◄ دو پیشنهاد به مسئولان: بازگشت رانندگان بازنشسته واجد شرایط به فعالیت یا اصلاح حقوق بازنشستگی رانندگان
حقوق بازنشستگان راننده در شرایط کنونی، با واقعیت های زندگی امروز و رشد سرسام آور تورم، هیچ تناسبی ندارد و این شکاف عمیق میان درآمد و هزینه های زندگی، عملاً کارکرد حمایتی حقوق بازنشستگی را از بین برده و بسیاری از رانندگان را به زیر خط فقر سوق داده است.
حمید حسین زاده: گزارش مستند اخیر تین نیوز درباره راننده بازنشسته ۶۲ ساله، صرفاً روایت یک فرد نیست؛ بلکه تصویر فشرده وضعیت هزاران راننده ای است که پس از بیش از سی سال کار سخت، فرسایشی و پرخطر در جاده ها، امروز با حقوقی در حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان، حتی از تأمین حداقل های یک زندگی آبرومند نیز ناتوان اند.
بازنشستگی رانندگان و حقوقی که جواب زندگی را نمی دهد/ یک راننده بازنشسته: جلوی خانواده ام شرمنده ام
برای بسیاری از آنان، بازنشستگی نه آغاز آرامش، بلکه شروع دوره ای از اضطراب معیشتی و شرمندگی در برابر خانواده است. وضعیتی که نه شایسته جامعه رانندگان است و نه قابل دوام، و بی تردید نیازمند چاره اندیشی فوری و اقدام مؤثر همه مسئولان و مراجع ذی ربط است.
رانندگان بازنشسته، علاوه بر پایین بودن حقوق، از بسیاری از تسهیلات رفاهی که سایر اقشار از آن بهره مند هستند نیز محروم مانده اند.
رانندگانی که در طول سال های اشتغال، حتی از حداقل مرخصی محروم و غالبا غایب همیشگی مراسم عزا و شادی خانواده های خود بوده اند، برخلاف بسیاری از گروه ها، نه پاداش بازنشستگی دریافت می کنند و نه امکان استفاده از مراکز رفاهی، سیاحتی و زیارتی را دارند.
حقوق بازنشستگان راننده در شرایط کنونی، با واقعیت های زندگی امروز و رشد سرسام آور تورم، هیچ تناسبی ندارد و این شکاف عمیق میان درآمد و هزینه های زندگی، عملاً کارکرد حمایتی حقوق بازنشستگی را از بین برده و بسیاری از رانندگان را به زیر خط فقر سوق داده است.
چه باید کرد؟
۱. اصلاح و ترمیم حقوق بازنشستگی رانندگان
ضروری است ایجاد یک ساز و کار قانونی، اجرایی و عملی برای افزایش حقوق بازنشستگی رانندگان، به گونه ای که امکان اداره یک زندگی حداقلی و آبرومند فراهم شود، در دستور کار مجلس شورای اسلامی، دولت، سازمان تأمین اجتماعی و متولیان حمل و نقل عمومی قرار گیرد.
۲. ایجاد ساز و کار بازگشت رانندگان بازنشسته واجد شرایط به فعالیت
واقعیت میدانی نشان می دهد بسیاری از رانندگان بازنشسته، با وجود شرایط سنی و توانایی جسمی مناسب، قادر و مایل به ادامه فعالیت هستند. بازگشت این رانندگان نباید صرفا محدود به مناسبت هایی مانند ایام اربعین یا اعیاد باشد، بلکه با تدابیر راهگشای مراجع ذی ربط، امکان فعالیت مستمر آنان تا سقف سنی مجاز قانونی فراهم شود.
۳. استفاده هدفمند از تجربه رانندگان بازنشسته در جهت منافع عمومی
بازگشت رانندگان واجد شرایط به چرخه فعالیت، صرفا یک مطالبه صنفی یا معیشتی نیست، بلکه اقدامی مؤثر در جهت ارتقای ایمنی سفرها و تأمین منافع عمومی جامعه است.
رانندگان بازنشسته با کوله باری از تجربه و دانش ارزشمند، علاوه بر رانندگی ایمن، می توانند در حوزه های آموزش، نظارت و سایر بخش های مرتبط با حمل و نقل عمومی، نقشی حیاتی در افزایش ایمنی و کیفیت سفرها ایفا کنند. بهره گیری از این ظرفیت باید به صورت جدی در دستور کار قرار گیرد.
با توجه به اطلاع دقیق از وضعیت دشوار رانندگان بازنشسته و درخواست های مکرر آنان، انتظار می رود تشکل های صنفی با جدیت پیگیر تحقق این مطالبات باشند و از تمامی مراجع ذی ربط تقاضا می شود زمینه بازگشت رانندگان واجد شرایط به فعالیت و بهبود وضعیت معیشتی آنان را فراهم کنند.
