◄ بررسی توانمندی جنگنده چینی J10 در برابر جنگنده های F35 اسرائیل؛ نقاط قوت و ضعف
بررسی های کارشناسی حاکیست جنگنده چینی J10C توانمندی های قابل توجهی، در برابر F35 اسرائیل دارد اما فناوری رادارگریز و جنگ شبکه محور این شکاری بمب افکن ساخت آمریکا می تواند حریف چینی با با چالش جدی مواجه کند.
با افزایش زمزمه ها درباره احتمال خرید جنگنده چینی J10 توسط ایران، این سؤال مهم مطرح می شود که آیا این جنگنده نسل ۴.۵ می تواند در صورت درگیری نظامی، حریف هماوردی برای F35 اسرائیل باشد؟ پاسخ این پرسش، نیازمند نگاهی دقیق تر به ویژگی های هر دو هواپیما، وضعیت زیرساختی نیروی هوایی ایران و مفاهیم جنگ هوایی مدرن است.
خبر پربازدید امروز را بخوانید:
◄ بمباران فردو و نطنز و امنیت سفرهای ایام محرم؛ فاصله امن جاده ها و مسافران از مراکز هسته ای چقدر است؟
در این بررسی باید واقعیت ها را مدنظر قرار داد و از فرضیات غیرمنطقی دوری کرد چرا که در شرایط جنگی واقع بینی بهترین گزینه است.
جنگنده J10C سریع، چابک و پیشرفته اما پیدا!
جنگنده J10C که توسط شرکت چنگدو چین توسعه یافته، بدون شک در رده جنگنده های پیشرفته نسل ۴.۵ قرار می گیرد. این هواپیما به رادار AESA، موشک های برد بلند و توانایی نسبی در جنگ الکترونیک مجهز است. با این حال، بزرگ ترین ضعف J10C نبود قابلیت رادارگریزی واقعی است؛ عاملی که آن را در برابر جنگنده نسل پنجمی مانند F35 به طرز محسوسی آسیب پذیر می سازد.
F35 جنگنده ای با فناوری برتر و رادارگریزی بالا
F35 نه تنها از رادارگریزی بسیار بالا برخوردار است بلکه به لطف حسگرهای یکپارچه، موتور قدرتمند، سامانه های ارتباطی رمزنگاری شده و توانمندی در جنگ شبکه محور، برتری محسوسی نسبت به اکثر جنگنده های نسل چهارم دارد. این ویژگی ها به F35 این امکان را می دهد که پیش از شناسایی توسط J10C، اقدام به رهگیری و شلیک کند.
نبردی نابرابر به ویژه در نبود زیرساخت های پشتیبان
تجربه پاکستان در استفاده موفق از J10C در برابر هند نشان داد که این جنگنده با پشتیبانی آواکس و سامانه های جنگ الکترونیک می تواند تهدید جدی باشد. اما ایران نه تنها فاقد هواپیماهای هشدار زودهنگام (آواکس) پیشرفته است، بلکه زیرساخت فنی کشور برای پشتیبانی، نگهداری و آموزش نیروی انسانی برای کار با فناوری های چینی نیز با محدودیت مواجه است. ناوگان فعلی ایران که عمدتاً بر پایه فناوری های غربی دهه های گذشته است، انتقال به یک پلتفرم کاملاً متفاوت مانند J10 را دشوار می سازد.
نهایتا این که به دلیل برتری F35 در میدان نبرد احتمالی در یک رویارویی مستقیم بین J10C و F35، به ویژه بدون پشتیبانی آواکس، سامانه های جنگ الکترونیک یا ارتباطات شبکه ای پیشرفته، شانس موفقیت J10C بسیار اندک خواهد بود. با وجود اینکه خرید این جنگنده می تواند یک گام رو به جلو برای نوسازی نیروی هوایی ایران باشد، اما نباید از محدودیت های عملیاتی و فناوری آن چشم پوشی کرد. جنگنده چینی J10C تنها در سایه یک اکوسیستم پیشرفته هوایی می تواند به قابلیت های کامل خود دست یابد.
انتهای پیام
