزارش، سوانح رانندگی یکی از دلایل اصلی مرگ ومیر جوانان است و بخش اعظم قربانیان حوادث رانندگی را نیروهای سازنده و فعال جامعه تشکیل می دهند. بدون شک از دست دادن نیروی انسانی فعال که عامل اصلی توسعه هر جامعه ای هستند، عوارض و خسارت های مالی، اقتصادی و اجتماعی وسیعی را متوجه جامعه خواهد کرد.

پیامدهای ناشی از این حوادث نیز یکی از عمده ترین عوامل ناخوشی در جامعه است و از ابعاد مختلفی می تواند برای خانواده ها و کل افراد جامعه مساله آفرین باشد. این حوادث نه تنها به طور مستقیم آسیب جسمی به افراد وارد می کنند، بلکه به طور غیرمستقیم نیز بر روی عملکرد اجتماعی تأثیر دارند.

دولت باید طی هرسال علاوه بر تخصیص بودجه عمرانی، مبلغ جداگانه ای برای بهسازی وضعیت جاده های کشور در نظر داشته باشد؛ زیرا پیامدهای پس از تصادف در جامعه مطلوب نخواهد بود؛ صدمات جسمی با مراقبت های پزشکی و باز توانی درمان می شوند؛ اما فشارهای اجتماعی آن از چندین هفته و گاهاً تا پایان عمر ادامه خواهد داشت که زندگی افراد را دچار اختلال می کند.