◄ نمی‌توانیم پروژه‌های ریلی را معطل ذوب‌آهن کنیم

صبح امروز نادر قاضی‌پور در جلسه علنی مجلس که با حضور وزیر راه‌وشهرسازی برگزار شد، درباره علت واردات تجهیزات حمل‌ونقل ریلی از جمله ریل‌های وارداتی که مشابه داخلی دارند، از ایشان سوال کرد.

به گزارش خبرنگار تین‌نیوز، این نماینده مجلس گفت: آقای آخوندی در ۲۰ فروردین ۱۳۹۶ قول دادند که تولیدات پنج‌سال ذوب‌آهن را خریداری کنند و این شرکت با این قول اقدام به سرمایه‌گذاری کرد، اما این اتفاق رخ نداد.

قاضی‌پور افزود: در نتیجه شاهد عقد قرارداد تامین حدود ۳۵۰‌هزار تن ریل با کشورهای دیگر بودیم. چراکه وزارت راه در مواجهه با شرکت‌های داخلی و خارجی رفتار دوگانه دارد و در حالی‌که به استانداردهای تیمی، علمی و سازمانی توجهی ندارد اما در مراحل تکمیل ریل شرکت ذوب‌آهن نظارت‌هایی می‌کند که بعضا سختگیرانه است.

قاضی‌پور با غیراستاندارد خواندن کیفیت ریل‌های وارداتی که با زدن چند سنگ از جای خود خارج می‌شوند، ادامه داد: انتظار ما این است که در مقطع حساس و آشفته بازار ارز، سکه و مسکن از کالای ایرانی استفاده شود چون توجه به کالای ایرانی یعنی توجه به کارگر ایرانی و حمایت از سرمایه و تولید داخلی. ضمن اینکه سالانه ۱۶ تا ۳۲ هزار نفر در سوانح جاده‌ای جان خود را از دست می‌دهند و اگر مردم بتوانند بیش‌تر از خطوط ریلی استفاده کنند، میزان تصادفات کاهش می‌یابد.

عباس آخوندی در پاسخ به اظهارنظرهای این نماینده مجلس گفت: ما کل سرنوشت خطوط ریل کشور را نباید به تولید یک کارخانه گره بزنیم.

آخوندی تصریح کرد: وزارت راه‌وشهرسازی از سال 93 پیگیر تفاهم‌نامه و عقد قرارداد با ذوب‌آهن بود و در نهایت ششم اردیبهشت ماه پارسال موفق به عقد قرارداد با آنها بابت تولید ریل استاندارد شد.

وزیر راه‌وشهرسازی ادامه داد: قرار بود ظرف چهارماه در شهریور 96 این شرکت 40هزار تن ریل تحویل دهد و الان که با شما در حال صحبت هستم و در مرداد 97 هستیم، تنها  500تن ریل (1.25 درصد) دریافت کرده‌ایم.

آخوندی ضمن بیان این مطلب که در این شرایط امکان گره‌زدن بخش ریلی تنها با تولیدات یک کارخانه را نداریم، گفت: میزان مطالبات شرکت راه‌آهن از شرکت ذوب‌آهن 170‌میلیارد تومان است که توافق شد 100میلیارد تومان از مطالبات را بلوکه کرده تا شرکت ذوب‌آهن با این حمایت بتواند ریل تولید کند.

این مقام مسئول توضیح داد: ما همین الان هم حاضر هستیم تولید چهارساله ذوب‌آهن را یک‌جا خریداری کنیم اما این امکان، منوط به این است که تولیدی وجود داشته باشد و ریلی تحول داده شود.

آخوندی تصریح کرد: باید بخش ریل فعال نگاه داشته شود تا از جهت کنترل قیمت حمل‌ونقل و همچنین خدمت ارزان دادن به مردم ابزاری در اختیار دولت باشد. چراکه همان‌طور که همه استحضار دارند مصرف‌کننده ریل چه در بخش مسافر و چه در بخش بار طبقه پایین هستند و از همین‌رو سرمایه در گردش ریلی بسیار مهم است.

این مقام مسئول ضمن بیان این مطلب که نمی‌توانیم چند هزار کیلومتر پروژه ریلی را متوقف کنیم، افزود: در چهار سال گذشته، سه‌هزار کیلومتر ریل ایجاد کردیم اما ریل تحویلی از سوی ذوب‌آهن تنها برای چهار کیلومتر بوده است. در همین زمان هزار‌و‌دویست کیلومتر خط جدید ساختیم و هزار‌و‌هشتصد کیلومتر خطوط را نوسازی، بازسازی و ایجاد خط دوم ریلی کردیم.

این در حالی است که پیش از این نیز ادعای خرید ریل از ذوب آهن توسط شرکت راه‌آهن از سوی مدیرعامل شرکت‌های ساخت و توسعه زیربناهای حمل‌ونقل کشور  زیر سوال رفته بود.

خیرالله خادمی در این‌باره گفت: علی‌رغم اینکه یک قرارداد باز بین شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران با شرکت ذوب‌آهن اصفهان برای تولید ریل وجود دارد اما تاکنون ریلی برای اجرای در کشور تحویل داده نشده و نمی‌توان پروژه‌های عمرانی ریلی کشور که در اولویت ساخت هستند را به خاطر ساخته‌شدن ریل داخلی متوقف کرد.

تناقض در این اظهارنظرهای مطرح‌شده منجر شد تا نظر معاون بازاریابی و فروش ذوب‌آهن را نیز جویا شویم.

احسان دشتیانه در‌باره این موضوع به خبرنگار ما گفت: ذوب‌آهن اصفهان در هفته گذشته و در مرحله دوم تولیدات ریل خود، هزارتن ریل U33 در ادامه سفارش قبلی‌ای که تحویل ۵۰۰تن ریل به راه‌آهن بود، تولید کرد.

 دشتیانه افزود: بنابراین هر زمانی که راه‌آهن بخواهد می‌توانیم این ریل‌ها را تحویل دهیم.

با وجودی که راه‌آهن بیش‌تر به تولید ریل‌های UIC60 نیاز دارد، دشتیانه در این‌باره تصریح کرد: شرکت ذوب‌آهن ریل‌های UIC60 را به‌صورت آزمایشی تولید کرده و منتظر ثبت سفارش راه‌آهن در این‌زمینه هستیم.

لازم به توضیح است که معاون فنی‌وزیربنایی راه‌آهن نیز قبلا تحویل این تعداد ریل از شرکت ذوب‌آهن به شرکت راه‌آهن را تایید کرده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بر اساس سخنان وزیر راه‌وشهرسازی تولید این مقدار ریل برای تامین نیاز بالای کشور به این محصول کافی نبوده است و تولید داخلی این محصول، به سرمایه‌گذاری‌های بیش‌تری نیاز دارد. ضمن اینکه از انتقال تکنولوژی در زمینه ارتقای سطح کیفی ریل ملی نیز نباید غافل بود؛ چراکه برای واردات یا تولید با کیفیت این محصول، لزوم نظارت‌های دقیق را می‌طلبد.