| کد خبر: 248689 |

◄ پیشنهاد به مجلس و دولت برای ⁧‫بودجه‬⁩ ۱۴۰۲

صورت های مالی تلفیقی سال ۱۴۰۰ ⁧‫فولاد مبارکه‬⁩ نشان دهنده ۱۰۸ همت ( هزار میلیارد تومان) سود خالص روی حدود ۱۸۰ همت فروش است (بازده سود به فروش ۶۰ درصدی طی چند سال متوالی).

تین نیوز

صورت های مالی تلفیقی سال ۱۴۰۰ ⁧‫فولاد مبارکه‬⁩ نشان دهنده ۱۰۸ همت ( هزار میلیارد تومان) سود خالص روی حدود ۱۸۰ همت فروش است (بازده سود به فروش ۶۰ درصدی طی چند سال متوالی).

چرا صنعت فولاد و معادن سنگ آهن این قدر سود سازند؟

به خاطر مفت فروشی ⁧‫گازوئیل‬⁩، برق، گاز، زیرساخت جاده، کیفیت هوا، مواد خام، جان مسافران جاده و ...

سهم فولاد مبارکه از مفت فروشی ⁧‫گازوییل‬⁩ کامیون ها در سال ۱۴۰۰ نزدیک ۱۰ به همت بوده است (توجه: مبارکه به شبکه راه آهن دسترسی دارد).

حاکمیت به خاطر تبعات اجتماعی، فعلا افزایش قیمت سراسری گازوییل را در دستور کار ندارد. این دست روی دست گذاشتن، موجب هدر رفت منابع و جهت دهی غلط به تصمیمات فعالان اقتصادی - صنعتی می شود. اما آیا تنها راه حل، افزایش قیمت سراسری گازوییل در کل کشور و برای همه مشتریان است؟ خیر.

 پیشنهاد

دولت، به جای دریافت بهای واقعی گازوییل از رانندگان کامیون، هر ماه یک بار، قبض مابه التفاوت مفت فروشی گازوییل مصرفی در حمل جاده ای با کامیون را روی میز فولاد مبارکه و امثالش (یعنی معادن و صنایع بزرگ که مبادی و مقاصد اصلی محموله هایشان نزدیک به شبکه ریلی است بگذارد.

روش اجرای پیشنهاد:

اتصال به سیستم بارنامه سازمان راهداری + سامانه جامع تجارت. یعنی به ازای صدور هر بارنامه جاده ای برای این دسته از صنایع در مبادی و مقاصد منتخب، عوارض گازوییل به صورت سیستمی محاسبه و در حساب ها اعمال شود.

 برآورد اثر تورمی:

نزدیک به صفر.  چرا؟ چون قیمت فروش فولاد در کشور معادل قیمت جهانی است و حاشیه سود هم بسیار بالاست.

 برآورد منابع قابل وصول از این محل:

هر سال بین ۲ تا ۳ میلیارد دلار

محل و شیوه مصرف منابع حاصله:

محل: توسعه سیستم حمل ونقل ریلی؛ شامل شبکه، ناوگان و فناوری، که اثر آن در کاهش مصرف گازوئیل جاده ای به زودی نمایان می شود. 
شیوه: اهرم سازی منابع از طریق صندوق توسعه حمل ونقل کشور، که باعث فراهم شدن چهار، پنج برابر مبلغ مذکور برای توسعه می شود.

با وضع موجود کشور، این روش، تقریبا تنها روش باقی مانده و البته بهترین روش برای کاهش سهم 90 درصدی کنونی حمل جاده ای و افزایش سهم ۱۰ درصدی کنونی بخش ریلی در حمل بار است. منافع این انتقال سهم،  نیاز به بحث ندارد (انرژی، ایمنی، محیط زیست، کاهش بهای تمام شده تولید و ...).

