◄ عملکرد ضعیف دولت در بهسازی و بازسازی خطوط شبکه ریلی

به گزارش تین‌نیوز، به تازگی مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی به وضعیت «زیرساخت‌های حمل‌ و نقل ریلی» پرداخته است.

در مقدمه این گزارش اشاره شده است که امروزه استفاده از شبکه ریلی در بین حوزه‌های مختلف حمل ونقل، به دلیل مزایا و قابلیت‌های ویژه ازجمله حمل انبوه با قیمت مناسب، افزایش نظم و ایمنی، کاهش تصادفات، قابلیت افزایش سرعت مطمئن، کاهش مصرف سوخت و کاهش آلودگی زیست محیطی بسیار مورد توجه است.

در این گزارش عنوان شده است که  شبکه حمل و نقل ریلی با طول تقریبی 15 هزار کیلومتر که با در نظر گرفتن سازه‌های فنی متعدد اعم از تونل، پل، ترانشه، گالری و ... به بیش از 22 هزار کیلومتر می‌رسد که نگهداری و تعمیرات شبکه، سالانه به اعتباری بالغ‌بر 6 هزار میلیارد تومان نیاز دارد.

از سوی دیگر، علاوه بر نگهداری و تعمیرات، خطوط ریلی هر 15 سال یکبار نیازمند بهسازی و هر 40 سال یکبار نیز به بازسازی نیاز دارند؛ این  درحالی است که هزینه هر کیلومتر بهسازی خطوط ریلی معادل 3 میلیارد تومان و هزینه هر کیلومتر بازسازی برابر 10 میلیارد تومان در سال 1400 برآورد شده است.

اما  طی دهه‌های گذشته به دلیل عدم تکافوی اعتبارات موردنیاز، به طور میانگین سالانه 140 کیلومتر عملیات بهسازی و 120 کیلومتر بازسازی انجام شده است؛ این به معنای این است که در هر سال 660 کیلومتر عقب ماندگی بهسازی (83 درصد) و 180 کیلومتر عقب ماندگی بازسازی (60 درصد) خطوط شبکه ریلی به تکالیف دولت انباشت شده است.

مطالعه بیشتر:

فقط 5 محور ریلی توجیه اقتصادی دارند

این گزارش یکی از مهم‌ترین دلایل وضعیت بحرانی کیفیت شبکه حمل و نقل ریلی کشور را وقوع آسیب‌های انباشته ناشی از عدم اقدام به موقع در سنوات گذشته دانسته است.

همچنین، دلایل عدم افزایش سهم حمل بار و مسافر در شبکه ریلی می‌توان به کمبود زیرساخت، کمبود ناوگان و بهره‌وری پایین خطوط ریلی موجود، عدم اجرای ظرفیت‌های قانونی موجود، سیاست‌های تعرفه‌ای و هزینه‌ای غیراقتصادی، عدم تناسب بین فراگیر بودن شبکه ریلی در مقایسه با جاده‌ای، یارانه‌های پنهان سوخت در حمل و نقل جاده‌ای و عدم تحقق همزمان الزامات ناوگانی و زیرساختی اشاره کرد.