◄ بحران پنهان در صنعت هوانوردی ایران: ۳۰ ایرلاین با هواپیماهای ۳۰ ساله
در ایران، با وجود بیش از ۳۰ شرکت هواپیمایی، وضعیت نه تنها رو به پیشرفت نیست، بلکه با مشکلات ساختاری و فرسودگی ناوگان هواپیمایی دست و پنجه نرم می کند و میانگین سنی هواپیماها بیش از ۳۰ سال برآورد می شود.

محمد فیروزبخت * : صنعت هوانوردی هر کشوری، نماد توسعه و توانمندی اقتصادی آن به شمار می رود. در جهان امروز، کشورهای منطقه با سرمایه گذاری گسترده بر ناوگان هوایی مدرن، به دنبال جذب مسافر، گردشگر و سرمایه هستند. اما در ایران، با وجود بیش از ۳۰ شرکت هواپیمایی، وضعیت نه تنها رو به پیشرفت نیست، بلکه با مشکلات ساختاری و فرسودگی ناوگان دست و پنجه نرم می کند.
وجود تعداد زیادی ایرلاین در ظاهر نشانه تنوع و رقابت است، اما در عمل نتیجه ای جز پراکنده شدن منابع مالی، نبود مدیریت یکپارچه و ضعف در ارائه خدمات استاندارد به همراه نداشته است. ایرلاین ها به جای تمرکز بر کیفیت، درگیر بقا و پرواز با کمترین امکانات هستند.
نگران کننده تر از این، میانگین سنی هواپیماهاست که بیش از ۳۰ سال برآورد می شود. هواپیماهایی که در بسیاری از کشورهای دنیا از رده خارج و بازنشسته شده اند، در آسمان ایران هنوز پرواز می کنند.
این امر پیامدهای متعددی دارد:
• کاهش سطح ایمنی و افزایش ریسک سوانح
• بالا رفتن هزینه های نگهداری و تعمیرات
• مصرف بیشتر سوخت و آسیب به محیط زیست
• کاهش اعتماد و رضایت مسافران
واقعیت این است که صنعت هوایی ایران نه به تعدد ایرلاین ها نیاز دارد و نه به تداوم پرواز هواپیماهای فرسوده. آنچه کشور ما بیش از هر چیز نیازمند آن است، اصلاح سیاست گذاری، تجمیع شرکت ها و سرمایه گذاری جدی برای نوسازی ناوگان است. بدون این تغییرات بنیادین، ایران از رقابت منطقه ای و جهانی در عرصه هوانوردی بیش ازپیش عقب خواهد ماند.