* دبیر انجمن شرکت های ریلی و خدمات وابسته

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • اکبر 0 0

    الان قیمت گازوییل به راه آهن چنده؟!

  • سيدمرتضي ناصريان 2 0

    با سلام و با تشكر از آقاي دكتر سبحان نظري - اين پيشنهاد گرچه منطقي است ولي عمل نخواهد شد. در واقع سهام كارخانجات فولاد در بازار بورس عرضه شده است. تحليلگران بورس كاملا به انتفاع غيرعادي و سود بالاي كارخانجات فولاد كشور واقفند و با هجوم و خريد اين سهام قيمت آن را بالا برده اند يعني مجموع قيمت كنوني سهام كارخانجات فولاد در بورس تابع ارزش واقعي كارخانجات موجود بعلاوه برند اين كارخانجات بعلاوه سود انتظاري از عملكرد آتي اين كارخانجات است. اگر دولت بنا به منطق قوي پيشنهاد دكتر نظري درصدد كاهش سود آتي اين كارخانجات باشد بلافاصله قيمت اين سهام تنزل مي كند و به لحاظ سهم بالاي معاملات فولاد در معاملات بورس، تاثير منفي بارزي روي شاخص كل خواهد داشت. به علت همين نوع نگراني ها دولتمردان و اهالي مجلس با تجربه آموخته اند كه پيشنهاداتي را كه منتهي به كاهش ارزش شاخصهاي بورسي مي شود را دنبال نكنند. البته به نظر اينجانب پيشنهاد دكتر سبحان نظري صحيح است و دولتمردان نبايد اسير تغييرات شاخص بورس باشند ولي واقعيت اين است.

    • سبحان نظری 1 0

      جناب مهندس ناصریان عزیز از اظهار نظر و تحلیل واقع‌گرایانه‌ی شما صمیمانه سپاس‌گزارم.
      حقیر این پیشنهاد را چندین سال است مطرح می‌کنم و قاعدتاً موانع زیادی بر سر راه اجرای آن هست، از جمله موضوع اثرگذاری آن بر شاخص بورس که ارزیابی درستی است.
      یک برای راه عبور از این مانع این است که بازپس‌گیری مبلغ مابه‌التفاوت قیمت سوخت، به‌جای آن که مطابق پیشنهاد اینجانب در همان سال اول رخ دهد، در یک برنامه‌ی تدریجی سه تا پنج ساله رخ دهد.
      البته واقعیت این است که غیر از گازوییل، برق و گاز و امثال آنها نیز دارند به صنایع فولاد و معدن و ... یارانه‌ی سنگین می‌دهند و این پدیده‌ی «چگالش سود» در چنین صنایعی، ناشی از همین جهت‌دهی غلط یارانه‌هاست. حاکمیت باید تعارف را با همه‌ی صنایع کنار بگذارد.
      اتفاقاً چنین اقدامی باعث می‌شود توزیع سود در حلقه‌های مختلف زنجیره‌های ارزش، از وضعیت بسیار ناعادلانه‌ای فعلی که موجب سوددهی افسانه‌ای چند حلقه‌ی معدود مثل فولاد و معدن و زیان‌دهی منجر به اضمحلال حلقه‌هایی مثل لجستیک و آب و برق و ... می‌شود، بهتر شود و توزیعی نزدیک‌تر به حالت یک‌نواخت بین این حلقه‌های همگی اثرگذار شاهد باشیم. نتیجه‌ی توزیع سود عادلانه‌تر، توزیع عادلانه‌تر جذابیت سرمایه‌گذاری در حلقه‌های مستضعف فعلی مثل حمل‌ونقل ریلی است که خود منجر به رشد انگیزه‌ی سرمایه‌گذاری در این حلقه‌ها و نجات اقتصاد کشور به شکل پایدار می‌گردد.
      امیدوارم عقلای حاکمیت در اسرع وقت این درمان‌گری مغفول و حیاتی را آغاز کنند.