◄ کامیون ملکی و شرکت های بزرگ مقیاس/ ایجاد تبعیض و ویژه خواری در توزیع بار
اغلب شرکت های حمل و نقل جاده ای بزرگ مقیاس، مصداق بارز شرکت های صوری و کاغذی هستند که با سیاست اجاره به شرط تملیک مثلا ناوگان ملکی تامین و انحصار در توزیع بار ایجاد می کنند.
شماری از رانندگان کامیون معتقدند تصمیم گیری و تصمیم سازی بدون رعایت اصول اولیه تقنینی با ایجاد رانت به اسم ناوگان ملکی شرکت های بزرگ مقیاس، دست این شرکت ها را در ایجاد تبعیض و ویژه خواری باز می گذارد.
به گزارش تین نیوز، نوید خیرمند دبیر انجمن کارگری رانندگان ناوگان جاده ای حمل کالای استان اصفهان در این باره گفت: اغلب شرکت های حمل و نقل جاده ای بزرگ مقیاس، مصداق بارز شرکت های صوری و کاغذی هستند که با سیاست اجاره به شرط تملیک مثلا ناوگان ملکی تامین و تبعا انحصار در توزیع بار ایجاد می کنند.
وی افزود:اکثر ناوگان این شرکت ها به صورت اجاره به شرط تملیک به رانندگان واگذار شده و یا مالک برای انتفاع از انحصار و ویژه خواری که برای این شرکت ها در ضوابط جدید( تحت عنوان ناوگان ملکی شرکت) در نظر گرفته شده، کامیون خود را به نام شرکت انتقال داده است.
به گفته وی این اقدامات مخالف نظم عمومی و عدالت در نظام توزیع عادلانه بار است.
قابل ذکر است اردیبهشت ماه امسال مدیرعامل شرکت حمل و نقل جاده ای گروه کشتیرانی از آغاز تحویل کامیون های این شرکت به رانندگان خبر داده و گفته بود: آمادگی واگذاری تعداد بیشتری از کامیون های ملکی را به متقاضیان جدید داریم.
وی در گفت و گو با تسنیم افزوده بود: طی فراخوان مجدد، آماده واگذاری تعداد بیشتری کامیون هستیم و کامیون های تولید یک شرکت داخلی در این طرح به متقاضیان واگذار می شود.
به گفته وی، این کامیون ها به سه صورت یدک چادردار با پیش پرداخت 3 میلیارد تومانی، تیغه کانتینربر با پیش پرداخت 2 میلیارد تومانی و کفی با پیش پرداخت 2.4 میلیارد تومانی آماده تحویل به متقاضیان جدید هستند.
این مقام مسئول اقساط ماهانه این کامیون ها را در سال اول 90 میلیون تومان اعلام و تصریح کرده بود: طی قرارداد پنج ساله با رانندگان، طی سال های دوم تا پنجم 30درصد به مبلغ اقساط سال اول افزوده خواهد شد. در پایان قرارداد پنج ساله اگر رانندگان به موقع اقساط خود را پرداخت کرده باشند مالکیت کامیون به آنان واگذار خواهد شد.
وی یکی از مزایای مشارکت با کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران برای رانندگان را، وجود بی وقفه بار دانسته و افزوده بود: طی قرارداد، مقرر شده اگر شرکت در مقطعی بار برای حمل نداشته باشد رانندگان آزاد هستند که بار های دیگر را نیز حمل کنند.
وی سیاست کلی گروه کشتیرانی را تقویت ناوگان جاده ای به منظور تبدیل شدن به یک شرکت حمل و نقل چندوجهی دانسته و ادامه داده بود: با دریافت پیش پرداخت هر کامیون موجود، یک کامیون جدید برای واگذاری خریداری شده و به متقاضی بعدی تحویل می شود.
نکته عجیب در این امر آن است که این شرکتهای صوری بزرگ مقیاس حتی حفظ ظاهر هم نکرده و نیت واقعی خود را هم پنهان نکرده و علنا بیان میکنند که اگر قرار بر واگذاری کامیون به راننده ها به هر اسمی و هر روشی باشد که دیگر این کامیون متعلق به آن شرکت الکی و صوری مثلا بزرگ مقیاس محسوب نمی شود !!! حالا چرا اینکار را انجام میدهند و مانند شرکتهای حمل و نقل بزرگ مقیاس واقعی در کشورهای پیشرفته به صورت واقعی ناوگان ملکی خریداری نکرده و راننده استخدام نمیکنند چون این شرکتهای صوری کاغذی و قلابی و در کل همه شرکتهای حمل و نقل کالا یا مسافری در ایران از همه کس و همه جا بهتر میدانند که این صنف فعالیتی با استهلاک بسیار بالا و درآمدی بسیار کم نسبت به سرمایه درگیر شده میباشد پس چرا وقتی با پرینت گرفتن چند ورق کاغذ به اسم بارنامه یا صورت وضعیت بدون تحمل هیچگونه زحمتی زیر باد کولر در تابستان و گرمای مطبوع در زمستان خداتومن پول مفت میبرند خود و سرمایه شان را درگیر این فعالیت پرزحمت کم درآمد نمایند !!!!!!
صنعت حمل و نقل به دلیل حجم بالای کار و فعالیت و درآمد زایی و گستردگی به محلی برای جولان صاحبان نفوذ و سرمایه گردیده و رنج رانندگان بی پناه و درآمد حاصله از شب نخوابی ماها رو به جیب یه عده فرصت طلب سرازیر میکند و اینجاست که صنف رانندگان هم ضعیف عمل میکند و در مجموع باز هم عدالت است که شکست میخورد .