◄ تهیه طرح جامع حمل و نقل کشور توسط متخصصان داخلی مایه افتخار است
علیرضا فندرسکی مدیرعامل مهندسین مشاور طرح هفتم در گفتگو با تین نیوز از تهیه و تدوین طرح جامع حمل و نقل کشور توسط این شرکت خبر داد.
نخستین طرح جامع حمل و نقل کشور به زودی توسط شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم رونمایی می شود. این طرح نقشه راه توسعه حوزه حمل و نقل کشور را در افق 1414 به صورت علمی و کارشناسی در اختیار وزارتخانه ها و سازمان های مرتبط و بخش های تصمیم گیر کشور قرار می دهد.
مهندس «علیرضا فندرسکی» مدیرعامل شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم در گفتگو با تین نیوز درباره این طرح و سایر پروژه های انجام شده توسط این شرکت توضیحاتی ارائه کرده است که در ادامه می خوانید.
وی فارغ التحصیل رشته مهندسی عمران - عمران از دانشگاه علم و صنعت و دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی عمران - برنامه ریزی حمل و نقل از دانشگاه صنعتی شریف است و فعالیت در حوزه های مختلف راه و شهرسازی و شرکت های خصوصی و دولتی را در کارنامه دارد.
شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم در چه سالی و با چه هدفی تاسیس شده و چه پروژه هایی را تاکنون انجام داده است؟
شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم یکی از شرکت های مهندسی مشاور باسابقه و خوشنام در کشور به شمار می رود که در سال 1365 توسط اساتید دانشگاه علم و صنعت با هدف ارائه مطالعات تخصصی ترافیک و راه تاسیس شده است. این شرکت رتبه یک را در هر دو حوزه ترافیک و راه از سازمان برنامه و بودجه کسب کرده و مطالعات تخصصی پروژه های متعددی را در حوزه های درون شهری و برون شهری به عهده داشته و با موفقیت به پایان رسانده است. در حال حاضر مطالعات طرح جامع ترافیک شهر اصفهان، شهرکرد، قم و همدان در این مجموعه در حال انجام است که مطالعات طرح جامع ترافیک شهرهای قم و همدان در مراحل پایانی قرار دارد. همچنین مطالعات طرح جامع ترافیک شهرهای اراک، زنجان، ارومیه و کیش نیز توسط شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم انجام شده و به پایان رسیده است.
در بخش راه نیز مهندسین مشاور طرح هفتم جزو مجموعه های قوی کشور محسوب می شود و نیروهای متخصص ما در این بخش از توان کارشناسی و تجارب بالایی برخوردارند.
طرح جامع حمل و نقل کشور که به نوعی مهم ترین طرح مطالعاتی حوزه حمل و نقل تاریخ معاصر ایران به شمار می آید نیز به مهندسین مشاور طرح هفتم سپرده شده است. این طرح از چه جنبه هایی حائز اهمیت است؟
شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم در سال 1401 در یک فرآیند رقابتی و با برنده شدن در مناقصه عهده دار انجام طرح جامع حمل و نقل کشور شده است. این پروژه زیر نظر دفتر طرح جامع و مدل های حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی در حال انجام است. طرح جامع حمل و نقل کشور بر اساس قوانین احکام دائمی برنامه های توسعه ای – جزء 2 بند ج ماده 30 مصوب 1395 – پیگیری می شود و هدف از تهیه این طرح در اختیار داشتن نقشه راه علمی و کارشناسی برای توسعه حمل و نقل در کل کشور در افق پیش رو است. با در اختیار داشتن این طرح مشخص خواهد شد که با چه حجم از تقاضای حمل و نقل در شقوق مختلف آن در افق 1414 مواجه خواهیم بود و برای پاسخگویی به این تقاضا باید چه توسعه هایی را در وجوه مختلف انجام دهیم و چه گروه هایی را در این توسعه ها مشارکت دهیم و کدام پروژه ها را اولویت دهیم و کدام پروژه ها را از اولویت خارج و یا به طور کل حذف کنیم.
