◄ عبور از راهداری سنتی برای کاهش هدررفت منابع
راهداری فعلی اعتبارات را می‌بلعد و اثربخشی چندانی ندارد، این امر باید آسیب‌شناسی شده و در وضعیت نیروی انسانی به کار گرفته شده تجدید نظر شود.
در سال 95 براساس مصوبه جدید شورای عالی اداری، مدیریت راهداری از ادارات کل راه‌وشهرسازی استان‌ها منفک و به ادارات کل حملونقل و پایانه‌های استان‌ها ملحق شد.
حال و پس از گذشت بیش از 2 سال از این انجام این ادغام یک کارشناس جاده‌ای معتقد است کارشناسان راهداری امیدوار بودند انتقال ماموریت راهداری به ادارات حملونقل به تغییر در شیوه راهداری و بهره‌ور کردن آن بینجامد.
به گزارش تین‌نیوز، فروغ فاریابی با بیان این‌که به نظر می‌رسد ادامه فعالیت راهداری به شیوه گذشته، هدر دادن منابع است، خاطرنشان کرد: متاسفانه روح حاکم بر راهداری سنتی تغییر نکرده و انتظار است که با توجه به کمبود منابع، از انجام امور روزمره پرهیز شود و برنامه‌ریزی عملیاتی بر مبنای ارزش ریالی هر اقدام پیاده شود.
وی به تین‌نیوز گفت: راهداری به شیوه سنتی فعلی اثربخشی چندانی ندارد، این امر باید آسیب‌شناسی شده و در وضعیت نیروی انسانی به کار گرفته شده تجدید نظر شود.
این کارشناس افزود: البته این درصورتی است که همچنان راهداری و حملونقل به این شکل و در یک مجموعه باشند.
فاریابی تاکید کرد: اگر راهداری مدرن و پویا و عملیات‌محور نباشد درخواست میشود بهتر است دو مجموعه راهداری و حملونقل مجددا تفکیک و از یکدیگر جدا شوند.
به گزارش تین‌نیوز، مهرماه سال 94 و همزمان با آغاز زمزمه‌های ادغام ادارات راهداری و حملونقل استان‌ها، «رضا اکبری» کارشناس نگهداری راه در یادداشتی که در تین‌نیوز منتشر شد، نوشته بود: این روزها موضوع ادغام حوزه مدیریت راهداری ادارات کل راه و شهرسازی استان‌ها در ادارات کل حملونقل و پایانه‌های استان‌ها و تشکیل «اداره کل راهداری و حملونقل جاده‌ای استان» بسیار مطرح است.
اکبری تاکید کرده بود: اگرچه ساختار تشکیلات استانی سازمان راهداری و حملونقل جاده ای نشان می‌دهد که حوزه راهداری این سازمان در استان‌ها به جای قرار داشتن در ادارات کل راه و شهرسازی، باید در اداره کل ذیربط استانی سازمان راهداری و حملونقل جاده‌ای قرار داشته باشد و با نگاهی ساده و سطحی به تشکیلات فعلی می‌توان استدلال کرد که جایگاه فعلی حوزه مدیریت راهداری در استان‌ها نادرست است ولی بهتر است اندکی از بالاتر به این قضیه نگریسته و تجربیات کشورهای پیشرو مرور شده و سیاست‌های کلان وزارت راه در حوزه نگهداری راه‌ها با نگاهی ملی و اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد.
این کارشناس حوزه نگهداری راه، در ادامه یادداشت خود افزوده بود: وضعیت فعلی ساختار حوزه راهداری در ادارات کل راه و شهرسازی استان‌ها نباید شتابزده تغییر کند و این ادغام درصورت عدم توجه به تبعات آتی آن، می‌تواند یک خطای کلیدی و استراتژیک محسوب شود و حتی ممکن است در آینده موجبات پشیمانی طراحان و دست اندرکاران و از همه مهم‌تر، ضرر و زیان کلان اقتصادی را به کشور فراهم کند.
وی افزوده بود: در تمام کشورهای پیشرو، که البته بسیاری از شیوه های گذشته و امروزی نگهداری راه در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه را بارها آزموده‌‌اند و مدیریت نگهداری راه‌های آنها در مرحله تکوین یافته قرار گرفته است، شبکه راه‌های کشور به لحاظ عملکرد در 2 دسته اصلی کاملاً متمایز شامل: 1- شبکه بزرگراه‌های ملی (شامل بزرگراه‌ها و آزادراه‌ها و راه‌های مهم با عملکرد ترانزیتی در سطح ملی موسوم به راه‌های شریانی که راه‌های ممتاز یا درجه یک کشور نیز نامیده میشود) و 2- شبکه راه‌های ایالتی (راه‌های منطقه‌ای یا استانی یا راه‌های درجه 2 موسوم به راه‌های غیرشریانی شامل راه‌های فرعی و روستایی) تقسیم‌بندی می شوند.
اکبری در بخش دیگری از یادداشت خود خاطرنشان کرده بود: الحاق حوزه مدیریت راهداری ادارات راه هر استان به ادارات حملونقل و پایانه‌های هر استان، می‌تواند منشا یک خطای استراتژیک بزرگ باشد. تردیدی نیست که نیازهای بی‌پایان راه‌های فرعی غیر شریانی و فشارهای غیرمتعارف از جوانب مختلف برای نگهداری آنها موجب خواهد شد تا نگهداری راه‌های شریانی به‌طور جدی صدمه ببیند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.