◄ آسیب شناسی عقب ماندگی بخش زیرساخت ها در بشاگرد/ بخش دوم
پس از گذشت نزدیک به ۲۲ سال از اجرای برنامه های توسعه ای، هنوز توسعه مورد انتظار در بشاگرد به ویژه بخش گوهران محقق نشده و در بسیاری از شاخص های توسعه بین بشاگرد و سایر مناطق فاصله معناداری هنوز وجود دارد.
رضا علامه زاده: نگاهی به ۶ برنامه توسعه پس از پیروزی انقلاب اسلامی نشان می دهد روستاها در برنامه اول و دوم توسعه سر فصل مستقلی نداشته و در این دو برنامه به صورت کلی به توسعه روستاها و عدالت اجتماعی اشاره شده بود، اما در سه برنامه دیگر روستاها دارای سر فصل مستقلی شده و به صراحت در حوزه توجه به زیرساخت به ویژه (جاده، آب، برق، بهداشت آموزش، مسکن و ارتباطات) تکالیفی برای دولت ها تعیین و ابلاغ گردید که در بشاگرد به دلایلی که به صورت گذرا در ذیل به آن اشاره می شود، کمتر روی اجرا به خود دید، به عنوان نمونه براساس بند « ج» ماده «۱۳۷» قانون برنامه سوم (دولت موظف بود همه ساله اعتبارات خاصی را در لوایح بودجه به نحوی پیش بینی نماید تا پس از پایان برنامه سوم، کلیه روستاهای بالای ۲۰ خانوار از راه مناسب، مدرسه، آب شرب بهداشتی، برق و تلفن برخوردار شوند) که به دلایل ذیل پس از گذشت نزدیک به ۲۲ سال از این برنامه توسعه مورد انتظار در بشاگرد به ویژه بخش گوهران محقق نشده و به دلایل ذیل در بسیاری از شاخص های توسعه بین بشاگرد و سایر مناطق فاصله معناداری هنوز وجود دارد.
۱ــ عدم حضور میدانی مدیران ارشد از هر سه قوه در روستاهای دور دست و سخت گذر هر سه بخش بشاگرد.
۲ــ پائین بودن شاخص های توسعه در بخش های مختلف زیرساخت در این منطقه به ویژه در بخش جاده.
۳ــ قصور و تقصیر و ترک فعل دولت ها در ادوار مختلف در اجرای قوانین مصوب برنامه های توسعه، اسناد بالادستی به ویژه در بخش آمایش سرزمین، جمعیت و مرز.
۴ــ عدم توجه کافی به توصیه و سفارشات حضرت امام «ره» و مقام معظم رهبری و انتظارات و توصیه های معظم له در رسیدگی شایسته به محرومان و روستاها
۵ــ کم رنگ یا بی اثر بودن نظارت مجلس شورای اسلامی در اجرای به موقع قوانین و تکالیف قوانین برنامه های توسعه.
۶ــ عدم ورود قوه قضائیه از باب نظارت بر حسن اجرای قوانین و احیا و مطالبه حقوق عامه مردم بشاگرد موضوع بند «۲» اصل ۱۵۶ قانون اساسی و ترک فعل ها
۷ــ حضور نداشتن موثر رسانه های دیداری، شنیداری به خصوص صدا و سیما در منطقه بشاگرد جهت انعکاس مشکلات و مطالبه حقوق مردم از مسئولان.
اما چاره کار کجاست، به نظر می رسد مهمترین ابزاری که می تواند غفلت های گذشته در مورد زیرساخت ها را در منطقه محروم بشاگرد جبران کند، حضور جدی تر دولت، مجلس به خصوص کمیسیون عمران، اصل نود، قضایی، نهادهای انقلابی به ویژه بنیاد مستضعفان، برکت، علوی، بسیج سازندگی و مهمتر از همه حضور مؤثر قوه قضائیه از باب احیا و اجرای حقوق عامه موضوع بند«۲» اصل «۱۵۶» قانون اساسی و ترک فعل مسئولان است که در صورت تحقق موارد فوق می توان امید داشت به کمک رسانه و مطالبه گری عقب ماندگی حوزه زیرساخت در بخش های مختلف بشاگرد و به ویژه جاده به عنوان پیشران توسعه در سایر بخش ها تا حدودی جبران و تسریع شود.
