دستور کاخ سفید به ناسا برای ایجاد «ساعت هماهنگ ماه»
کشش گرانشی ضعیف تر ماه به این معنی است که زمان در آنجا سریع تر از زمین پیش می رود و اکنون ناسا به دستور کاخ سفید قصد دارد تا سال ۲۰۲۶ یک زمان استاندارد قمری تعیین کند.
کشش گرانشی ضعیف تر ماه به این معنی است که زمان در آنجا سریع تر از زمین پیش می رود و اکنون ناسا به دستور کاخ سفید قصد دارد تا سال ۲۰۲۶ یک زمان استاندارد قمری تعیین کند.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، کاخ سفید یک وظیفه کمی غیرمعمول اما حیاتی به ناسا محول کرده است و آن، کشف چگونگی تشخیص زمان در ماه است.
به نقل از گاردین، مقامات دفتر سیاست علم و فناوری(OSTP) از ناسا می خواهند که به طور مشخص یک سیستم زمان سنجی برای ماه ایجاد کند که به عنوان زمان هماهنگ قمری(LTC) شناخته می شود.
آخرین مهلت برای تحقق این امر نیز پایان سال ۲۰۲۶ در نظر گرفته شده است.
چرا زمان روی ماه سریع تر می گذرد؟
ممکن است زمان را مطلق تصور کنید، اما جاذبه در چگونگی گذشتن ثانیه ها نقش دارد. کشش گرانشی ضعیف تر در ماه به این معنی است که زمان در آنجا سریع تر و حدود ۵۸.۷ میکروثانیه در هر روز سریع تر از زمین پیش می رود. این مقدار، کم اما قابل توجه است و یک زمان هماهنگ قمری باید این تفاوت را محاسبه کند.
طبق گزارش گاردین، کوین کوگینز مقام ارشد ارتباطات و ناوبری ناسا توضیح می دهد که چرا ماه به سیستم زمان سنجی خاص خود نیاز دارد.
به گفته وی: زمان در ماه متفاوت از زمین جریان دارد. منطقی است که مکان هایی مانند ماه یا مریخ روش خاص خود را برای ردیابی زمان داشته باشند، درست مانند ما در زمین.
آرتمیس و اهمیت زمان سنجی قمری
پروژه آرتمیس ناسا برنامه های بزرگی برای ماه دارد که شامل بازگرداندن فضانوردان به سطح ماه در سال ۲۰۲۶ و در نهایت ایجاد یک پایگاه علمی دائمی در کره ماه می شود که پله ای برای انجام ماموریت های آینده به مریخ خواهد بود.
استاندارد زمانی یکپارچه قمری برای انجام عملیات ها به صورت روان و هماهنگی با زمین کلیدی است. کافی است به هر چیزی از انتقال داده تا ناوبری و حتی ارتباطات ساده فکر کنید. همگام سازی آنها بدون سیستم زمانی قمری استاندارد و توافق شده بسیار دشوار خواهد بود.
چالش جهانی ساعت
زمان سنجی در زمین به زمان هماهنگ جهانی(UTC) متکی است که توسط شبکه ای از ساعت های اتمی دقیق در سراسر جهان نگهداری می شود. تعیین نحوه پیاده سازی یک همتای قمری برای UTC کار دقیقی را می طلبد. قراردادهای بین المللی نقش مهمی در تعریف استانداردهای LTC ایفا خواهند کرد.
یادداشت OSTP بر همکاری از طریق سازمان های استانداردسازی موجود و دستیابی به توافقات با بسیاری از کشورهایی که توافقنامه آرتمیس(اصول راهنمای همکاری فضایی) را امضا کرده اند، تأکید می کند. قابل توجه است که رقبای فضایی اصلی ایالات متحده یعنی چین و روسیه هنوز توافقنامه آرتمیس را امضا نکرده اند.
حتی اگر ناسا LTC را نیز معین کند، باید مرزی برای جایی که از آن شروع می کند، تعیین شود. ایستگاه فضایی بین المللی همچنان از UTC استفاده خواهد کرد. در نهایت، این به ناسا بستگی دارد که مشخص کند این انتقال دقیقاً کجا رخ دهد و درست مانند زمین، نگه داشتن زمان در ماه بی خطر عاری از خطا نخواهد بود.