آیا با اتمام این طرح می توان به بهینه شدن تخصیص بودجه توسعه شبکه حمل و نقل امیدوار بود؟
مهم ترین بحثی که در انتخاب و توسعه مدهای مختلف حمل و نقل از جاده ای و ریلی گرفته تا هوایی و دریایی وجود دارد برآورد تقاضای بار و مسافر است. به عبارت دیگر ما می خواهیم بدانیم در افق 1414 چه مقدار بار و مسافر در وجوه مختلف حمل و نقلی خواهیم داشت و بر اساس این نیاز، کمبودهای خود را در آزادراه ها و جاده ها و شبکه ریلی و فرودگاه ها و بنادر جبران کنیم و با در اختیار داشتن طرح جامع حمل و نقل ما می توانیم شبکه حمل و نقل کشور را به نحو بهینه ای طراحی کنیم و قطعا این امکان را هم خواهیم داشت که در تخصیص بودجه به صورت کارشناسی تری عمل کنیم.
چرا طرحی با این اهمیت تاکنون در ایران انجام نشده است؟
این سوال خوبی است که باید سیستم تصمیم گیری و برنامه ریزی کشور به آن پاسخ دهد اما باید به این واقعیت اذعان کنیم که ما در کشور در زمینه برنامه ریزی و کار کارشناسی ضعف های جدی داریم و خسارت های فراوانی را نیز از بابت متحمل می شویم. البته اگر تاریخچه تهیه طرح های جامع در حوزه حمل و نقل را بررسی کنیم به تلاش هایی هم که در این زمینه انجام شده برمی خوریم. به عنوان مثال اولین مطالعات طرح جامع حمل و نقل در سال های 1365 تا 1370 توسط سازمان برنامه و بودجه انجام شده است که یک طرح کلی محسوب می شد و جزئیات لازم را دربرنمی گرفت. در سال 1382 شرکت مشاور مترا با مشارکت شرکت مشاور فرانسوی اجیس مطالعات دیگری را برای تهیه طرح جامع حمل و نقل به عهده گرفتند که این مطالعات متاسفانه به رغم هزینه قابل توجه در سال 1389 بدون خروجی قابل قبول، ناتمام ماند. در سال 1394 مجددا فاز اول طرح جامع حمل و نقل کشور به هفت دانشگاه کشور شامل؛ دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه بوعلی سینا همدان سپرده شد. مطالعات کارشناسی که توسط این دانشگاه ها در این حوزه انجام شد فاز اول این طرح را در سال 99 با موفقیت به پایان رساند. کاری که اکنون مهندسین مشاور طرح هفتم انجام می دهد در واقع از جمع بندی خروجی مطالعات این هفت دانشگاه است.
بنابراین می توان گفت مطالعات طرح جامع حمل و نقل کشور به دست مراکز دانشگاهی و متخصصان ایرانی انجام شده و شرکت طرح هفتم نیز به عنوان یک شرکت داخلی این طرح را به سرانجام می رساند؟
دقیقا همین طور است. این مایه مباهات است که طرحی با این اهمیت و با این سطح از کار فنی و تخصصی توسط کارشناسان توانمند ایرانی و مراکز علمی و دانشگاهی کشور انجام شده و شرکت مهندسین مشاور طرح هفتم نیز به عنوان تکمیل کننده طرح، با اتکا به تخصص و دانش کارشناسان خود فاز نهایی این طرح را تهیه می کند. دانش و توانمندی فارغ التحصیلان رشته برنامه ریزی حمل و نقل در کشور اکنون در سطحی قرار دارد که کشورهای پیشرفته دنیا برای جذب آنها رقابت می کنند و این امر ضمن آن که به ما حس افتخار و سربلندی می دهد زنگ خطری برای کشور ما است که شرایط را برای کار و زندگی این عزیزان فراهم کنیم تا شاهد از دست دادن سرمایه های انسانی خود و جذب آنها توسط کشورهای دیگر نباشیم.
انتهای پیام
